maandag 22 oktober 2018

C: De heemstede in augustus

Nieuwe maand in de reeks maandelijkse opsommingen over onze "heemstede", om zo inzichtelijk te maken wat er hier aan soort werkzaamheden voorbij komt. (Moestuin, kippetjes, huishouden.) Want ook al zit ik niet op een feitelijk boerderijtje, heemsteden kan onder allerlei omstandigheden. In mijn geval met 2 honden, 2 katten, 2 kippen en één echtgenoot in een gewoon rijtjeshuis en met een gehuurde moestuin. Nu de beurt aan augustus.

Augustus: Nog steeds volop zomer. Nog steeds volop droogte. Nog steeds vakantie. Gemiddelde dagtemperatuur, ruim 25 graden. De zomer duurt maar voort en strooit nog steeds met kleine hittegolfjes, of op z'n minst met hittedagen.
Ik sta steeds vroeger op. De ochtend is het enige moment dat het klimaat nog een beetje normaal aanvoelt. Meestal loop ik al rond half 7 in de bossen, de plek waar het dan aangenaam koel en doodstil is. Tegen de tijd dat ik weer thuiskom voel je de warmte alweer aanzwellen, maar dan heb ik tenminste m'n portie beweging weer binnen. De uren erna zijn voor kleine klusjes in huis en boodschappen, de middag voor een snelle zwempartij met de hondjes en de rest van de dag hou ik me meestal zo koest mogelijk. 's Nachts slaap ik nog steeds buiten, maar minder uur dan ik zou willen.

De moestuin:

Ook deze maand zijn mijn werkzaamheden op de moestuin beperkt gebleven tot af en toe water geven, een snelle wiedronde en wat oogsten. (aardappelen zaten nog in de grond en verder had ik nog steeds veel courgettes, én veel tomaten.) De sporen van de droogte zijn inmiddels onmiskenbaar zichtbaar. Dorre en slappe bladeren hier en daar. Het is geen ramp hoor, maar je ziet dat de tuin snakt naar zo'n lekkere volle regenbui van een paar uur. En niet alleen de tuin. Ik heb inmiddels zoveel zon gezien dat ik helemaal weemoedig wordt van de gedachte aan een flinke plensbui. Het zou alles zoveel frisser maken.


Tegen het einde van augustus, toen de temperaturen meer rond de 20 graden bleven schommelen begon ik pas weer wat actievere werkzaamheden te doen. Opruimen van bedden bijvoorbeeld. Er komt langzaam weer wat leven op het complex, maar het blijft een rare zomer.

 
Eerlijk gezegd ben ik er niet heel erg rouwig om dat we weer in de afgaande fase komen. Het leegmaken van de tuin geeft ook weer wat ruimte. We hebben heerlijk gegeten van de oogst tot dusver, en veel groente en fruit verwerkt. Oh, de kilo's aan appelen die we hebben, de overdaad aan heerlijke zoete tomaten, je proeft daar de zonnige zomer in. Maar inmiddels verlang ik naar het volgende seizoen, de herfst, de aftakeling, de kilte van de vroege mistige ochtenden. En even geen moestuin meer die in je hoofd zit om zorgen over te maken.

Desalniettemin zal ik, als het eenmaal zover is, vast met heimwee weer terugdenken aan de achterbanken vol vers geluk waarmee ik deze dagen vaak moe maar voldaan weer huiswaarts keerde. Deze kleine cherrytomaten zijn zo onwaarschijnlijk zoet en overdadig dat het keer op keer de favoriet is. Ik zaai soms andere tomaten om uit te proberen, maar ze kunnen eigenlijk nooit tippen aan de black cherry. Verspeelde moeite feitelijk.

De beestjes:


Spannende dag was toen Raafje weer onder narcose moest voor het trekken van wat losse kiezen. Heb de foto maar in zwart-wit gezet want dan zie je al het bloed niet. Alles was al gauw weer goed met haar achteraf, al heeft ze nu niet veel tanden meer over. Gelukkig vind mijn dierenarts het geen probleem als ik bij dit soort ingrepen erbij blijf. Ik mag zelfs helpen. Niet voor iedereen weggelegd, maar ik kan er goed tegen en zo heb ik het idee dat ik toch wat voor haar heb kunnen betekenen.

Leuker nieuws was dat op een gegeven moment het tijdschrift van Landleven op de mat viel. Het septembernummer met het artikel over het fermenteren van kippenvoer. Alleen jammer dat ze m'n blog er niet bij hadden gezet. De kippen waren er niet erg van onder de indruk trouwens. Gelukkig maar, stel je voor dat ze er verwaand van zouden worden.

