C: Welkom kippetjes!

De dag dat de grote onweersbui, landbreed vanuit het zuidwesten, over heel Nederland trok was de dag dat wij onze nieuwe kippetjes gingen halen. Bijna twee weken geleden inmiddels. Het werd een hele rit want we moesten er helemaal voor richting Enschede.

Oorspronkelijk had ik een fokker dichter bij huis aangeschreven maar na een bezoek van een van onze beste vrienden uit België hebben we dat veranderd. Zijn advies was namelijk om toch voor de zekerheid een fokker uit te zoeken die zijn kippen entte tegen de veelvoorkomende en gevreesde kippenziekte Marek. (Enten moet in een heel vroeg stadium gebeuren, zo'n 24 uur na de geboorte en kan dus alleen bij een fokker plaatsvinden. Is je kip niet geënt en krijgt het deze ziekte na een aantal maanden alsnog, dan is er niets meer wat je kunt doen behalve je kip snel uit z'n lijden verlossen.)

Hoe groot die kans is, is natuurlijk nooit te voorspellen. Maar aangezien onze goede vriend een dierenarts is én prof. dr. en hoogleraar aan de faculteit diergeneeskunde aan de universiteit van Gent, en erg veel weet over virussen, schimmels en bacteriën, en bovendien een vriendin heeft die óók dierenarts is met als specialiteit vogels...nou, dan kun je die raad maar beter ter harte nemen, dacht ik zo. 

Bij Enschede was de dichtstbijzijnde plek die ik vond. (info site, klik hier) Toch nog zo'n 2 uur rijden!!

We reden vlak achter het heftige onweer aan. Vertrokken thuis toen de ergste knallen wegtrokken, via omleidingen vanwege de vele ongelukken op de snelweg, en kwamen daar aan toen de eerste zonnestralen net weer tevoorschijn kwamen. Je moet er iets voor over hebben kennelijk.

Van te voren wist ik al dat ik 3 krielhennetjes wilde van het ras Orphington. En het liefst in drie verschillende kleuren. Zwart, blauw en chocolade. Zo zou het een mooi bont gezelschap zijn. En ze hoefde niet per se al tegen de leg aan te zijn, liever wat jonger zodat ik ze nog een stukje kon zien opgroeien.
Dus dat werd uitkiezen....

Met dit als resultaat.
-De oudste kip is de chocolade (bruine) kip van 12 weken. Ze heet Opolla, maar heeft als roepnaam Popo.
-Dan komt de blauwe kip van 10 weken. (Blauw betekent eerder grijskleurig in mijn beleving, maar daar was de fokker het absoluut niet mee eens.) Ophelia heet ze, maar op doordeweekse dagen gewoon Fops.
-Tot slot Olympia, het kleine zwarte kipje van 7 weken. Zij is vernoemd naar een Poolse vriendin, en tevens haar peettante. Ollie als koosnaampje.

Bruine Popo is de zachte kip. Degene die je meteen opzoekt en rustig op je schoot blijft zitten. Ik vermoed dat ze een knuffelkip gaat worden. Ze gaat nu al heerlijk met haar oogjes dicht zitten als je in haar nekje kriebelt.
Grijze Fops is haantje de voorste. De nieuwsgierigste van allemaal en de grote durfal. Als eerste pikt ze eten uit je hand, als eerste gaat ze op verkenning. En ze eigent zich ook het meeste eten toe. De alpha-kip denk ik. Wil ook niet stilzitten voor de foto, continu met haar kopje in de weer.
Zwarte Ollie is nog echt het ukkie. Met alles de voorzichtigste en de laatste. Ze zoekt steun bij Popo en wil het liefst onder haar veren kruipen maar ik vermoed dat ze dat later allemaal gaat inhalen, zo schijterig is ze nou ook weer niet.

