dinsdag 29 april 2014

M: ketting van elastiekjes

Op de verjaardag van mijn oudste, 18 alweer, een mijlpaal!, hadden Chantal en ik het over ons blog, allerlei verhalen gingen over tafel en omdat het bijna pasen was kwam het verhaal van het rechtopstaande ei van vroeger weer boven. Inmiddels al op ons blog verschenen en terug te vinden als R: het ei van Columbus, geschreven door onze vader.  Ook hadden we het over de enorme hoeveelheid berichtjes van Chantal, cursussen bijna, en wanneer ik weer iets zou schrijven...
Tja, waarover dan?
En meteen had Chantal een idee, ze wees naar haar ketting die ik haar ooit voor haar verjaardag gegeven had. Oh jaaaa, daar is goed een blogje over te schrijven. Dat ik daar zelf niet op kwam...

(Selfie van Chantal)
Groots effect, makkelijk te maken, kost alleen wat elastiekjes en een klein sluitknopje/ringetje (hoe het echt heet weet ik niet), artistiek ook nog en ik heb het hier verder nog bij niemand gezien. Volumineus, zonder te zwaar te ogen, licht van gewicht, makkelijk om te doen, zonder moeilijke sluitinkjes. Eigenlijk ideaal dus.
Wij hadden het een tijd geleden samen gezien (2011 heb ik net berekend) in een mooi winkeltje in Amsterdam, het was leuk maar duur en we liepen weer verder. Amsterdam is groot! en er is veel te zien!! Maar het regende ook behoorlijk en we liepen als twee verzopen katjes dapper rond.


Dat hebben we trouwens wel vaker, dat we denken dat we dat zelf ook wel moeten kunnen. En als ik voor mezelf spreek: Als ik dat denk, koop ik het maar niet, want waarom zou ik? En zoals dat ook vaker gaat, loop je weer verder, zie je weer andere dingen, ook leuk en verdwijnt het langzaam naar de achtergrond. Of je wilt het proberen, maar hebt niet de spullen in huis, of... je probeert het en het valt toch behoorlijk tegen, of....
Maar nu was Chantal niet lang daarna jarig en zag ik gekleurde elastiekjes, in precies de kleuren van haar zomerpalet (was toch zomer? of zomer/lente?) en bijna de kleur van haar ogen.
En het ging goed, met een mooi resultaat. Geslaagd dus!


 De beschrijving:


formaat 5 cm, andere kleur, maar hetzelfde als Chantals ketting
Je neemt de elastiekjes. Voor het voorbeeld heb ik wat grotere elastiekjes gebruikt, dat maakt het wat duidelijker, maar zelf vind ik de lussen iets te groot en wordt de ketting iets "ielig". Te kleine elastiekjes maakt het juist weer "propperig" (en een hoop gepriegel) Voor de foto's heb ik de ketting op tafel gelegd. Zelf vind ik het makkelijker om de nieuwe lus steeds met mijn vingers in de lucht te houden en sneller te kunnen werken.



dit formaat is 7 cm




                                                    

en dan het lastigste stukje: het aan elkaar maken. Je pakt nu de allereerste lus en haalt die door de laatste dubbelgevouwen lus heen. Je vouwt die grote lus nu terug en zet hem vast met een ringetje of zo. Door in ieder geval de overgebleven lus en de twee andere lussen of door alle vier de lussen. Ik gebruikte een soort sluit/drukslotje wat je dicht kunt knijpen, maar een ringetje moet ook kunnen. Ik wilde het zo onopvallend en dus zo klein mogelijk hebben. Even gepriegel dus...

met een knijpsluitinkje (veel gepriegel)
of met een ringetje (iets minder gepriegel)

Maar dan is het klaar!



2 opmerkingen:

cr-mics zei

Oooh, wat erg! Onze Amsterdamse (kijk-ons-eens-toerist-zijn) foto! Haha.
Ik kan nog toevoegen dat het slim is om de elastieken ketting een keer te wassen. Bij de eerste keer dragen kreeg ik namelijk jeuk in m'n hals. Waarschijnlijk zit er een soort poederlaagje op, want daarna was het weg.
En dat ik er vaak veel opmerkingen over krijg als ik 'm draag. "Zijn dat elastiekjes? Wat leuk!" (Jaja, het goedkoopste cadeautje wat ik óóit van m'n zus kreeg! Succes verzekerd!)

huis-tuin-en-keuken.blogspot.nl zei

Een goedkoop cadeautje , zelfgemaakt en waar je veel lof mee oogst. Beter kun je het niet hebben toch?

Liefs, Mirjam