Er komt genoeg groen uit de moestuin en kippen-kruidentuin om ze nog steeds lekker te verwennen. Palmkool blijft favoriet hier. Fops, de grijze kip, heeft een kleine periode van broedsheid gekregen deze maand. Gelukkig niet te heftig. Kennelijk vind ze dat ook nog steeds bij haar taken horen. Eitjes zijn om die reden weer even van de agenda gehaald.

Verder bestaan de dagen uit véél wandelen en zwemmen. Dat laatste voor de hondjes dan, ik hou het bij pootjebaden. Deze maand, of eigenlijk ook al een beetje aan het eind van juli, kreeg ik de smaak van langer wandelen pas echt goed te pakken. Vooral in de ochtend als de temperaturen nog een beetje te doen waren. Vonden de hondjes helemaal niet erg. Eerst liepen we naar de vennetjes, maar zodra daar blauwalg opkwam zijn we de stromende beekjes gaan opzoeken. Alles om maar een beetje af te koelen. Maar het werkt ook ontspannend.
Kennen jullie de Japanse term shinrin-yoku? Dat betekent bijna letterlijk "Bos-baden". Een bosbad nemen betekent niet dat je letterlijk in een bospoeltje stapt, maar eigenlijk meer dat je de atmosfeer van een bos (of de natuur) tot je neemt via je zintuigen. Via geur, tast, geluid, zicht en smaak. Via het groen dat je omringt. Het gaat dus niet zozeer om het actief bewegen in het bos (zoals joggen) maar wel om het actief open staan voor de elementen in het bos. Bewuster de omgeving in je opnemen. Het werkt stress-verlagend en rustgevend. En het is best verslavend dus, heb ik gemerkt. Er is echt een verschil tussen rondlopen terwijl je in je eigen gedachten verzeilt bent geraakt, of rondlopen terwijl je oog hebt voor de natuur om je heen. (beide zijn fijn hoor, daar niet van, maar van de tweede rust je ook geestelijk meer uit. Al koste het me in het begin wel moeite om de tijd los te laten, of in ieder geval het idee loslaten dat je de wandeltijd 'nuttig' besteed met allerlei belangrijke piekergedachtes.)

Het huishouden:

Deze maand heb ik niet zozeer veel in huis gedaan, qua opruimen dan (een kleine schoonmaak stond oorspronkelijk op de planning, maar daar vond ik het veel te warm voor.) Ik ben daarentegen wel meer in de keuken gaan doen. Onder andere het fascinerende proces van fermentatie. Ik deed een (gelukte) poging tot Kimchi maar moest mijn man beloven dat niet meer te maken omdat de hele koelkast ernaar ging stinken (zijn woorden, ik vond het heerlijk ruiken.), verder weer een pot zuurkool gemaakt, paar potten gefermenteerde tomaten (en gefermenteerde ketchup), hangop, ginger-bug en kombucha. Leuk leuk! Over die laatste twee ga ik aparte blogs schrijven want dat zijn blijvertjes.
Veel bezoek en logés gehad deze maand. Zelf het spinnen weer opgepakt na een losse workshop om de beginnersfouten op te lossen (de winter komt ooit onherroepelijk weer om de hoek kijken, zegt mijn wolgevoel) En enorm veel voetpijn gekregen (peesplaatontsteking) na al dat wandelen waarna ik in de massages dook (zie ook hier). Die voetpijnen waren een enorme domper. Voelde me enorm beperkt en gestraft.
M'n ouders waren verder nog 55 jaar getrouwd deze maand waardoor m'n moeder weer even als vanouds naar huis kwam en daar door de tuin liep, wat me een enorm compleet gevoel gaf. Met een schuin oog en behoorlijk wat inlevingsvermogen kon je net doen alsof alles eventjes weer normaal was. Nou ja.. normaal is misschien wat overdreven, maar toch. Beter dan de realiteit.
En halverwege de maand kwam ook het kantoorwerk weer om de hoek kijken, nog niet in volle omvang gelukkig want het is daar na de bezuinigingsplannen van vlak vóór de zomervakantie even erg stressvol. Wisseling van taken voor veel van het kantoorpersoneel omdat er uren (en mensen) gekort zijn. Ik waak ervoor niet weer zo'n start te hebben als vorig jaar en vooralsnog lijkt dat te lukken. Neem zorgen en problemen niet mee naar huis. In september beginnen alle cursussen weer en dan wil ik fit en voorbereid zijn. De inschrijvingen lopen erg goed.
Waar is die hele vakantie eigenlijk gebleven?

Geen opmerkingen: