C: Maak het zelf: Calendulazalf

 Excuses voor de wat schreeuwerige kop.. ben een beetje beïnvloed door de oranje-supporters!

Want er is een WK-voetbal aan de gang hè? Weet je, ik heb er echt niets mee, met dat voetbal. Kijk er ook niet naar, WK of niet. Eerlijk gezegd snap ik helemaal niets van die hele oranje-gekte. Het domineert de televisie zowat, maar ook op straat zie ik met stijgende verbazing steeds meer buurtgenoten in oranje trainingspakken voorbij lopen.... euhhh?

Ach ja, laat ze lekker.
Dan ga ik ondertussen wel aan de slag met het beetje oranje wat mij wél bekoort. Dat van de goudsbloem (oftewel Calendula officinalis).
Als je het namelijk een beetje leuk vind om bijvoorbeeld zelf zalf te maken dan mag die plant eigenlijk niet in je tuin ontbreken. Het is ook helemaal geen moeilijke plant en je hebt er ook niet per se veel plek voor nodig.

In mijn (kleine) tuin heb ik ze al jaren in een pot staan. Dat gaat ook prima. Alleen op tijd een beetje voeding en water geven. Goudsbloem is behoorlijk winterhard. Bij mij komen ze ieder jaar vanzelf weer op, hoef er niets speciaals voor te doen. Voor de zekerheid laat ik vanaf het najaar wel een paar bloemen in zaad schieten, en strooi die zaadjes rechtstreeks in de pot. Dan heb je helemaal gegarandeerd het jaar erop weer gewoon (vaak teveel, dus uitdunnen) goudsbloemen.
Het leuke aan goudsbloemen is óók, naast de vrolijke vaderlandslievende kleur uiteraard, dat ze de hele zomer (grofweg van juni t/m september) behoorlijk productief zijn. Zolang je blijft plukken blijven ze onuitputtelijk nieuwe knoppen maken. En dat is fijn want het is een hele heilzame plant waarvan het niet erg is om een hele zomer van te kunnen oogsten.

Heilzame eigenschappen:

De toepassing van goudsbloem is vooral gericht op de huidverzorging. 

In het "Groot Handboek Geneeskrachtige Planten" van dr. Geert Verhelst (Dé bijbel voor naslagwerk over geneeskrachtige planten.) wordt dat overduidelijk beschreven. Kan dat natuurlijk niet allemaal gaan reproduceren maar kort en simpel gezegd staat er dat vanwege de gunstige samenstelling van meerdere stoffen in de (met name) bloemhoofden van goudsbloem het o.a. antiseptisch, antibacterieel, antiviraal, schimmelwerend en ontstekingswerend werkt. Daarnaast wondhelend, samentrekkend, bloedstelpend, verzachtend en jeukstillend. Om maar een greep op te noemen. 

Vanwege die eigenschappen wordt het dus veel toegepast voor o.a. oppervlakkige verwondingen, insectenbeten, zonnebrand, kloven, lichte brandwonden. Schrale en gevoelige huid, schimmel en eczeem, uitslag, acné....

Altijd goed om daar een potje van in huis te hebben, toch? Maar het is ook zo simpel om zelf te maken dat het haast schandalig is als je dat niet een keer probeert. Zelfs met maar weinig planten in de tuin kun je het zo plannen dat je tegen het einde van de zomer een flinke pot klaar hebt staan voor de schrale winterhanden die dan weer in het verschiet liggen.

Eerst plukken en drogen:

Zoals ik net al schreef zitten de belangrijkste inhoudsstoffen in de bloemhoofdjes. Zelf gebruik ik eigenlijk altijd alleen de bloemblaadjes. Waarom weet ik even niet meer, die drogen wat sneller? Of omdat ik de bloemblaadjes ook wel eens pluk om door het eten te doen, dan wil je juist geen bloemhoofdjes erbij.

Het is hier gewoonte geworden, maar je kunt dus gerust wel het hele bloemhoofdje plukken om te drogen.

Ik haal de blaadjes altijd meteen na de pluk al van de bloemhoofdjes af, dan gaat dat het makkelijkste. De hoofdjes gaan op de composthoop of in de wormentoren.

Pluk trouwens wel het liefst in de ochtend van een droge dag, maar pas als de dauw al opgedroogd is. 's Ochtends bevat de bloem de hoogste concentratie stoffen, vandaar. En als ze droog geplukt worden drogen ze daarna ook beter in. 

Overigens bloeit zo'n bloemhoofdje meerdere dagen. Als ze heel jong zijn wacht ik een paar dagen tot het bloemetje wat groter en volwassener is en goed open staat. Maar dus vóór je ziet dat ze hun kracht verliezen en beginnen te verwelken en verdorren.  

Laat je de bloemhoofdjes echter aan de plant zitten dan zullen die uiteindelijk zaad gaan vormen wat de plant veel energie kost en wat daardoor ten koste gaat van nieuwe bloemen. Veel plukken stimuleert de plant juist om meer bloemen te produceren. Dus hoe meer je plukt, hoe meer je zal kunnen oogsten. Ik maak om de paar dagen even een pluk-ronde.

En leg ze vervolgens te drogen. Ik heb een klein raampje met gaas bespannen waar ze in liggen. Zo liggen ze buiten onder het afdak, droog en luchtig, buiten bereik van direct zonlicht. Links op de foto al wat oudere blaadjes, die zijn helemaal droog, een beetje verschoten van kleur en ietwat verschrompeld. Afhankelijk van de luchtvochtigheid, temperatuur en ventilatie duurt dat een paar dagen tot een dikke week. De blaadjes zijn van nature een beetje vettig en drogen daarom wat langzamer dan andere bloemblaadjes.

