maandag 3 juli 2017

C: De Poets in de praktijk.

Er is een plan, er is een overzicht en er is actie. Drie weken geleden begonnen aan de "Grote Groene Zomer Poets". In tegenstelling tot de traditionele voorjaarsschoonmaak, die meestal in een weekje werd geklaard, mag ik van mezelf deze zelfverzonnen Zomerpoets over de heeele zomerperiode uittrekken. Voor m'n eigen bestwil overigens, want ook vrije dagen en vakantiegevoel moeten mogelijk blijven. Het is volgens veel mensen een rare keuze om het nu te doen, juist in de zomer, zo zonde van de tijd... Die instelling heeft mij er ook jaren van weerhouden, maar in voor, winter -en najaar heb ik het veel drukker, dan komt er helemáál niets van terecht om er gestructureerd in te duiken.

Er zitten echter twee nadelen aan deze Zomerpoets. Ten eerste dat je door de langere periode van uitvoering de moed er moet in zien te houden. Er zijn gaandeweg onderbrekingen en afleidingen uiteraard. Gelúkkig zijn er onderbrekingen, moet ik ook zeggen, maar het gevaar dreigt wel dat je daarna niet zo makkelijk de draad weer oppakt als je niet uitkijkt. Van alle kanten krijg ik ook enigszins demotiverende opmerkingen te horen. Werkelijk niemand die zegt, Goh meid, wat héérlijk zo'n schoonmaak, goed idee! Nee, eerder word ik op z'n minst een beetje dubieus aangekeken, alsof de truttige bekrompenheid van me af druipt. "Jij liever dan ik", denken ze meestal hardop.

Nu dat ik zo'n drie weken op weg ben, waarvan er 6 volle schoonmaakdagen zijn geweest, heb ik er veel over nagedacht. Waarom is iedereen eigenlijk in het algemeen zo negatief over schoonmaken of huishouden? Omdat het inmiddels als dom onbetaald werk is bestempeld? Zonde om daar je kostbare tijd aan te spenderen? Typisch vrouwenwerk?
Confronteert al het opruimen mensen misschien teveel met hun verzamelde rommel en overconsumptie? Of zien we niet dat lui voor de tv hangen eigenlijk ook zonde is van onze kostbare tijd? Draagt poetsen niet bij aan ons opgepoetste mega-interessante imago? Is er geen waardebepaling tussen lekker laks zijn aan de ene kant (goed) en een poetsstoornis hebben aan de andere (fout)?
Ik weet het eigenlijk niet, ik weet alleen dat nu ik een poosje bezig ben en de klusjes van mijn Grote Poets-Lijst voor een redelijk hap al zijn afgestreept, ik enorm geniet van de plekken in huis die al wel onder handen zijn genomen. Die geven lucht en rust.

Dat brengt me wel tot nadeel nummer twee.
De plekken die inmiddels al wel zijn gedaan moeten vanaf nu natuurlijk ook worden bijgehouden, wil ik het ten minste een beetje lopende krijgen en niet weer alles opsparen tot de volgende Grote Zomer Poets. Dus het is zo dat daar een paar dingen tussen zitten die je er gewoon bij moet gaan doen, alwéér. Náást de dingen van de Grote Poets. Dingen die je dus niet opnieuw kunt afstrepen van de lijst helaas, wat toch een beetje voelt alsof ze het einde van die lijst dus vertragen. De traditionele Voorjaarsschoonmaak de week voor Pasen had daar geen last van. Dat was flink doorbikkelen en daarna pas bijhouden. Niet én én. Het maakt het iets zwaarder.

Om het voor mezelf doenbaar te houden, is de lijst op het toilet een groot houvast. Het geeft overzicht en inzicht. Het afstrepen werkt heel motiverend. De flexibiliteit óók trouwens. Ik kan doen waar ik het minst hekel aan heb of wat het beste in de beschikbare tijd past, op dat moment. Het maakt niet uit wát ik doe, als het maar op de lijst staat. Het best werkt als ik meteen 's ochtends start. Eerst honden uitlaten, ontbijten en dan aan de slag. Kleine of grote klus, het begin is dan gemaakt en vaak is alleen het begin genoeg om een hele of halve dag door te gaan.

Wat óók werkt is als ik de klus waar ik mee bezig ben anders bekijk. Als ik de keuken schoonmaak doe ik alsof het de keuken is van een toprestaurant. Uiteraard moet die goed schoon zijn, dûh! De badkamer wordt dan een openbare sauna, de slaapkamer een hotelkamer, de woonkamer een lounge-plek van een hip café etc. etc. Voelt minder truttig en meer noodzakelijk. Het is bedrog, maar het werkt wel! Voor mij althans.