Tot zover klinkt het heel leuk allemaal, maar er zijn ook een heleboel zorgen.
Kippen zijn namelijk heel gevoelige beesten. De stress van de verhuizing, ander hok, ander voer kan ze al van slag brengen. Of hadden ze bij de fokker al wat onder de leden gekregen? In ieder geval, ze werden ziek. Grijze Fops bleek de volgende dag al verkouden, veel niezen en een beetje reutelen. Meteen naar de dierenarts waar ik anti-biotica meekreeg maar eigenlijk meer voor-het-geval-dat. Fops zag er namelijk helemaal niet uit als een zieke kip. Heldere oogjes, levenslustig, hongerig, nieuwsgierig. Misschien toch nog even aanzien voor je aan een zware kuur begint, maar mocht het erger worden dan kon ik er wel meteen mee starten.
De dag erna had zwarte Ollie bloed bij de ontlasting, weer dierenarts. Uit het poepmonster bleek het om coccidiose te gaan. Toch maar meteen behandelen, en ook alle drie de kippen voor de zekerheid. Wellicht zou het medicijn (Sulfadimidine natrium) ook de verkoudheid van Fops kunnen verhelpen.
Tijdens het medicijn ging alles uitstekend. Al bleef Fops wel niezen tot m'n grote zorg. Maar de drolletjes zagen er allemaal perfect uit, de kippen blij en vrolijk. Ze worden steeds tammer, eten goed, nemen af en toe een zandbad, gaan 's avonds keurig op stok, onderling geen gepik of niks.
Maar toen het medicijn ophield kwam ook het bloed weer terug. Volgens de dierenarts niets om me meteen zorgen over te maken. Desnoods kunnen we over een kleine 2 weken nog een keer een poepmonster nemen voor de zekerheid. Zolang ze lekker eten en hun kippedingetjes doen is er geen reden tot paniek. Dat Fops nog niesde leek op een virus te wijzen, anders had het medicijn wel meer geholpen. En daar moet ze toch echt zelf overheen komen zei de dierenarts. Ik hoop van harte dat dat klopt maar ik wil het eerst zien voor ik erop durf te vertrouwen.

Hmm. Want sinds vanmorgen is het opeens een stuk slechter met Fops. Behoorlijk slechter. Ze wil niet meer of nauwelijks eten, zondert zich af, zit ingedoken met de oogjes toe. Neusgaten zitten dicht. De ogen zijn niet dik of waterig maar ze is overduidelijk een zieke kip. Lijkt benauwd. Heb zo met haar te doen. Vanmorgen dus meteen begonnen met de antibiotica, enrofloxoral drops rechtstreeks in haar bekje. Ik hoop de hele dag dat er al verbetering optreedt maar vooralsnog blijft ze hetzelfde zieke kipje. Hartverscheurend om te zien.
Dit is niet zoals ik me de komst van de kipjes voorgesteld had. En ondanks dat ik bij het uitkiezen zo had opgelet of ze heldere oogjes, schoon snaveltje, droog kontje, levendige indruk etc. hadden, is de werkelijkheid dus dat ik vooralsnog meer zorgen heb gehad dan plezier. Geen ontspannen begin in mijn kippenbestaan.

Bijgewerkt:
Weten hoe de genezing van Fops is verlopen? Het verhaal anderhalve maand later: Klik hier.

C: Slasoep, hittegolf-eten

Als ik het dan toch over hittegolf-eten heb (in combinatie met oogst uit de moestuin) dan mag slasoep niet ontbreken. Ik eet het niet vaak, maar als de temperaturen naar de 30 graden neigen dan snak ik ernaar.
Tot een paar jaar geleden had ik er nog nooit van gehoord. En toen ik het voor het eerst hoorde vond ik het maar raar. Soep van sla? Maar echt, het is heerlijk! Fris, verkoelend, knapperig.
De eer gaat naar Rina, een van mijn cursisten. Zij maakte het ooit tijdens de jaarlijkse afsluitingsdag van m'n cursussen. Tijdens zo'n dag stoken we buiten de raku-oven een paar keer vol met keramiek en nemen alle cursisten iets lekkers te eten mee (meestal zelfgemaakt, wat een verwennerij.) Vaak zijn we gezegend met prachtig weer op die dagen dus het is zeker feestelijk, leuk en lekker tegelijk. Slasoep bleek een blijvertje voor de zomer.

Nu mijn moestuinbuurvrouw op vakantie is en ze vroeg of ik haar tuin water wilde geven in ruil voor de oogst zit ik opeens met bergen kroppen sla die op het randje van doorschieten staan. Nog meer reden om de befaamde slasoep te maken.

Je hebt nodig:

• 1 grote krop sla, of 2 kleintjes
• 1 ui 
• (teentje knoflook optioneel)
• 1 liter groentbouillon
• 1 bakje creme fraiche of (koks)room
• peper/zout
• staafmixer

Was de sla en breek het in stukjes. Het aanhangende vocht mag blijven zitten. Snipper de ui en fruit dat in een grotere soeppan. (Eventueel met geperste knoflook erbij.)