Die droge bloemblaadjes kun je vervolgens opsparen in een potje (liefst koel en donker wegzetten in de tussentijd) tot je genoeg hebt om ze te gaan macereren. Dat is een moeilijk woord voor "weken in olie".

Op bovenstaande foto zie je links goudsbloem op olie, en rechts de droge opgespaarde bloemblaadjes.

Macereren: 

Kort gezegd zijn er twee manieren om te macereren. 

1. De snelle manier is om de blaadjes in wat vette olie (zoals bijvoorbeeld olijfolie, amandelolie, jojobaolie, zonnebloemolie) "au-bain-marie" op het fornuis te zetten en zo voor een aantal uur zachtjes warm te houden. Op die manier stimuleer je de werkzame stoffen (die oplosbaar zijn in olie) vrij te komen. Daarna de blaadjes eruit zeven en de geïnfuseerde olie (het maceraat) overgieten in een gesteriliseerd potje. Koel, donker en droog ongeveer één jaar houdbaar.
2. Een langzamere maar krachtigere manier is het zogenaamde "koud macereren". Daarbij overgiet je de gedroogde bloemblaadjes met vette olie (zoals bijvoorbeeld olijfolie, amandelolie, jojobaolie, zonnebloemolie) in een schoon potje en laat het voor ongeveer drie weken op een warm zonnig plekje trekken. Door de warmte en kracht van de zon komen de inhoudsstoffen vrij en worden opgenomen door de basisolie. Na drie-vier weken de blaadjes eruit zeven en de geïnfuseerde olie (het maceraat) overgieten in een gesteriliseerd potje. Koel, donker en droog ongeveer één jaar houdbaar.

Zalf maken:

Er zijn verschillende manieren van zalf maken maar dit is de meest simpele, doeltreffende manier. Met maar twee ingrediënten, namelijk het maceraat (de getrokken olie) en bijenwas. Eventueel kun je er optioneel nog wat etherische olie bijdoen. Maar meer is het niet.

Zeef eerst de olie (als je dat nog niet had gedaan) en meet hoeveel je daarvan hebt. Je hebt namelijk de keus om een wat hardere zalf te maken (zoals bijvoorbeeld voor een lippenbalsem) of een wat zachtere, meer smeerbare zalf. De verhouding tussen de olie en bijenwas is daarbij van belang.

Wil je stevige balsem maken kies dan voor een verhouding 1 (bijenwas) : 4 (olie)

Wil je meer smeerbare zalf maken kies dan voor een verhouding 1 (bijenwas) : 6 (olie)

Alles ertussenin kan natuurlijk ook. (1 : 4,5 of 1 : 5,25.. ik noem maar wat.)

Zelf kies ik nu voor een meer smeerbare zalf. Voor m'n uitgedroogde tuinwerk-handen en zongedroogde schenen. Ik heb ongeveer 130 ml olie en voeg daar dus ruim 20 ml bijenrasp aan toe. (Grofweg 1:6)

Bij elkaar op het vuur au-bain-Marie verhitten tot de bijenwas smelt, en dan van het vuur halen. (Au-bain-Marie houdt in dat het schaaltje met ingrediënten boven kokend water hangt maar het niet raakt. Het wordt dus enkel verwarmt door de hete stoom daarvan.)

Zorg voor een gesteriliseerd potje om de olie in te kunnen bewaren. Zelf laat ik de hete olie-mix een heel klein beetje afkoelen en voeg dan 15 druppeltjes etherische lavendelolie toe. Vanwege de verzachtende eigenschappen van lavendel maar ook vanwege de geur. Heb je bijvoorbeeld olijfolie gebruikt om je goudsbloem in te macereren, dan blijft de zalf erg naar olijfolie ruiken. Dat is niet altijd wenselijk.

En tot slot heb je dan je potje prachtige oranje zalf. Puur, eerlijk en zelfgemaakt! Vanzelfsprekend is een zalf wat vettiger dan bijvoorbeeld een crème en trekt daarom wat minder snel in. 's Avonds voor het slapen gaan vind ik dus de meest geschikte tijd om lekker te smeren.
Er zitten in deze zalf trouwens geen conserveermiddelen dus er zit vanzelfsprekend een kortere houdbaarheidsdatum aan vast. Vanwege het gebrek aan water in de basis wel langer dan een eigengemaakte crème zonder conservering. Denk aan ongeveer 3 maanden. Hoe koeler je het bewaart hoe langer het houdbaar is. (In de koelkast ongeveer een half jaar.)

P.S. De gedroogde calendulablaadjes zijn veel langer houdbaar, tot over een jaar. Dus je kunt ook hartje winter pas je zalf gaan maken als dat qua timing beter uitkomt met de houdbaarheid van de zalf.

P.P.S. Wil je meer lezen over het zelf maken van een crème of zalf, klik dan hier voor achtergrondinfo en hier voor het leren samenstellen van een crème of lotion.

C: Zelf crème en zalf maken. Deel 2: Crème & Lotion

Meer achtergrondinformatie over het hoe en waarom van het zelf maken van crème en zalf vind je in Deel 1 (klik hier). Daar staat ook meer informatie over de verschillende basisoliën en etherische oliën die je kunt gebruiken. En waarom ik het op de manier doe zoals ik het doe.

