woensdag 25 juni 2014

C: Knoflook dehydreren

Pasgeleden heb ik nogal wat knoflook geoogst uit de moestuin. Sommige wat voortijdig, maar het móest wel want er kwam overal roest in de bladeren. Van de vijf verschillende soorten die ik had staan had ik bij elkaar iets van 100 bolletjes. Zowel hele grote knoeperds als kleinere onderontwikkelde. (Ik had ze overigens ook vrij laat geplant trouwens, eind december pas.)
Nu kun je knoflook best makkelijk drogen en in strengen vlechten, en dan ook redelijk goed bewaren. Maar een heel jaar is mij nooit gelukt. Vroeger of later gaan ze toch weer uitlopen, of schimmelen.
Dus het is een kwestie van flink dooreten, of een iets betere manier gebruiken van bewaren. En afgezien van het feit dat we hier best wel knoflook-fan zijn, gaan 2 of 3 bollen per week, ook al zijn ze kleiner, me veel te ver. Optie twee dus! Dehydreren.

Maar niet voordat ik eerst een selectie heb gemaakt van de beste en grootste bollen per soort. Die zijn voor de aanplant van nieuwe knoflookplanten voor volgend seizoen. Vanaf oktober kunnen ze weer per teen de grond in dus die periode is met gewoon drogen-aan-de-bol goed te overbruggen. Je kiest hiervoor de grootste bollen met de grootste tenen uit, want hoe groter de teen in oktober de grond ingaat, hoe groter de bol wordt die daar weer uitkomt. Anders wordt je oogst met de jaren steeds kleiner en kariger. (Je kunt ook de kleinere 'bollen' uitkiezen die niet gesplitst zijn, dus nog steeds uit één (grote) teen bestaan.)
Ze hangen bij mij nu onder het afdak uit de volle zon maar goed geventileerd en duidelijk voorzien van de naamkaartjes. (Want soortnamen onthou je nooit, ook al denk je van wel.)
Vervolgens zoek ik nog per soort een paar bollen uit die óók gewoon mogen drogen en bestemd zijn voor gebruik in de komende maanden. (Hardnecks zijn minder lang houdbaar dan softnecks, dus die mogen als eerste op.) En de rest gaat in de dehydrator.

Deze dehydrator heb ik een paar jaar geleden voor mezelf gekocht als cadeautje, en eigenlijk heb ik er niet eerder over geschreven omdat ik het wat flauw vond. Want wat hebben jullie aan zulk soort berichten als je zelf niet zo'n apparaat hebt?
Maar het is wél een heel handig ding. En een hele makkelijke manier om oogst uit je moestuin te verwerken. Niet alles hoeft namelijk tot jams of chutneys verwerkt of ingevroren te worden.
Je kunt er van alles in drogen, kruiden, vruchten, groenten. Of yoghurt in maken. Of brood in laten rijzen.
Dus, misschien inspireer ik jullie een beetje. Of wie weet overweeg je het zelfs al?

Het is wel even een werkje trouwens, een hele bups knoflook pellen in één keer. Gelukkig gaat het pellen wel makkelijker als de knoflook nog redelijk vers is. De schilletjes laten zich dan vrij makkelijk verwijderen. En het stinkt minder heftig aan je handen dan drogere knoflook.

Na het pellen en wassen is het zaak om de teentjes in dunne schijfjes te snijden. Liefst zo gelijkmatig mogelijk. Deze fase gaat een stuk sneller en makkelijker als je een knoflook-snijder hebt. (Geen pers) 
Bij mij was het nog degelijk handwerk, maar zo'n snijder kost pakweg 13 euro... dat is de investering wel waard, kan ik je voorspellen. (Wil niet specifiek reclame maken maar je kunt het bijvoorbeeld hier kopen, mocht je geïnteresseerd zijn.)
Verspreid de knoflook-plakjes gelijkmatig over de verschillende lades en de dehydrator kan aan.
De tijdsduur is afhankelijk van de dikte van je schijfjes en de temperatuur waarop je 'm instelt. Bij mij heeft ie een nacht aangestaan rond de 45 graden. Je weet dat het goed is als de schijfjes droog aanvoelen en een soort plastic geluid maken als je ze in je handen schudt.

Daarna kan je ze bewaren in een schoon droog, goed afsluitbaar (glazen) potje. Je kunt ze voor gebruik opnieuw hydrateren door ze een poosje in water te leggen, dan worden ze weer als vers. Óf je maalt ze voor gebruik tot poeder in een elektrische koffie-mixer. Poeder verliest altijd eerder smaak en kracht dan stukjes/schijfjes. Dus als het niet per se hoeft wacht je daar liever even mee, of je maakt steeds kleine hoeveelheden poeder. Trouwens, even ter informatie. Gedroogd is knoflook véél geconcentreerder van smaak. Je hebt maar een klein beetje poeder nodig om iets op smaak te brengen, vooral als het vers gemalen is van gedroogde schijfjes.

Deze bollen heb ik nog te gaan. Toch nog zeker 3 potjes schat ik zo. Maar eerst even wachten tot ik die knoflooksnijder binnen heb. Want huisvlijt is leuk maar het moet wel leuk blijven!

Knappe vampier trouwens die nu nog bij me in de buurt durft te komen!

1 opmerking:

Anoniem zei

hoi hoe maak je zwarte knoflook???