Voeg nu steeds een handje sla toe aan de pan en roer even tot je merkt dat de sla gaat slinken. Dan een volgend handje erbij etc. Tot alle sla in de pan zit. Blijf roeren.

Voeg dan het bouillonwater toe. (Ik los meestal 2 groentebouillonblokjes in 1 liter.) Laat de pan op het vuur staan tot je aan het kookpunt komt (af en toe roeren) Zodra je ziet dat het gaat koken zet je het vuur uit.

Voeg de room toe en pak de staafmixer.

En dan mixen maar. Tot alles zo klein mogelijk is gemixt. Er zullen altijd knapperige stukjes tussen blijven zitten. Breng op smaak met zout en peper. (Eventueel wat nootmuskaat zou ook kunnen.)
Je kunt het garneren met wat waterkers of peterselie, of gewoon zo opeten.
Let wel, koud is de soep veel lekkerder. Dus een dag of ochtend van te voren maken is wel slim. Af laten koelen en vervolgens een paar uur in de koelkast zetten. Daar blijft de soep zo'n 3 dagen goed.

Je kunt deze soep trouwens ook met andere bladgroenten maken. Snijbiet bijvoorbeeld, of spinazie. De methode is hetzelfde.  Die met spinazie vond ik zelf minder geslaagd. Dat smaakte een beetje naar waterige spinazie à la creme, ik miste de pasta erbij, haha.

Smakelijk eten allemaal, hopelijk brengt het jullie wat verkoeling voor de komende hete dagen die nog in het vooruitzicht liggen.

C: Tortilla, hittegolf-eten

Tja, de moestuin is er óók nog. En al helemaal tijdens de hittegolf moest ik er dagelijks naartoe om water te geven. Het gaat goed daar, al heb ik het meeste werk qua opschonen voor onbepaalde tijd stilgelegd. Te heet om te werken, te druk met andere dingen (kippenhok!)
Een van de dingen die ik nu rijkelijk kan oogsten is de aardappel. Misschien ook wel het leukste en spannendste om te oogsten want je moet er lekker voor wroeten en maar afwachten wat er boven komt. In mijn geval (het eko-aardappeltje "Frieslander") is een enkel pootaardappeltje van nog geen 50 gram uitgegroeid tot een gezin van gemiddeld 1.7 kg. Wów!
En er staan er nogal wat, en er komen straks nog meer aardappelen dus een beetje dooreten is wel gewenst. Alleen, tijdens zo'n hittegolf....aardappelen? Pfff

Maar dan is daar de tortilla!! Heerlijk om zowel warm als koud te eten (doe maar koud) en je hebt er óók nog eens courgette voor nodig, ook al zo'n vrucht waar je op een gegeven moment geen raad meer mee weet in de moestuin, vanwege de hoge productie.
Dit recept kreeg ik in mijn studententijd aan de kunstacademie van een exchange-student/vriendin uit Spanje: Naia. Ben ik haar nog altijd dankbaar voor want ik eet het best vaak en recepten zijn altijd leuker als er een herinnering aan vastzit. Bovendien, authentiek Spaans recept: Tortilla de patatas!

Zo staat het in mijn kookboekje van toen opgeschreven . De techniek van frituren, eerst veel en dan weinig olie, heb ik inmiddels op z'n  Nederlands versimpeld, want ik hield daar zoveel olie aan over. Zo doe ik het nu:

Snipper een ui in de pan. Snijd intussen een halve grote courgette (of een geheel kleintje uit de moestuin)  en ongeveer 4 aardappelen (afhankelijk van de grootte) in stukjes. Laat samen bakken in net voldoende olijfolie om het niet aan te laten branden.

Terwijl de pan verder bakt kluts je in een grote kom 3 eieren met wat zout (en peper)

Als de aardappelen een beetje aangebakken zijn en de ui en courgette zachter zijn geworden haal je de pan van het vuur en gooit het bij het eimengsel in de grote kom.

Prak het geheel losjes samen. Het hoeft zeker niet helemaal tot moes, je mag nog steeds herkenbare stukken zien. (je kunt ook een vork met grote tanden gebruiken om te prakken.)

Doe nu het gehele mengsel terug in de pan en zet het op middelhoog vuur voor een paar minuten. Als het goed is hoef je geen extra olie toe te voegen. Ik doe er vaak nog een deksel op. Op een gegeven moment merk je dat het als een soort pannekoek los komt van de bodem terwijl het wel een geheel blijft.