In dit tweede deel ga ik dieper in op het maken van specifiek crème of lotion.
(Het zelf maken van zalf en balsem beschrijf ik in Deel 3.)

Water en olie:

Crème en lotion hebben dezelfde set-up. Namelijk een basis van water en olie. En iedereen die wel eens water en olie bij elkaar heeft geschonken zal hebben gemerkt dat deze twee stoffen niet echt mengen. Je kunt zo goed roeren als je wil, binnen hele korte tijd zal de olie weer bovenop het water drijven. Om toch tot een suspensie te komen die voor een wat langere tijd blijvend is, zodat je een mengsel kunt maken wat als crème of lotion te gebruiken is, zul je dus moeten zorgen dat beide stoffen op een of andere manier gebonden worden. Dit noem je emulgeren.

Hoe werkt emulgeren?

Er zijn in totaal 3 factoren die van belang zijn om ervoor te zorgen dat een basis van water en olie goed kan emulgeren.

1. chemisch emulgeren: Dit betekent dat je een emulgator gebruikt. Een emulgator is een stof die zowel hydrofiel (waterminnend) als lipofiel (vetminnend) is en vanwege deze eigenschappen water en olie in meer of mindere mate aan elkaar kan binden zodat ze niet of langzamer scheiden.
   In de handel zijn een hele hoop verschillende emulgatoren te koop en dat heeft te maken met het soort emulsie dat je wil. (Olie in water o/w óf water in olie w/o.) De meest allround is E-wax (ook wel emulgerende was genoemd.) dat hoofdzakelijk wordt gemaakt van plantaardige vetten. Lanoline (of wolvet) is ook een bekende emulgator. Maar ook castorolie heeft emulgerende eigenschappen en zelfs bijenwas kan een heel klein beetje emulgeren. Het woord chemisch is daardoor misschien een beetje misleidend. Er bestaan dus ook (bijna) geheel plantaardige of natuurlijke emulgatoren.
2. Mechanisch emulgeren: Een belangrijk onderdeel in het proces van emulgeren is de mate van roeren tijdens het samenvoegen van de olie en het water. Je kunt dat met de hand doen, of een mixer gebruiken. Hoe dan ook zul je even flink moeten "opkloppen". Soms aan één stuk of soms in perioden, dat ligt aan de hoeveelheid crème die je maakt. Grote hoeveelheden doen er langer over en dan kun je tussendoor af en toe wel even pauze nemen.
3. Thermisch emulgeren: De temperatuur waarop je water en olie bij elkaar toevoegt is van belang. Meestal is rond de 70 graden de meest ideale temperatuur waarop het emulgeren goed verloopt. Dat betekent dat je je olie en water eerst apart zult moeten verhitten of laten afkoelen tot rond die temperatuur voordat je ze samenvoegt.

Water-in-olie of olie-in-water?

Eigenlijk betekent dit niet veel anders dan van welke van de twee ingrediënten (water of olie) het meest aanwezig is. Bij een water-in-olie suspensie (w/o) zal meer olie dan water zitten en is het water in hele fijne druppeltjes in de olie verdeeld. Bij olie-in-water (o/w) is dat net andersom. Het zegt iets over hoe de crème zal aanvoelen. w/o-crème is veel vetter dan o/w-crème. (Heel grof gezegd kun je bijna stellen dat het 't verschil is tussen een crème en een lotion.)

Als je crème gaat maken die niet in korte tijd opgaat, omdat je het weinig gebruikt of omdat je in één keer grotere hoeveelheden maakt, dan is het wel van belang om een echte emulgator te gebruiken die ervoor zorgt dat de emulsie voor een langere periode goed gebonden blijft. (Sommige emulgatoren zijn specifiek voor een w/o-emulsie en sommige voor een o/w. Er zijn er ook die meer allround zijn.) In dat geval zul je dus wat meer eigen onderzoek moeten doen naar specifieke emulgatoren. 

Ik maak zelf crème in kleine hoeveelheden en maak het vaak binnen 2 weken op. De emulgerende eigenschappen voor de lange duur zijn voor mij dus niet zo van belang. Bijenwas alleen kan dan vaak al tevreden resultaten opleveren. Het houdt de crème lekker simpel en puur, daar hou ik van.

Houdbaarheid?

Ook hier is het tijdsaspect van belang. De periode hoe lang je crème in gebruik blijft voor het op is, bepaalt de mate van conserveren. In het Engels hebben ze een mooi woord voor die periode: Shelf life. Het plank-leven.. Hoe lang wil je dat je product op de plank goed blijft?

Crèmes uit de winkel moeten natuurlijk niet gauw bederven, die hebben vaak een shelf life van een aantal jaar, als het niet langer is. Eigengemaakte producten die niet snel op zullen gaan zul je dus óók net zo goed moeten conserveren. Schimmels en bacteriën zie of ruik je niet altijd, dus je kunt niet alleen op je neus afgaan. Omdat in pure crème ook een groot gedeelte water zit is van nature de houdbaarheid maar heel kort, denk aan twee weken ongeveer, ook afhankelijk van de temperatuur trouwens. In de koelkast blijft een crème langer goed. In een warme zomer, buiten de koelkast, korter.. 

Dus als je geen conservering gebruikt of wilt gebruiken, zit je aan een tijdslimiet. Sommige etherische oliën hebben lichte conserverende eigenschappen, maar verwacht er ook weer niet teveel van.

In mijn crèmes gebruik ik alleen een beetje etherische olie en soms wat vitamine C. Ze gaan dus niet lang mee en daarom maak ik ook geen grote hoeveelheden in één keer.