Verder staan er doosjes klaar. Bij het opruimen worden spullen meteen gesorteerd. Wat kan naar de kringloop, wat mag weggegeven worden, wat moet gerepareerd? Doosjes voor de kringloop breng ik ook snel weg trouwens, liefst dezelfde dag nog. Dan voelt het niet zo massaal en blijft het niet in de weg staan. Bij dat uitsorteren hou ik enigszins het principe van Marie Kondo aan. Wie kent haar niet? Is een ding nuttig of geeft het je een geluksgevoel, dan mag het blijven. Staat het er uit plichtsbesef of in de weg te niksen dan is het exit. Sindsdien kan ik een stuk beter afstand doen van spullen die ik misschien ooit (nooit) kan gebruiken of spullen die ik gekregen heb maar nooit zelf zou hebben gekocht. Maar verder vind ik haar methode te drastisch. Ik kan echt met veel interesse kijken naar minimalisten of tiny house-bewoners, maar het zijn volgens mij nooit erg creatieve mensen in de zin dat ze van het soort zijn dat dingen máákt of veel hobby's heeft. (Eerder werkzaam in virtuele werelden of veel reizen.) Ik hou van een  huis met een roerige ziel, een nest waarin je ziet dat er gewerkt en geleefd wordt en niet zo direct in een catalogus kan. Rommel is niet per definitie troep in mijn beleving. Leegte is niet per definitie rust.

Ik hou me steeds maar voor dat deze Grote Groene Schoonmaak een cadeautje is aan mezelf, voor straks. Dat m'n huis een klein bedrijfje is wat ik aan het stroomlijnen ben, dat dit poetsen geen afbreuk doet aan m'n enorme hippe, zelfstandige, culturele en creatieve zelf, maar eerder een ode aan m'n veelzijdig- en zelfredzaamheid. Zo!

Hoe dat Groene nu precies in de praktijk gaat zal ik een volgende keer uitleggen. Is eigenlijk bizar eenvoudig en doeltreffend. En goedkoop ook nog. En gezonder. Waarom niet iedereen het zo doet is me een raadsel.

8 opmerkingen:

Anoniem zei

hallo Chantal,
mijn reacties waren zeker niet negatief bedoeld.
oke persoonlijk zou ik eerder voor een grote groene winterpoets kiezen.
dan loop ik niet het risico om met de smoes te komen dat het te warm is.
wat ik wel dacht toen ik je lijst zag is dat je dan overal in het huis tegelijk bezig bent.
je loopt dan het risico dat je de motivatie verliest omdat je niet meer ziet wat je nu eigenlijk al hebt gedaan.
als je ruimte voor ruimte aanpakt krijg je met het bijhouden telkens weer de motivatie om de rest ook zo op orde te brengen.

verder alle respect zoals je bezig bent, en als het jou motiveert om vol te houden zoals je het nu doet, vooral doorgaan.

groetjes lammert

Truus zei

Juist dat telkens terugkerende aspect werkt denk ik voor velen demotiverend.
Zelf vind ik het heerlijk als ik ergens bezig geweest ben en het is weer schoon. Zelfs alleen stofzuigen geeft al een ruimer gevoel. Maar misschien ben ik wel een beetje getikt maar ook creatief en daardoor een kamer vol spulletjes om mee bezig te zijn.
een leeg huis is een toonzaal en geen woonhuis voor mij.
Succes!
groetjes,Truus uit Drenthe

cr-mics zei

@Lammert, ik heb je reacties ook helemaal niet als negatief ervaren. Ik vind het fijn om te horen hoe andere mensen het aan (zouden) pakken, en zie dat niet als kritiek op de manier hoe het nu voor mij werkt. Dus voel je niet aangesproken.
Ik bespeur in de vele reacties die ik krijg wel een tendens dat poetsen en opruimen niet het meest leuke gespreksonderwerp is om een poosje over te mijmeren. Ik geloof niet dat ik al iemand heb geïnspireerd, haha, terwijl ik er zelf juist steeds meer gemak in begin te krijgen.

"Hanneke" zei

Ik vind het een GEWELDIG idee, juist in de zomer, als alles wat rustiger is... Je inspireerde me er zeker mee, al was het maar om weer eens te gaan opruimen en schoonmaken - ik heb al een half rommelhok gedaan, met daarin 1 helft van een grote kast - toen was je inspiratie weer een beetje op - raakte ik weer druk met andere dingen.

Marjo zei

Diep respect hoor! Ik wou dat ik het kon; ik begin altijd met goeie moed, maar maak het nooit af. Terwijl het ,zoals je al zegt, zo'n goed gevoel geeft als iets af/schoon/opgeruimd is.
Ik lees je stukjes altijd met veel plezier, en heb er al veel aan gehad/van overgenomen.
Hartelijke groet, Marjo.

Anoniem zei

Hoi Chantal,

Wat een leuk blog heb je! Vooral je verhaal over de grote schoonmaak sprak me erg aan. Ik werk als redacteur voor Landleven en wil een verhaal schrijven over schoonmaken. Ik denk dat het extra leuk kan worden als je me erbij wilt helpen. Kun je mij een mailtje sturen zodat we het erover kunnen hebben? Ik ben te bereiken via angela@redactielandleven.nl

hartelijke groet,
Angela Groenbos

Anoniem zei

Ik vind het altijd heerlijk om alles is goed onder handen te nemen. Ik doe het meestal in de maand oktober, als het wat slechter weer is. Dan ga ik elke kamer af en vooral nu met mijn nieuwe stofzuiger die super licht is en alles op kan zuigen! Lekker een muziekje aan tijdens het poetsen en dan genieten van de ruimte als het weer lekker schoon is.

cr-mics zei

Ja, vooral achteraf genieten.. dat is ook mijn favoriete gedeelte!