Tja, als je dan toch foto's aan het maken bent.. de deksel! Onmisbaar bij het draaien!

Want het engste en moeilijkste gedeelte is om het geheel om te draaien. Ik heb gemerkt dat dat het beste gaat als je dat een beetje kordaat doet, alsof je niet anders gewend bent. Neem een platte deksel, leg die op de tortilla en dan in één vloeiende beweging pan plus deksel omdraaien, pan weer op de pit zetten en de tortilla weer van de deksel in de pan laten glijden. Gewoon doen.

Uiteindelijk is dit dan het resultaat. Warm erg lekker, maar het allerlekkerste eigenlijk toch wel koud de dag erna. Naia maakte er bij de warme variant nog een prutje van verse gepureerde tomaat met wat zout en knoflook erdoorheen bij. Als frisse tegenhanger om bij elk hapje wat van mee te nemen. Hoeft niet, is zo ook erg lekker!

Wat een lieve aardappelen zijn het toch, nietwaar?! Als dit je niet over de streep trekt om zelf aardappelen te poten in je eigen achtertuintje weet ik het ook niet meer!

C: IJsthee, huisgemaakt.

In principe ben ik een slechte drinker. Ik vergeet het gewoon, lijkt wel. Heb zelden echt dorst. Maar met die hittegolf die laatst over Nederland hing, en met het kippenhok waar ik zo hard voor aan het werk was buiten.. nou, dan is het toch wel goed om regelmatig iets te drinken.
Nu hou ik het normaal gesproken bij water. Wat dat betreft ben ik heel goedkoop in onderhoud. Sapjes, frisdranken, koffie, thee, alcohol..vind het allemaal niet echt lekker. Vooruit, sapjes nog wel, maar dan wel vers en zelfgeperst, en thee of  warme chocolademelk in de winter. Maar qua frisdrank, koffie of alcohol kun je me wel een geheelonthouder noemen.

Maar ja..water is wel weer zo simpel en gewoon dat ik het dus vaak vergeet. Soms maak ik luxewater, om mezelf wat meer te verleiden. Dan gaat er een grote kan water 's avonds de koelkast in waar bijvoorbeeld wat munt, citroen, of vruchtjes inzitten om zo de volgende dag een heerlijk fris water-met-een-smaakje van te drinken. Ook heel lekker, en het helpt zeker om aan zo'n kan te zien hoeveel (of hoe weinig) je drinkt gedurende de dag.

Maar sinds deze zomer heb ik er een nieuwe variant bij. IJsthee. Maar dan wel zelfgemaakt en zonder prik (hoewel dat laatste ook huisgemaakt kan.) Je moet het wel een dag van te voren klaarmaken want ijsthee is alleen lekker als het ijs- en ijskoud is. Laat het nou net morgen weer ver over de 30 graden worden!

Veel recepten heb ik al gezien, veel variaties zijn mogelijk.
Zo werkt het voor mij:

• Neem ongeveer 6 theezakjes. (meer als je een sterkere smaak wil en minder als je een subtielere smaak wil.) Alle thee is in principe mogelijk. Zwarte of groene thee (met of zonder smaakje) of kruidenthee. Of een mix daarvan. Eigenlijk net wat je zelf lekker vindt. In zwarte en groene thee zit theïne, wat je een oppepper kan geven. Zelf vind ik het lekker om er in ieder geval minimaal één zakje pepermuntthee bij te doen. Persoonlijk vind ik zwarte en groene thee op zichzelf niet zo lekker, maar door een mix voor ijsthee kan het prima.
• Neem 1 liter kokend heet water en laat de theezakjes 10 minuten trekken. Niet langer, niet korter. Wil je het sterker of zwakker neem dan meer of minder theezakjes, maar hou de trektijd op 10 minuten. Op die manier krijg je een sterkere smaak dan een gewoon kopje thee, maar niet zo sterk dat het te bitter wordt.
• Verwijder dan de theezakjes en voeg één liter koud water toe. (Ik zet vaak van te voren alvast een literbeker in de koelkast om koud te worden) Dit verdunnen met koud water heeft een praktische reden, want je kunt natuurlijk ook gewoon de theezakjes laten trekken in 2 liter heet water. Door er koud water aan toe te voegen wordt de theeoplossing koel genoeg om meteen in de koelkast te zetten, ben je meteen klaar. Anders moet je weer wachten tot het geheel koel genoeg geworden is om in de koelkast te zetten, want heet erin is voor de koelkast uiteraard niet goed.
• (Mocht je nou toch ijsthee met prik willen, laat dan dit koude water achterwege. Laat het hete theemengsel afkoelen en zet het dan zo in de koelkast. De volgende dag in je glas aanlengen met de helft sterk bruiswater voor de toevoeging van belletjes.)
• Een tip is om er ook een halve theelepel zuiveringszout/baking soda toe te voegen aan het theemengsel. Dat haalt de bitterheid van de thee weg waardoor het veel zachter van smaak wordt. (Over zuiveringszout en waar het te kopen klik hier.)
• Optioneel kun je ervoor kiezen om de thee te zoeten. En eerlijk gezegd vind ik dat zelf wel wat lekkerder, maar ik ben geen hard-core theedrinker. 4 eetlepels honing voeg ik eraan toe. (kan ook suiker, ahornsiroop, stevia etc. zijn)
• Laatste tip. Ik doe er vaak ook nog een takje munt in voor het de koelkast ingaat. Dat verschil proef je later en maakt het, naar mijn smaak, beduidend veel lekkerder.
• De volgende ochtend is je thee klaar voor gebruik. In de koelkast blijft het zo'n drie dagen goed.
• Nou vooruit, nóg een kleine tip. Uiteraard moeten er ijsklontjes in. En als het even kan een schijfje citroen. Om dat te combineren maak ik meestal ijsklontjes met citroensap erin. In één klap klaar.

En dan drinken maar!

C: Kippenhok

Ik dacht..als straks de lessen en cursussen afgelopen zijn voor dit seizoen, dan zal het vast heerlijk rustig worden. Nou, niet dus. Het is hier een kippenhok! In figuurlijke zin loopt m'n hoofd over van alle dingen die ik moet doen, thuis en in de moestuin. Maar ook in letterlijke zin, want een van de grote oorzaken van de drukte is letterlijk het bouwen van een kippenhok. Een heus kippenhok voor échte kippen!!

Eindelijk, ein-de-lijk is m'n man overstag gegaan. Na jaren en jaren van protest op mijn verlangen om kippetjes te willen, zei hij opeens op een dag, niet zo lang geleden: "Het houdt kennelijk niet op, dus vooruit dan maar. Jij mag kippetjes." Nog dezelfde avond heb ik het eerste ontwerp voor het kippenhok getekend.

Want dat ik een hok zelf wilde maken stond al bij voorbaat vast. Ten eerste ben ik de grote klusser hier in huis, dus dit gaf me de kans om weer eens een leuk project te hebben, precies in de vakantie. Maar ten tweede vind ik de hokken die je kant-en-klaar kunt kopen niet handig/mooi/groot genoeg voor het geld wat je ervoor moet betalen.
Het voordeel van een zelfgemaakt hok is dat je het kunt maken zoals je wilt, passend in de tuin die je hebt. Dus vandaar.

Ik heb me er alleen danig op verkeken. Dacht er echt met een week werk wel mee klaar te zijn, maar in de praktijk werd dat eerder een maand, ruim. Dat heeft ongetwijfeld met mijn kluscapaciteiten te maken, maar ook met de graad van luxe die dat hok kreeg. Had ik het eenvoudiger gehouden dan was het wellicht sneller gegaan. Een hittegolf tussendoor bespoedigde de zaak ook niet echt..man, wat heb ik afgezien.

Lijst van wensen:

Ik ging uit van een paar zaken waar een kippenhok volgens de regels aan moet voldoen. En wat ik zelf nog wilde. Maar dan liefst ook zo praktisch en mooi mogelijk. Namelijk.

-Hok moet groot genoeg zijn voor 3 krielkippen. (1 x 1.25 m.)

-Makkelijk toegankelijk (tafelhoogte en met grote opening)

-Makkelijk schoon te maken (gladde binnenkant, uitneembare zitstok en mestplank, geen naden/kieren)

-Legnesten toegankelijk vanaf de buitenkant van het hok. (om makkelijk eitjes te kunnen rapen)
-Automatisch geregelde uitloop naar de ren (mbv automatisch hokopener.. luxe)
-Ren met altijd schaduw en beschutting maar ook open plekken (loopt onder verhoogd hok door)
-Veilig voor roofdieren ( geen vossen of roofvogels hier in de woonwijk maar katten/honden?  míjn katten/honden?..ren overdekken.)