Aan de slag:

Het leukste is natuurlijk om je eigen recept samen te stellen. Uitzoeken welke oliën je wilt gebruiken die passen bij jouw probleem of jouw huid (kijk voor eigenschappen van oliën bij deel 1). Ze wel of niet macereren met kruiden of bloemen. Eventueel ook geuren en eigenschappen van etherische oliën uitzoeken, en dan aan de slag gaan. Zo maak je iets wat helemaal custom-made is. Maar ik wil natuurlijk wel een leidraad meegeven waar ik me met mijn crèmes aan houdt. Onderaan ook een kant-en-klaar recept om je eventueel aan vast te houden. Maar weet dat je dus best van een recept kunt afwijken zodat het meer past bij wat je zelf wil.

Water: Allereerst moet je beslissen of je een crème of een lotion wil maken. Een lotion is vloeibaarder. Daar zit vanzelfsprekend dus meer water in. Ongeveer 70% tov de olie. Zodra het water iets van 60% of minder uitmaakt is het meer een crème-consistentie. Gebruik bij voorkeur gedestilleerd water.

Olie: Het olie-aandeel (grofweg in totaal dus 30-40% of meer tov het water.) kan ook een combinatie van meerdere oliën zijn. Daaronder vallen de vloeibare oliën maar óók de eventuele boters. Meestal gebruik ik van de boters rond de 5-10% tov de vloeibare oliën.

Emulgator: Afhankelijk van of er castorolie in het oliedeel zit (wat ook emulgerende eigenschappen heeft.) gebruik ik meer of minder bijenwas als emulgator. Bijenwas is geen officiële emulgator, het heeft enkel licht emulgerende eigenschappen. Je krijgt hierdoor geen perfecte emulsie zoals je van gekochte crèmes gewend bent. Meestal vormen er al vrij snel minuscule waterdruppeltjes in de crème, maar het blijft goed genoeg in emulsie naar mijn zin voor de tijd dat ik het gebruik. Smeerbaar en zacht. Ik zit meestal rond de 5-15% tov het water-olie mengsel

Etherische olie: Afhankelijk van de gebruikte etherische olie (sommige zijn namelijk erg sterk of overheersend) en het soort crème (voor handen? voor gezicht? voor lichaam?) zit ik tussen de 0.25 en 1,5 % tov het totale recept. Soms is het helemaal niet nodig om een geur te gebruiken en het is ook een kwestie van persoonlijke voorkeur. 

Overigen: Je kunt er extra stoffen aan toevoegen zoals vitamine E (anti-oxidant) of vitamine C (licht conserveermiddel)

Werkwijze:

Zorg dat je met schone materialen werkt. Steriliseer het potje waar je de crème later in gaat bewaren minimaal 5 minuten in kokend water. Voor de volledigheid doe ik daar dus óók de garde bij. Zet het daarna ondersteboven op een schone theedoek.

Zet alles klaar en weeg je ingrediënten af. Ik gebruik bijenwas van een lokale imker, dat moet eerst geraspt worden. Bijenwas in korrelvorm werkt wat sneller.

Verwarm de olie en smelt de bijenwas bij elkaar in een pannetje au-bain Marie. (dwz. in een schaaltje boven een pannetje kokend water waarbij het schaaltje het kokende water niet raakt. Voor het waterdeel doe je hetzelfde. Om goed tot een emulsie te komen is het 't best als zowel het watermengsel als het oliemengsel een temperatuur bereikt van 70 graden C.
(Het is helemáál grondig om íets meer water af te wegen dan het recept vraagt vanwege het verdampen, dan moet je het water dus bij 70 C. nog een keer afwegen. Ik neem die moeite eigenlijk nooit, zóó nauw komt het nou ook weer niet.)

Dan het leukste deel. Onder goed roeren voeg je heel langzaam druppelsgewijs het warme water toe aan de warme olie. je ziet het onder je ogen emulgeren!

 Bijna...bijna!

Het dikt al behoorlijk op, en dat na pas een paar minuutjes roeren. Uiteraard duurt dit bij grotere hoeveelheden wat langer omdat die langer de temperatuur vasthoudt.

Tadáá! Echt wel crème geworden!
Kleine hoeveelheden koelen altijd sneller af, zorg ervoor dat je sowieso pas toevoegingen zoals etherische olie of vitamines toevoegt als de crème tot op kamertemperatuur is afgekoeld (in ieder geval onder de 45 graden C.) Die kunnen namelijk niet goed tegen al te hoge temperaturen.

In het schone potje en klaar ben je. In de koelkast is het langer houdbaar, tot 4 weken!

Basisrecept:

Het is maar een voorbeeld van hoe een recept in elkaar kan steken. Voel je vrij om het naar je eigen behoefte aan te passen. Maak het anders een keer en verander wat je niet bevalt. 

