M: recycle: van sweater tot deken

Met kinderen midden in de groeispurt (wat worden kinderen tegenwoordig GROOT...) komt er geen einde aan de te klein geworden sweaters en joggingbroeken. Van hele favoriete tot gewone voornamelijk warme vesten en sweaters. En die liggen dan een tijdje te liggen op een kamertje. Want ja, wat doen we ermee?

Zoveel kleinere kinderen op enige afstand kennen we niet en de jongste wil ze niet echt meer aan vriendjes geven want dan heeft hij het idee dat hij zichzelf ziet lopen. Daar kan ik me ook wel weer wat bij voorstellen. Hetzelfde had ik ook als de jongste iets van de oudste aantrok. Gelukkig hebben ze een andere stijl van kleden en gebeurt het niet zo veel.
Maar goed, die berg truien en vesten dan.
Lange tijd had ik het idee ze te vermaken tot iets voor mezelf, een lekker warm huisvest of zo. Maar op de een of andere manier kwam het daar niet van. Een beetje het idee ook dat het hoe ik het ook zou vermaken, dit van de kinderen zou blijven. Tot er een idee opborrelde vorige week. We zijn allevier kwakkelig geweest afgelopen weken, niet ziek genoeg om in bed te liggen en niet fit genoeg om de hele dag vanalles te ondernemen. De jongste, nog net, echt net, de kleinste van ons vier vroeg om een dekentje en dan een waar zijn voeten niet uitpiepten. De gewone plaids zijn te klein!
Aha, idee!!

Van die stapel truien en vesten heb ik een deken gemaakt, een soort herinnering aan de tijd dat hij deze truien droeg, een warm dekentje voor over zich heen en waarin je je terug kunt trekken.


Met het idee in mijn hoofd eerst maar eens begonnen om van de truien weer een lap stof te maken, dus de boorden eraf, ritsen weg, naden weggeknipt, capuchons eraf , alle draadjes weg,  kangeroezakken mochten blijven, totdat het weer platte stukjes stof waren.

 

En toen, hoe maak je er nu een deken van? Van de kinderen hoefde het er niet netjes uit te zien, je mocht wel zien dat het truien geweest waren, veel leuker zelfs! 2 stroken heb ik zo genaaid, maar dat werd te onoverzichtelijk. Om het mezelf makkelijker te maken heb ik een mal gemaakt, zodat ik stukken stof overhield van in ieder geval dezelfde hoogte, de breedte mocht verschillen.

zonder turquoise, meer zwart?

met turquoise?

Van die stukken heb ik stroken genaaid en uiteindelijk die stroken weer aan elkaar. Klaar! Nou ja, de rand nog, nog even zien of ik gewoon omzoom, er een rand aanmaak van de stof die ik nog over heb, of een rand maak van alle boorden die ik er zo netjes af heb gehaald. Maar het ligt op bed, het slaapt lekker, zelfs een beetje zwaar maar dat vinden ze hier wel fijn. "Dan blijft alles veel beter liggen"
en het staat nog leuk ook. Zelfs de oudste wil er ook een. Dus op naar nummer 2!!

Veel werk, maar "elke dag een draadje is een hemdsmouw in een jaar" of een deken in een week of 3
(of een kussenhoes in een uurtje)


Gebruikt:
- ongeveer 10 truien, vesten of joggingbroeken (afhankelijk van de maat, in mijn geval 146 tot 164 maar ook afhankelijk van wat je van de trui of broek kunt gebruiken en hoe groot je de mal maakt)
- stuk karton voor je mal en kleermakerskrijt om de omtrek te tekenen
- naaimachine
- ruimte om het neer te leggen, om de compositie te bepalen wel zo fijn om van een afstandje het geheel te overzien

En heb je iets over, een kussenhoes doet het ook goed, vooral met een mooie print erop.



trui te klein, maar print blijft grappig

1 maal gedragen, gewassen, gekrompen...