C: Pompoenen uit de moestuin

(Cousje bij de pompoenen)

 De meeste moestuinders zijn al flink op weg met het zaaien en planten van hun gewassen, en veel staat bij onze tuinvereniging al in de grond. (Soms al voor de tweede of derde keer, dankzij de slakken.) Maar omdat ik zelf nog steeds vooral bezig ben met het opschonen van de grond van alle zevenbladwortels... (het begint steeds meer op te schieten, pfff)... staat er bij mij in de tuin zelf nog niet zo bijster veel. Wel al het een en ander in potjes opgekweekt in m'n eigen achtertuin. Dat staat aan te sterken voor de verhuizing binnenkort en nu nog ver weg van gulzige slakkenmaagjes.

Toch, het gevoel bekruipt me wel eens dat ik enorm achterloop, als ik zo eens om me heen kijk naar alle buurtuintjes. Maar er kan nog steeds gezaaid worden nu, hoor! Pompoenen zijn daar een heel goed voorbeeld van.
Want hoewel ik dit jaar al wel een paar pompoenplantjes opgekweekt heb staan, begon ik vorig jaar echter om deze tijd pas met zaaien. Dit was toen namelijk precies de periode dat ik het tweede stuk verwaarloosde tuin (maar wel mét kas!) overnam. Om dat stuk enigszins te kunnen behappen had ik er vooral véél pompoenen ingezaaid, want die zijn vrij goed in het onderdrukken van onkruid. En daarnaast ook nog eens heel lekker!

Aan het einde van het seizoen had ik een hele auto vol met verschillende prachtige oranjekleurige pompoenen als oogst. En dankzij de zachte winter hebben die al die tijd buiten hoog en droog onder het afdak kunnen overwinteren. Zelfs nú eten we er nog van!! Dat is toch waanzinnig? Zo lang als die vruchten bewaard kunnen blijven!

Al komen we nu wel zo'n beetje op het eind van onze voorraad. Twee grote hebben we er nog liggen (en een halve in de koelkast) en dan is het toch echt op. (In de winkel zijn biologische pompoenen nu trouwens hartstikke duur! Daar heb ik elke keer weer een beetje voldoening van als ik dat zie, haha.)

Ondanks dat ik dit jaar m'n pompoenen wat eerder opgekweekt had, heb ik tóch vorige week nog gauw drie zaadjes in de grond gedaan. En dat is te danken aan Wim. Je-weet-wel, Moestuin-Wim van de Belgische televisie? Ik schreef daar eerder hier over. Als je hem nog niet kent dan moet je 'm écht eens opzoeken want volgens mij wordt je dan al snel fan, net als Mirjam en ik.

(Zelfs m'n man is fan en hij heeft niet eens zoveel met moestuinieren. Dat zegt genoeg. Ik kreeg zelfs zomaar afgelopen week opeens dit als cadeautje thuisbezorgd van hem..omdat ik zo hard in de moestuin werk steeds, aaah!)

Het dikke moestuinboek van Wim! Hartstikke leuk, ook al als je al genoeg van moestuinieren weet trouwens, en óók als je net urenlang in de moestuin bent geweest om zevenblad de baas te worden!!

Maar goed, Wim had me geïnspireerd met z'n pompoenen. Met name de manier waarop hij met smaak de spagetti-pompoen klaarmaakt. En ik hou wel van afwijkende gewassen die je niet tijdens hoogseizoen ook al in de winkel ziet liggen. Dus ik ging op zoek en kon aan 4 zaadjes komen.

Ook eentje naar Mirjam gestuurd, want het is niet alleen leuk om post te krijgen... het is veel leuker als er ook iets bijzit waar je meteen mee aan de slag kunt en waar je later iets bijzonders van mag verwachten!

 Bij mij piept de eerste al boven de grond. (De andere twee zijn onderweg.. Ik was ongeduldig en heb ze even opgegraven om te spieken..jaaa...ook die komen!) Spagetti in de maak! (Glutenvrij ook nog!)

Pompoeninfo: 
Nog niet gezaaid? Geen nood, dat kan nog tot half juni. Pompoenen houden van warmte dus nu is de prima tijd. Zorg dat de zaaigrond niet te nat is want de zaden zijn gevoelig voor rot. Daarom worden ze ook vaak op hun smalle kant gezaaid. Het water blijft dan niet op de platte zaden liggen. Zaai ze zo'n 4 cm. diep, binnen een week komen ze dan boven de grond.
Zaai je direct in de volle grond (dat kan vanaf ijsheiligen) dan hoef je ze niet over te potten, anders wacht je tot nadat ze "ware" bladeren hebben gevormd (de bladeren die ontstaan ná de eerste 2 blaadjes van de kieming.) want dan is hun wortelgestel wat meer ontwikkeld. Dat is ook het moment dat ze wat voeding gaan verlangen. Ze zijn redelijk "hongerig" en houden wel van wat extra meststoffen gedurende het groeiseizoen. Pompoenen kunnen op bijna alle grondsoorten verbouwd worden (zand, klei etc.) maar ze staan niet graag met hun wortels lang in het water, dus een goede afwatering is wel van belang.
In de boekjes staat dat je per plant zo'n 1 vierkante meter moet rekenen qua ruimte. In de praktijk is het eerder dat de plant lange octopus-achtige armen maakt die veel verder reiken. Je kunt ruimtegebrek oplossen door die armen langs een verticaal rek te laten klimmen, de hoogte in. Vaak kunnen ze dat prima zelf met hun grijp"vingers", maar als ze later (zware) vruchten gaan aanmaken is het wel handig om die extra aan te binden. Je kunt ook sommige van die armen afkorten na een paar vruchten. Je krijgt dan minder, maar wel vaak grotere, pompoenen.
De vruchten zijn oogstbaar als de steeltjes ervan er een beetje kurkachtig uit gaan zien in de late zomer of vroege herfst. Te vroeg of te laat oogsten beperkt de houdbaarheid. Belangrijk is om het steeltje eraan te laten zitten bij het plukken, en in te laten drogen. Anders ontstaat op die plek een wond die makkelijk gaat schimmelen. Ik heb zelfs ooit gehoord dat je behalve het vruchtsteeltje, óók een stukje van de "armsteel" moet laten zitten om de bewaarbaarheid te verhogen (bij de bovenste foto zie je dat bij sommige)..maar of dat echt uitmaakt? Laat de pompoenen na pluk een tijdje warm liggen zodat de steeltjes kunnen indrogen en bewaar ze daarna koel en vorstvrij in een geventileerde ruimte.