Dit is ongeveer de hoeveelheid zoals op bovenstaande foto's. Méér dan genoeg voor bijvoorbeeld een gezichtscrème voor 2-4 weken. Dan kun je er zelfs nog een aantal keer droge schenen, ellebogen etc. mee insmeren. Kijk bij deel 1 over specifieke eigenschappen van verschillende oliën om tot een eigen keuze te komen voor jouw crème of lotion. Het bepaalt onder meer namelijk ook of een crème licht, vettig, medicinaal, extra voedend etc. kan worden.
Omdat ik geen gebruik maak van officiële conserveermiddelen zorg ik meestal voor een vrij groot olie-aandeel. (namelijk, hoe meer water in het recept hoe instabieler het wordt.) Als het water-aandeel meer wordt voeg ik wel altijd vitamine C (ascorbinezuur) toe, wat het watergedeelte enigszins conserveert.
Meer olie resulteert ook in een wat vettere crème (ook afhankelijk van welke olie je gebruikt trouwens). Dat is niet altijd wenselijk voor een gezichtscrème die je 's ochtends op je gezicht smeert misschien (zelf vind ik dat wel meevallen), maar voor 's avonds en verder voor je lichaam is het ideaal. 

-60 ml. vloeibare basisolie (of combinatie van verschillende basisoliën; of oliën en boters in een verhouding van ongeveer 90:10) 

-30 ml. gedestilleerd water

-7 gram bijenwas

Optioneel: 1 capsule vitamine E

Optioneel: 5-10 druppels etherische olie

Hopelijk inspireert jullie dit om zelf eens aan de slag te gaan met het maken van een eigen samengestelde crème. Ik hoor het graag!

Meer lezen:

Zelf crème en zalf maken. Deel 1: de achtergrond 

Zelf crème en zalf maken. Deel 3: Zalf en Balsem (met veel verschillende recepten) Volgt nog, maar er is al wel een recept te lezen via deze link.

C: Zelf crème en zalf maken. Deel 1: de achtergrond

Nu de winterse kou weer volop aanwezig is en overal de verwarming aanstaat, merk ik dat m'n huid weer droger wordt. De ideale tijd dus om m'n eigen crèmes en zalf te maken! Want wat is nou leuker dan dat? Bovendien weet je precies wat erin zit, of nog beter...wat er niet inzit!
Maar voor het zover is, eerst iets over de achtergronden van het hoe en waarom.

Waarom smeren?

Een normaal gezonde huid bestaat voor ongeveer 10% uit water. De hoornlaag (de bovenste laag van je huid) bevat van nature water-vasthoudende stoffen (die water van onderliggende huidlagen kunnen vasthouden), natuurlijke olie ofwel sebum (die verdamping tegengaat), en dode huidcellen (die als een dun filmpje bovenop je huid ligt en zo ook verdamping afremt.)

Door invloeden van binnenuit of buitenaf kan je huid echter droger worden. Bijvoorbeeld door een lage luchtvochtigheid (winterweer buiten of verwarming binnen), wind, te lang heet douchen, gebruik van agressieve zeep, ouder worden, slechtere gezondheid, een huidziekte etc. 

Als daarvan af en toe of eventjes sprake is, kan je huid dit meestal wel opvangen. Maar bij langdurige uitdroging ga je merken dat je huid in meer of mindere mate gaat trekken, jeuken, schraal worden, schilferen, barsten, kloven, rimpelen etc. 

Tegen een droge huid kun je dus wel wat doen, zoals bijvoorbeeld de relatieve luchtvochtigheid in huis verhogen (rond de 50-60% is ideaal), niet te vaak, lang en heet te douchen en door geen agressieve zeep te gebruiken. Maar ook door verdere uitdroging van de huid te voorkomen en water in de huid toe te voegen door het smeren van crème en/of zalf.

Het verschil tussen crème en zalf.

Crème en zalf is niet hetzelfde, de basis en daarmee ook de uitwerking verschilt.

Even afgezien van allerlei toegevoegde stoffen die een smeersel kan bevatten (goed of slecht) maar uitgaande van een simpele basis dan is het verschil als volgt:

Crème (en ook lotion) heeft een basis van olie én water. Door de aanwezigheid van water is het vaak lichter en zachter en heeft het de eigenschap om in de bovenste laag van de huid te dringen om daar de huid te voeden (door het te verrijken, verzachten of te genezen.)

Door de aanwezigheid van water is echter de houdbaarheidsdatum ook een stuk minder. Maak je crème zelf en je voegt geen conservering toe dan is de crème slechts een kleine week vers en houdbaar buiten de koelkast of 2-3 weken ín de koelkast.
Daarnaast bevat een commerciële crème altijd een emulgator. Dat is een stof die water en olie aan elkaar kan binden zodat die niet na verloop van tijd gaat scheiden en het moeilijker smeerbaar en minder homogeen wordt. 

Zalf (en ook balsem) heeft een basis van olie (en géén water). Een zalf is dus vaak wat vetter en trekt niet ín de huid maar legt een beschermende laag óp de huid. Hierdoor wordt verder vochtverlies tegengegaan en kan de huid eronder herstellen. Maak je zalf thuis dan is het langer houdbaar dan crème omdat het alleen een oliebasis heeft. Denk aan ongeveer 2-3 maanden. 

Voor crèmes, lotions, zalven en balsems kun je de ingrediënten die vochtverlies tegengaan dus grofweg onderverdelen in 2 groepen.

1. Afdekkers: Stoffen die de huid in meer of mindere mate afdekken zodat het water wat normaal uit de huid zou verdampen wordt tegengehouden en de hoornlaag kan verweken, verzachten. (Occlusie) Natuurlijke bijvoorbeelden zijn o.a. kokosolie, cacaoboter, shea (-of karité)boter, mangoboter, bijenwas.
2. Vochtinbrengers: Stoffen die in je hoornlaag kunnen trekken om daar meer water vast te kunnen houden. Meest bekende natuurlijke voorbeeld is glycerine. Ook olijfolie als basisolie verhoogt het vochtgehalte.