-Waarneembaar vanuit de woonkamer (om de kippetjes in de gaten te kunnen houden én ervan te kunnen genieten)

-Raampje op het oosten (voor wat lichtinval, geen deprimerend donker hok, wel een mooi raampje)
-Uitgang en ventilatie aan dezelfde kant. (om tocht tegen te gaan, liefst op westen)
-Integreren in de sfeer van de rest van de tuin (materiaalgebruik en slim gebruik maken van de beperkte ruimte)
-Zoveel mogelijk recyclen, of gebruik van duurzame en ecologische middelen. (voor allemaal fijner)

Ga er maar aanstaan..

Fotoverslag van het proces:

Na veel passen en meten begon ik met het timmeren van het buitenbeslag op frame. Het hout hiervoor hadden we al jaren liggen in de schuur, dus dat kon mooi hiervoor hergebruikt worden. Wel eerst alle kromme spijkers moeten verwijderen, en de plankjes bleken ook niet allemaal even recht en schoon.

Buiten een stuk grond vrijgemaakt (precies tussen de appel- en de vijgenboom) en een palenconstructie neergezet op 80 cm. hoogte. Voor de palen kocht ik kastanjehouten rustieke palen, vanwege de mooi en de duurzaamheid. Het blad wat erop ligt is meteen de vloer van het hok. Ik koos betonplex, dat is sterk, waterdicht en glad, dus hygiënisch en makkelijk schoon te maken. De wanden staan even los erop om een idee van het geheel te krijgen. Lijkt meteen al heel wat, maar is nog niks, één zuchtje wind en....

De hoekpalen van het hok zijn vastgeschroefd en de wanden zitten nu vast. Aan elkaar en aan de bodemplaat. Alleen de twee deurtjes aan de voorzijde zitten nog niet vast. En het dak zit er ook nog niet vast op. Ook voor het dak heb ik voor betonplex gekozen (paste samen met de bodem uit één plaat) vanwege de sterkte en waterdichtheid.) Niet goedkoop, betonplex, maar voor vloer en dak wel de beste keus, vond ik.

Voor kippen is het  niet nodig om het hok te isoleren, want ze kunnen prima tegen de kou, maar toch heb ik het wel gedaan. Omdat het kon qua ruimte tussen het buiten- en binnenbeslag en omdat ik de polystyreen-platen nog had liggen. Ik redeneerde dat het de temperatuur wat constanter zou houden, dus niet alleen tegen kou maar ook tegen hitte. Op bovenstaande foto kun je net niet zien dat er bovenin ze linkerwand een groot ventilatiegat zit. In deze fase hou ik al wel rekening waar later nog losse onderdelen tegen de wand geschroefd moeten worden, daar komt nu alvast een houtje achter te zitten voor de stevigheid. De achterwand heeft het gladde binnenbeslag al gekregen, het linkerdeurtje zit er ook al in.

Alle zijden hebben isolatie en binnenbeslag gekregen. Hier zie je het ventilatiegat in de linkerzijde (bovenin) wel zitten. Het andere gat is de kippenuitgang. Als dat aan dezelfde zijde zit heb je geen tocht (daar kunnen kippen absoluut niet tegen.) Het prachtige glas-in-lood raampje komt van marktplaats. (Kwam van een historisch pand/restaurant in Veghel en was een crime om schoon te schuren.) Maar een prachtig raampje, wat we zien vanuit de woonkamer dus zowel voor de kippen als voor ons een esthetisch genot. Het zit hier nog niet vast maar even voor het idee en de foto erin geklemd.

De hele binnenkant is geschilderd en alle naden zijn afgekit. Ik koos hier voor ecologische lijnolieverf. Het soort wat op houtwerk van Scandinavische huizen wordt geschilderd. Het is milieubewuster maar het duurt wel een paar dagen voor het helemaal droog is. Gelukkig schijnt de zon uitbundig en is er voor lange tijd geen regen in het vooruitzicht. Ook al begonnen aan het dak.

