woensdag 11 juli 2012

C: Torta Caprese

Zin in een heerlijke chocolade-amandeltaart, tijdens deze regenachtige dagen? Probeer dan dit recept!!


In het echt ziet het er dan zo uit:

en vervolgens zo:

en dan uiteindelijk zo: (de 7 van 7 jaar getrouwd!!)

maar al snel zo:

Oeh, ik heb mezelf overtroffen dit jaar! Superrrrrrrlekker. De truc zit 'm vooral in het stijf kloppen van de eiwitten en dit op het laatst zo luchtig mogelijk voorzichtig door het mengsel te scheppen! Zo wordt de taart niet zo compact, wat veel lekkerder eet! Èn het eerst laten afkoelen, dat is trouwens het moeilijkste gedeelte! Maar pas op, kleine stukjes, de taart is erg machtig!

donderdag 5 juli 2012

C: Frisse groene salade.

Wat een temperaturen de laatste dagen en wat een drukkend weer. Het lijkt wel alsof er een warme natte deken over Nederland hangt. In mijn kleine achtertuintje, die op het westen ligt, loopt de temperatuur onder het afdak op tot bijna 40 graden. De peper -en paprikaplanten doen het er goed op, maar voor de gewone sterveling is het niet te houden.
Nero, het konijntje van m'n neefje, logeert een paar weken bij me en aangezien haar hok onder het afdak staat mag ze vanaf de namiddag los in de tuin zodat ze een koel plekje kan zoeken. (Tot nu toe blijft ze ook nog netjes uit m'n moestuin!)
Cousje zegt even gedag, gaat goed samen.

Op dagen als deze staat warm avondeten me tegen en hou ik het bij een koele salade.
In de moestuin is ook genoeg te vinden daarvoor. Ik pluk de frisse jonge blaadjes van verschillende slasoorten, vul het aan met komkommer en lenteui, en dan een flinke haffel groene kruiden erdoor..Dille -en venkelblaadjes, peterselie, bieslook en uiteraard veel munt..
Dan een goeie scheut biologische yoghurt, een klein knoflookteentje, peper en zout en een scheutje olijfolie erbij. Tot slot wat paprikapoeder, alles goed mengen en voor de mooi wat blauwe boragebloemetjes erop.
Ik kan je verzekeren, deze salade verkoelt het oververwarmde systeem wel! Precies wat je nodig hebt.

Ik zag net op buienradar dat er een flinke onweersbui deze kant op komt. Over een uurtje is het hier. Ik ben precies op tijd met het maken van een afdakje voor de tomaten. Heb het kasje waar ze uit waren gegroeid verhoogd met palen. Niet m'n mooiste bouwwerk ooit, maar daar geven de tomaatjes niets om!

Laat die regen alsjeblieft komen!
(Behalve in Frankrijk, want daar slaapt Mirjam in een tentje!)

maandag 2 juli 2012

C: Doe-het-zelf plantenvoeding.

Het eerste bosje dahlia's is geplukt. Een mini-explosie aan kleur in de kamer die een voorbode is voor de overvloed aan explosies die nog gaan komen. Vorig jaar vond ik het nog bijna zonde om die prachtige bloemen af te snijden maar inmiddels weet ik dat de dahlia onuitputtelijk met nieuwe knoppen blijft komen. Alsof ze als een ijverig schoolmeisje haar talenten wil blijven etaleren. Bovendien weet ik ook dat de bloemen niet erg lang blijven staan in een vaas, dus is het ook fijn om te weten dat de nieuwe lading bloemen allang weer in de maak is.

Toch een kleine zoektocht ondernomen naar het verlengen van een boeket op vaas. En zo stuitte ik op een paar recepten voor het zelf maken van plantenvoeding, met nog een aantal tips die je eigenlijk wel weet maar wat wel handig is om weer eens bij elkaar te zien.

De achterliggende gedachte van de recepten is als volgt; Je hebt een hogere zuurgraad nodig om het vaaswater en de plantenstengels beter op elkaar aan te laten passen, suikers voor energie en vervolgens een bacterieremmer. Tot slot warm water om de ingrediënten met elkaar te laten mengen.
Voor gebruik leng je het mengsel aan met warm vaaswater (38-40 graden), een flinke scheut per vaas.

Recept 1:

- 2 eetlepels vers citroensap
- 1 eetlepel suiker
- 1/2 theelepel huishoudelijke bleek
- 1/4 kopje warm water

Recept 2:

- 2 eetlepels witte wijnazijn
- 2 eetlepels suiker
- 1/2 theelepel huishoudelijke bleek
-1/4 kopje warm water

Tips:

- Zorg voor een schone vaas.
- Snij de stelen schuin af, voor optimale opname.
- Zorg dat er geen blad onder de waterlijn staat, dat gaat alleen maar rotten.
- Om uitdroging zoveel mogelijk tegen te gaan haal je overbodige bladeren weg.
- En zet je ze op een plek met minimale luchtcirculatie (dus geen tocht) en uit direct zonlicht.
- Niet in de buurt van rijp fruit. 
- Haal rottende delen meteen weg (blad en bloem) zodat het de andere bloemen niet "meeneemt".
- Let op het waterpeil en ververst het water zo nodig een keer (weer voeding erbij, een flinke scheut per vaas.)