Daarnaast zijn er nog ingrediënten die je huid helpen te verzachten. Veel oliën (zoals sesamolie, amandelolie, castorolie, jojobaolie, olijfolie, avocado olie etc.) en boters zoals in de eerste groep beschreven werken verzachtend voor de huid. 

Waarom zelf maken?

Zoals ik in het begin al schreef... Zelf maken heeft het grote voordeel dat je precies weet wat er wel en niet in een crème of zalf zit. Het geeft je dus meer controle op wat je op je eigen huid smeert en je kunt het aanpassen aan je eigen behoefte. 

Maar een nóg groter voordeel vind ik, is dat je je smeersels steeds supervers kan maken. Want zelfs al zou je de meest neutrale/ biologische/ plantaardige/ milieuvriendelijke/ niet getest op dieren/ of op welke wijze dan nog meer verantwoorde crème of zalf kopen... er zullen altijd op z'n minst conserveringsmiddelen inzitten om de houdbaarheid te verhogen. Maar al snel ook emulgatoren, verdikkingsmiddelen, parfum en wat al niet meer om het beter smeerbaar, snel intrekbaar, lang houdbaar, lekker ruikend enz. te maken. Die ingrediënten zijn vaker synthetisch dan niet.  

Maar als je het zelf maakt met het idee dat je steeds een beetje bij kunt maken, dan kun je de conserveermiddelen en emulgators al gauw omzeilen. Wat overblijft is een puurder product. Het gaat niet lang mee, maar als je steeds kleine beetjes maakt dan is het al op voor het kan bederven en ga je aan de slag met de volgende verse partij.

Welke ingrediënten?

Basisoliën of draagoliën (in enkele vorm of gemixt) zijn grofweg de drager voor een zalf, crème, balsem etc. Ze kunnen worden verrijkt door het toevoegen van etherische olie of door het laten intrekken (macereren) van geneeskrachtige of geurende kruiden en bloemen. (zie ook kopje beneden over hoe te macereren.)

Daarnaast heeft elke (draag)olie ook nog eigen eigenschappen die de uitwerking kan beïnvloeden, dus het loont de moeite om je daarin een beetje te verdiepen voordat je ze gaat toepassen in een recept. Afhankelijk van welke oliën of vetstoffen je kiest als basis kun je een zalf of crème aanpassen aan de behoefte van je huid.
Belangrijk! Test een olie wel altijd door een kleine hoeveelheid aan de binnenkant van je pols te smeren. Plak er een pleister op en wacht minimaal een half uur tot een paar uur om te zien of er irritatie of roodheid optreedt. Allergie voor amandelolie of tarwekiemolie is niet uitzonderlijk, maar er kunnen ook individuele allergieën zijn voor verder vrij onschuldige stoffen.

Hieronder een overzicht van een aantal veelvoorkomende oliën.

Amandelolie/ Prunus amygdalus var. dulcus
Amandelolie heeft een licht nootachtige geur en wordt beschouwd als een van de meest veelzijdige oliën om te gebruiken. Je kunt het  puur op je huid aanbrengen waardoor het bijvoorbeeld geschikt is als massageolie maar ook in combinatie met andere ingrediënten in een crème of zalf. Het smeert makkelijk uit, is voedend en vooral ook geschikt voor een droge of jeukende huid. Het trekt redelijk makkelijk in al laat het de huid wel enigszins vettig aanvoelen. Daardoor wellicht in overheersende vorm eerder geschikt voor hand -en nachtcrème, of anders in combinatie met andere oliën.  Amandelolie wordt vaak gebruikt voor het macereren van kruiden en bloemen. Niet erg prijzig.
Pas op: Heb je een notenallergie dan kun je amandelolie wellicht beter laten staan.

Abrikozenpitolie/ Prunus armeniaca
Abrikozenpitolie heeft een lichte geur en textuur en is een goed alternatief voor amandelolie. Geschikt om puur op je huid aan te brengen, bijvoorbeeld als massageolie voor baby's en volwassenen (ook voor gezichtsmassages). Het bevat vitamine A en C en werkt uitstekend voor de ouder wordende, gevoelige, schrale of geïrriteerde huid. Bovendien revitaliseert en voedt het de huid. Trekt redelijk goed in en laat een minder vet laagje achter dan bijvoorbeeld amandelolie. Wel vrij prijzig, dus daardoor wellicht minder geschikt als pure olie maar beter in een mix met bijvoorbeeld amandelolie, tarwekiemolie, druivenpitolie en/of jojabaolie. Na opening in de koelkast bewaren, abrikozenolie blijft dan ongeveer 6-12 maanden goed.

Avocado-olie/ Persea americana
Avocado-olie ruikt enigszins nootachtig en is een erg rijke en zware olie die een vettig, bijna wax-achtig laagje op de huid achterlaat. Daarom vooral als mixolie te gebruiken (max. 10 %) Het bevat o.a. vitamine A, B-complex, E en D, en is daarnaast erg voedend. De vochthoudende eigenschappen zijn vooral geschikt voor de ouder wordende huid, maar ook voor huiduitslag, eczeem, droge, stugge of geïrriteerde huid.
Ideaal in een crème of zalf voor uitdrogende omstandigheden (wind/zon). Redelijk prijzig.
Na opening in de koelkast bewaren, avocado-olie blijft dan ongeveer 6-9 maanden goed.