Op het dak maak ik een groendak met sedumbegroeiing. Niet alleen isoleert dat beter (koel in de zomer, warm in de winter) maar het maakt de tuin ook groener. Groen is altijd beter, denk ik dan. We hebben ook een stuk van ons schuurtje met sedummatten bedekt en dat bevalt al een paar jaar uitstekend. Dit is ook de reden waarom ik het dak een klein beetje (10%) heb laten aflopen. Dan zie je het groen beter dan als het helemaal plat zou zijn en je er niet op kunt kijken. Het sedum kregen we gratis, maar verder heb je wel een speciaal substraat en onderlaag nodig om op een dak te kunnen planten.
De automatische hokopener is ook geïnstalleerd en doet het! Compleet overbodige luxe maar ik kick er stiekem best wel op. Omdat hout niet zo'n goed idee is voor iets wat tussen geleiders moet lopen en ook nat kan worden (hout zet uit) heb ik daar een kunststof groentesnijdplankje als deurtje voor gebruikt. Paste perfect!
Zie je ook het konijntje Nero op de foto? Die was een paar weken op bezoek omdat Mirjam met vakantie was. Ze vond het hartstikke leuk om af en toe langs te komen huppelen als ik bezig was.

Vooraanzicht. Het raam zit er nu helemaal in (alle naden ook daar dichtgekit) en ben bezig met het tweede deurtje. Daar komen ook de uitstekende legnesten aan. Het idee is dat dat tweede deurtje makkelijk open kan worden gezet als ik het hok moet schoonmaken. Maar voor alle kleine en vlugge bezoekjes aan het hok kan ik het kleinere linkerdeurtje gebruiken. Je ziet het niet heel goed maar het groendak ligt er ook al in. Compleet met dakgootje.

Het begint steeds meer af te komen. Het tweede deurtje zit erin. Met de legnestruimte nog bezig. Daar doe ik geen schrootjes tegenaan want dat zou te zwaar worden. In plaats daarvan alleen triplex, maar ook die wordt geïsoleerd en aan de binnenkant met lijnolieverf beschilderd. De kippetjes moeten er natuurlijk wel  lekker bijliggen als ze aan het leggen zijn. De buitenkant van het triplex "lak" ik af met 3 lagen Deense olie. Dat is mijn nieuwe favoriete middel. Het is helemaal natuurlijk en veilig (wordt bijvoorbeeld ook op houten kinderspeelgoed gebruikt), met meerder lagen wordt het hout daardoor helemaal waterdicht.

Niet te zien op de foto maar ook het gat van de ventilatie heeft een plaatje (perspex, hadden we nog liggen) gekregen die met geleiders helemaal open of dicht te schuiven is, al naar gelang de behoefte. Er zit sowieso vliegengaas voor. Tegen de vliegen uiteraard, maar het houdt ook de regen een beetje tegen mocht die ertegenaan komen.

Het hok is zo goed als af. De legnesten zijn klaar, met deksel en alles (toegang van binnenuit wel nog even dichtgemaakt met karton zodat de kippetjes niet leren om daar te gaan slapen maar in plaats daarvan de zitstok te gaan gebruiken.. ze zijn toch nog te jong om eieren te leggen.) 

Aan de voorkant heb ik een opstaande rand gemaakt (van een restje betonplex, nog steeds uit dezelfde plaat.) die weggehaald kan worden als het hok helemaal schoongemaakt moet worden, maar nu vooral de bodembedekking tegenhoud als je de deurtjes open doet. Ook heb ik rondom van alle zijden de onderste paar centimeter met lak beschilderd om het hout daar extra te beschermen tegen de bodembedekking (ik gebruik zand)

De zitstok en mestplank  kunnen verwijderd worden om het makkelijk schoon te maken. Beide zijn ook met Deense olie ingesmeerd om ze waterafstotend te maken. (maar nog steeds 'stroef")

Hoewel het water- en eetbakje nog even tijdelijk is (daar zijn makkelijkere systemen voor, maar die moet ik nog maken) is het hok klaar genoeg om de kippetjes te verwelkomen. Het rennetje daarentegen.. daar ben ik nog mee bezig.

Drie orphington krieletjes komen er wonen. Ze moesten eens weten hoeveel tijd, energie, blauwe plekken, schrammen, blaren, eeltplekken, gevloek, zonnesteken, zweet, (bijna) tranen, en liefde ik al in hun huisje heb gestopt. 

Maar ik ben supertrots op het resultaat en heb het idee dat ik het mooiste en meest praktische kippenhok heb gebouwd wat in mijn vermogen lag! Alles voor de kippetjes, heb er 10 jaar van kunnen dromen, dus dan krijgen ze ook wat!