En nu maar plukken!
groetjes Chantal

zondag 1 juli 2012

C: Sint Jan

In het kleine dorp waar wij zijn geboren en getogen (zie ook het kopje "onze wortels") is Johannes de Doper de patroonheilige. Dat merk je bijvoorbeeld aan de benaming van een aantal straten en gebouwen (Basisschool St. Jan aan de St Jan baptistastraat of coöp St. Jan (het enige kruidenierswinkeltje in het dorp, niet veel groter dan een campingwinkel.)) maar het meest merk je dat op 24 juni. Want dan is het officieel St. Jansdag.
Op St. Jansdag is het traditie om een eigen St. Janstros te maken, een boeket geplukte bloemen/grassen/kruiden, die tijdens een openluchtviering bij het plaatselijke kapelletje (St. Janskapel) door de pastoor wordt gezegend. Deze viering wordt begeleidt door het schuttersgilde St. Jan, compleet met tamboers, vendeliers en paard, alles in traditioneel kostuum. Erg indrukwekkend.
De gezegende tros wordt vervolgens bij de eigen voordeur gehangen waar het kwade geesten en blikseminslag tegenhoudt. 
Al op de lagere school leerden wij over deze plaatselijke traditie (die al uit de 17e eeuw stamt), de samenstelling van de trossen en de geschiedenis van het kapelletje. En uiteraard hebben wij als kind de viering meerdere keren bijgewoond. Vaak zelfs met meerdere trossen, voor de buren die wat slechter ter been waren.

Nu woon ik niet meer in het dorp, dus ook de St. Jansviering schiet er wel eens bij in. Ook al had ik me dit jaar nog zo voorgenomen om weer te gaan (het lijstje met de benodigde planten had ik alweer opgezocht), toch schoot het er door drukte weer bij in. De viering was een week geleden en pas vandaag was ik weer eens in het dorp op bezoek. Kon het niet laten om even bij het kapelletje langs te gaan....
....en inderdaad, er hing een tros naast de deur. Al iets verdort in de afgelopen week.

 Ook bij meerdere boerderijen hingen trossen bij de deur.

Zelfs de molenbouwer had een St. Janstros in de kop van zijn molen hangen.... tegen de bliksem. 
Hij had 'm extra dik laten zegenen vertelde hij.....voor de zekerheid.

Vanzelfsprekend is St. Janskruid de allerbelangrijkste plant in de tros. Dus om een beetje in de geest van de viering te blijven ben ik daarmee aan de slag gegaan om St. Jansolie te kunnen maken. 's Ochtends al op pad om wat bloemen te verzamelen die uiteraard rond deze periode in bloei staan. (Hoewel dit kruid bijna overal langs snelwegen te vinden is heeft het me toch even gekost eer ik een plek bij mij in de buurt had gevonden waar minder vervuiling is.)
Mooi landelijk in een slootje bij een wei, maar 10 minuten fietsen van mijn huis vandaan!
En onder belangstelling van de eerste nieuwsgierige koe.

En een tweede.. en een derde... Uiteindelijk stonden er 17 vrolijk snuivende jongedames toe te kijken hoe ik de bloemetjes uit de plant plukte. (Er zijn ergere manieren om je ochtend door te komen!) Was heel gezellig!

Je krijgt er wel een beetje rode vingers van. (Volgens sommigen houdt dat symbolisch verband met het martelaarsbloed van Johannes de doper tijdens zijn onthoofding. De bloemetjes worden in wezen ook onthoofd...oei.)

Houd je het blad tegen het licht zie je allemaal kleine gaatjes, die zouden er door de duivel zelf zijn ingeprikt uit jaloezie voor de geneeskrachtige eigenschappen van de plant.
(St. Janskruid wordt ook wel "jaag den duivel" genoemd.)

Thuis heb ik de bloemhoofdjes in gesteriliseerde glazen potjes met olie gelegd om een aantal weken te trekken. Ik gebruikte biologische zonnebloemolie aangelengd met olijf -en amandelolie.Warm wegzetten en regelmatig schudden. (Omdat je hier met verse bloemen werkt ipv gedroogde, is het belangrijk dat ze helemaal onder de olie staan anders kunnen ze gaan schimmelen.) Al vrij snel verkleurt de olie naar een steeds rodere kleur. (Het linker potje is van vandaag, het rechterpotje van gisteren) Als je wil kun je de olie een aantal keer aanvullen met nieuw geplukte bloemen om het zo steeds geconcentreerder te maken. Na drie tot vier weken het geheel zeven en in schone potten koel en donker opslaan.
De St. Jansolie die zo ontstaat werkt tegen brandwonden, kneuzingen, gezwellen en verstuikingen. Altijd handig!

Maar natuurlijk heb ik ook een klein takje bij m'n voordeur gehangen, samen met notenblad en korenbloem. Dat is de St. Janstros in zijn meest minimale vorm. Je weet toch maar nooit, met al die zomerse onweersbuien! En dan volgend jaar weer  eens voor het officiële pakket!
(Mirjam, ga je dan mee?)



P.S. update.. Bij m'n ouders is intussen de zolder opgeruimd. Allemaal hele oude schriften en tekeningen kwamen tevoorschijn. Daartussen ook mijn schriftje uit de 5e klas (groep 7) over de plaatselijke geschiedenis van het kapelletje én de opsomming van alle planten voor een officiële St. Janstros. Altijd handig om bij elkaar te hebben staan.
Ik weet nog wel dat het heel bijzonder was dat we met vulpen mochten schrijven.
Én dat ik werd uitgelachen om m'n hoofdletter W, want dat leken net billetjes!! Ah, de dingen die je soms onthoudt!! : )