Bernagie-olie/ Borago officinalis
Bernagie-olie is erg duur en wordt zeer snel ranzig (3-6 maanden). Wel een rijke olie die ondanks de vettigheid redelijk goed intrekt en erg beschermend werkt. O.a. tegen ultraviolet licht. Het stimuleert de celvernieuwing en is goed anti-rimpelwerkend. Licht en zoete geur.

Castorolie/ Ricinus communis
Castorolie heeft een aanwezige specifieke geur en is een vrij taaie olie, daarom kan het beter gemengd worden met andere oliën. Omdat het zelden een allergische reactie geeft is het een veelzijdige olie die vaak wordt toegepast in crèmes en zalven, van eczeem tot droge huid. Ook is het een erg stabiele olie die ook buiten de koelkast goed bewaarbaar blijft, 12-14 maanden.

Cacaoboter/ Theobroma cacao
Ongeraffineerd ruikt cacaoboter zoet en licht naar chocolade en bevat het meer voedende stoffen dan de flauwer ruikende geraffineerde vorm. Smeltpunt ligt rond de 35 graden, daaronder heeft het een vaste vorm. Daarom wordt  cacaoboter altijd gebruikt in combinatie met andere oliën. Cacaoboter is erg stabiel en blijft onder gunstige omstandigheden 3-5 jaar goed.

Druivenpitolie/ Vitus vinifera
Hele lichte, neutraal ruikende olie. Wordt makkelijk door de huid opgenomen en is redelijk goedkoop. Wel opletten dat de herkomst zuiver is, bij het extraheren van de olie worden namelijk chemische middelen gebruikt die soms nog in de olie achterblijven. De olie werkt licht samenstrekkend en is niet vettig, daardoor met name geschikt voor acnehuid.

Jojobaolie/ Simmondsia chinensis
Jojobaolie heeft een bijna neutrale geur en is officieel geen olie maar een vloeibare was, rijk aan vitamine E. Doordat het qua samenstelling het dichtst de menselijk huid (sebumlaag) benaderd is het geschikt voor alle huidtypen. Ook de gevoelige. Het verstopt de poriën niet maar hydrateert en verzacht, dat maakt het met name ook geschikt voor een acnehuid, psoriasis, eczeem etc.  Kan ook als pure olie op de huid gebruikt worden maar is wel vrij prijzig. Jojobaolie is erg stabiel en blijft erg lang (zo niet eindeloos) goed.

Kokosolie/ Cocos nucifera
Halfvaste olie met een smelttemperatuur van rond de 25 graden. Smelt makkelijk op je huid, trekt langzaam in maar laat geen vettig laagje achter. Kokosolie van koude persing ruikt ook inderdaad licht naar kokosnoot. Werkt verzachtend en beschermend op je huid. Werkt tegen infecties en enigszins tegen UV-stralen. Verstopt de poriën niet en is geschikt voor de probleemhuid. Het is een stabiele olie die niet ranzig wordt en dus bijna oneindig houdbaar. Daardoor ook veel gebruikt als een van de basisoliën in crèmes en zalven.

Neemolie/ Azadirachta indica
Neemolie heeft een sterke, minder prettige geur maar daar staat tegenover dat het anti-bacteriële, anti-virale, anti-schimmel, antiseptische en anti-parasitaire eigenschappen heeft. Het heeft een smeltpunt van rond de 22 graden waardoor het bij kamertemperatuur wat stroperig kan zijn. Door de geur en stroperigheid vaak gemengd met andere oliën (zoals bijvoorbeeld jojoba-olie) Met name geschikt voor huidproblemen veroorzaakt door schimmel en eczeem. Maar ook voor de gevoelige of acnehuid. Tevens insectenwerend. Blijft ongeveer 10-12 maanden goed.

Olijfolie/ Olea europaea
Rijke en vette olie met een specifieke (soms sterke) geur. Vanwege de geur vaak gemengd met andere basisoliën. Olijfolie werkt verzachtend, voedend en beschermend voor de huid, zonder deze af te dichten, maar laat wel een vettig laagje achter. Met name geschikt voor gevoelige, geïrriteerde en droge schilferige huid. Olie van eerste persing (extra virgin) is van de beste kwaliteit en het meest groen van kleur. Bewaar de olie het best uit het licht, dan blijft het tot een jaar goed. Olijfolie wordt vaak gebruikt voor het macereren van kruiden en bloemen. Makkelijk verkrijgbaar en niet te duur.

Sesamolie/ Sesamum indicum
Ongeraffineerde sesamolie heeft een zoete nootachtige geur, daardoor vaak gebruikt in een mix. Het laat een enigszins licht vettig laagje achter op de huid maar trekt snel in. Een natuurlijke vochtinbrenger, rijk aan voedende stoffen zoals vitamine B, E en calcium. Ook geschikt voor eczeem, psorioasis en droge huid. Het houdt ongeveer 30% van de zonnestralen tegen en kan daarom gebruikt worden als een lichte bescherming tegen de zon en de effecten daarvan. Ongeveer 1 jaar houdbaar in het donker.

Sheaboter/ Butyrospernum parkii
Ook wel karitéboter genoemd. Wordt veel toegepast in crèmes en zalven vanwege de huidverzachtende en huidbeschermende eigenschappen. Smeltpunt ligt bij ongeveer 35 graden en daarom vaak gebruikt in een mix met andere oliën. Sheabutter laat een was-achtig laagje achter op de huid maar vaak is er maar een klein beetje nodig in een recept (ongeveer 3 %). Blijft 2-3 jaar houdbaar.

Tarwekiemolie/ Triticum aestivum
Een dikke olie met een zware nootachtige geur en rijk aan vitamine E, een natuurlijke anti-oxidant. Het bevordert het herstel van wonden, littekens en eerste graad- brandwonden. Verder helpt het de natuurlijke elasticiteit van de huid. Vaak wordt het in kleine hoeveelheden toegevoegd aan olie-mixen om de houdbaarheid van het eindproduct te verhogen (5-10%), maar pas op.. Er zijn mensen die allergisch zijn voor tarwe! Ongeveer 1 jaar houdbaar.

Zonnebloemolie/Helianthus annuus
Licht zoet ruikende olie. Trekt niet snel in de huid maar laat uiteindelijk geen vettig laagje achter. Wordt vaak gebruikt in een mix met andere oliën (zoals bijvoorbeeld amandelolie).  Geschikt voor alle huidtypen. Verzacht de huid na zonnebrand en helpt bij blauwe plekken. Zonnebloemolie wordt vaak gebruikt voor het macereren van kruiden en bloemen. Het is makkelijk verkrijgbaar en goedkoop.

Etherische oliën 

Ook bepaalde etherische oliën (dus sowieso geen synthetische geurstoffen) kun je gebruiken in je crèmes en zalven voor geur en geneeskrachtige werking. Het hangt dan wel heel erg af waarvoor je het wil gebruiken. Muntsoorten kun je bijvoorbeeld wel toepassen bij een verfrissende voetenzalf, maar moet je niet gebruiken op je gezicht en rond je ogen. Onderzoek dus goed de toepassingen voor je begint.

Het macereren van (geneeskrachtige) kruiden en bloemen in olie

Dit stukje moet ik nog afschrijven.. even geduld nog.

Link deel 2: Crème & lotion maken 
Deel 3 over het zelf maken van zalf en balsem volgt nog, maar er is al wel een recept te lezen via deze link.

C: Lavendel oogsten en drogen

In de afgelopen jaren heb ik steeds stekjes genomen van mijn lavendelplant en die een plekje gegeven in mijn voortuin. Inmiddels heb ik nu een bescheiden 2,5 meter aan lavendel staan en deze maand is het tijd om de bloemen te oogsten. Doe dat op een droge en warme ochtend.

En het liefst als de bloemetjes nog nét niet open zijn, maar flink in de knop zitten, zoals hier. Dan zitten ze boordevol etherische olie.

Leg ze neer en neem steeds een klein busseltje die je met de knoppen omlaag in een papieren boterhamzakje  stopt en knoop ze met een touwtje vast.

Vervolgens hang je ze op een droge luchtige plek. Bij mij is dat onder het afdak, tenzij ik weet dat het dagen achtereen gaat regenen want dan wordt de luchtvochtigheid te hoog en hang ik ze tijdelijk even binnen. Alle touwtjes zitten aan een kleerhanger geknoopt dus je verplaatst ze heel makkelijk.

Bruine papieren boterhamzakjes zouden eigenlijk beter zijn want dan hangen ze nóg donkerder, maar die had ik niet in huis. Ik perforeer er wel altijd een paar gaatjes in omdat boterhamzakjes een klein waterafstotend laagje hebben en de lavendel anders zou kunnen gaan schimmelen.

Heb je een donker en luchtig plekje dan hoeft er in principe geen zakje omheen, maar ik vind dit handiger, ze verzamelen geen stof en eventuele knopjes die er bij het drogen afvallen blijven bewaard.

Zo laat ik ze een hele zomer hangen afhankelijk van hoe warm het wordt. Halverwege check ik nog wel een keer of de touwtjes nog strak zitten want door de krimp van het drogen wordt dat losser. Elastiekjes zijn dan makkelijker, maar ik hou nu eenmaal van het natuurlijke van het touw.

Lavendelolie/ Lavendelmaceraat:

Eigengedroogde lavendel gebruik ik o.a. voor het maken van lavendelmaceraat. (maceraat = geïnfuseerde olie) Daarvoor moet je dan wel eerst de gedroogde knopjes afritsen. Dat is best even wat werk maar je handen gaan er heerlijk van ruiken en het houdt je van de tv weg!

(De afgeritste takjes niet weggooien, die zijn heerlijk op de barbecue, voor het roken van witvis bijvoorbeeld!)

Ik schep een half potje (gesteriliseerd in kokend water of in de magnetron) vol met gedroogde bloesem en giet daar biologische zonnebloemolie over. Een andere olie kan ook maar zonnebloemolie is neutraal van geur én makkelijk biologisch te koop zonder dat het extreem duur wordt. (Het is wel, hoe vetter de olie hoe beter de etherische olie uit de lavendel wordt opgenomen. Jojobaolie is het beste, of amandelolie. Olijfolie kan ook heel goed maar dat heeft wel een sterke eigen geur. Je kunt eventueel ook een mix van een aantal olieën nemen.) Goed dichtschroeven en dan maar laten trekken voor ongeveer 3 weken met regelmatig schudden. Hoe warmer hoe beter, dus laat die zon maar komen!
Na die periode de lavendel eruit filteren en in schone (bruine) glazen potjes koel en donker bewaren. Dan moet het zeker een half jaar goed blijven.

 Ook andere kruiden zoals tijm en rozemarijn zijn heel geschikt om later olie van te trekken. Dus oogst ze deze maand, vóór de bloei, en begin alvast met drogen! Ik ga nog genoeg schrijven over waar je het allemaal voor kunt gebruiken!

Heb je weer wat te doen!
Wel heel leuk!

Chantal