maandag 9 juni 2014

C: Klaprozen in de vaas


Mijn buurvrouw op de moestuin heeft een lekker wild en rommelig tuintje met ook veel bloemen erin. Eigenlijk een beetje zoals ik van mezelf verwachte dat míjn tuin eruit zou komen te zien, toen ik het tweede stuk grond erbij nam, want m'n hoofd kennende... die is ook wild en chaotisch. Maar daarentegen blijk ik toch vooral geometrische bakken te maken die, ongelogen, waterpas en strak zijn. Keurig en ordentelijk. (Misschien heb ik toch een beetje de wiskundige inslag van mijn vader geërfd, zou het?)
Het contrast tussen onze aangrenzende tuinen is op dit moment dus nogal groot. (Om in mijn voordeel te spreken, dat heeft er vooral ook mee te maken dat ik eigenlijk nu pas aan uitplanten toekom. Het ziet er bij mij nog behoorlijk leeg uit, in vergelijking. Hiervoor was ik nog vooral bezig met zevenblad-onkruid trekken en dus die bakken maken. De basis nog steeds, eigenlijk. Zucht.)

Hoe dan ook. Bij m'n buurvrouw groeien nu véél klaprozen in de tuin. Prachtig dieprood. Ze kan het haast niet over haar hart verkrijgen die er zomaar uit te trekken, maar het moet haast wel want er moet toch hier en daar ook plaats gemaakt worden voor de groenten. Begrijpelijk.

Dus ze ging weloverwogen aan de slag. En halverwege de werkzaamheden  bood ze me opeens een klein groen boeketje aan. "Voor in de vaas", zei ze.  
Hè? Klaprozen in een vaas? Dat gaat toch niet? Tenminste, zo sprak mijn overtuiging. "Klaprozen verwelken zo ongeveer meteen op het moment dat je ze plukt. Onmogelijk om die in een vaasje binnen te laten pronken."  Maar er is dus kennelijk een manier om het wél voor elkaar te krijgen. Wisten jullie dat? Ik niet.

De truc is om vooral klaproosgroen te plukken waar knoppen inzitten die op het punt staan om uit te komen, maar op dat moment nog dicht zijn. Zet je die in een vaas dan richten ze in de dagen erna hun kopje op en gaan alsnog open! Voila.. verse klaprozen in de vaas die er (net als in de natuur) wel een hele dag mooi en vers bij blijven staan!
Dichte knopjes die nog té jong zijn zullen het niet redden, want het is niet zo dat het groen erg lang houdbaar is, een paar dagen hooguit. Dus als ze ook in de volle grond niet binnen die tijd rijp genoeg zouden zijn om open te gaan, dan doen ze dat in een vaas natuurlijk ook niet.

Het bosje wat ik nu kreeg was een mengeling van uitgebloeide knopjes (verse zaaddoosjes) en nog dichte knopjes. Bij elkaar een mooi grillig geheel want de dichte knopjes hangen dramatisch naar beneden alsof het leven ze wat te zwaar valt, en de verse zaaddoosjes staan ietwat slordig maar fier omhoog, prachtige silhouetten geeft dat. Die gingen m'n Delfts Blauwe vaas in voor het Nederlandse tintje in huis.
Op de tweede dag kwam zowaar het eerste rood tevoorschijn, een van de knopjes had zich dapper omhoog gericht en de schildjes van zich af geworpen. Zo mooi breekbaar bloemblad. Als vlindervleugeltjes.
Ook de dagen erna kwamen er bloemen bij, en uiteraard vielen er ook bloemen af.
4 tot 5 dagen hóóguit, kun je ervan genieten.(Ook wel afhankelijk van de warmte buiten wellicht.) Ik weet niet of ze het langer doen als er voeding in het vaaswater zit. Dat had ik nu niet gedaan. Redenerend dat klaprozen sowieso graag op arme grond groeien. Het zijn echte pioniersplanten die van karige omstandigheden houden.

Het is misschien niet het mooiste boeket wat je in huis kunt hebben. Of... wat zeg ik nou? Ik bedoel het anders. Klaprozen vallen onder de veldboeketten. Die staan altijd minder lang dan de commerciële vaasbloemen. En er vallen vaker dingetjes vanaf, zoals bloemblaadjes of zaadjes of stuifmeel. Het groen wordt wat eerder gelig. Je moet er dus van genieten zolang ze staan en ze waarderen voor wat ze zijn. En voor mij zijn dat lekker spontane natuurlijke boeketten, weelderig, grillig, ongedwongen, puur en eerlijk. Want... lekker lokaal, seizoensgebonden en onbespoten.

In m´n eigen voortuintje bij huis (wél wild en landelijk!) staan o.a. deze klaprozen te pronken. Iedere morgen is het daar een drukte van jewelste door allerlei bijtjes die af en aan vliegen. Mooi dat die blijven staan en niet in een vaasje terechtkomen! Maar ja, hier hoeven ook geen groenten komen te staan, dat scheelt weer.

5 opmerkingen:

~° Sarah °~ zei

Mooi zo rood en zo fragiel! De zaadjes van klaprozen zijn ook lekker in brood/gebak, de hele bloem kan een salade opfleuren! Je kan ook een slaapverwekkend treksel maken van de rode bladeren en in het voorjaar de blaadjes koken als groente :)

cr-mics zei

Echt waar? Nog meer dingen die ik niet wist. Behalve de zaadjes dan, maar naar mijn kennis geldt dat alleen voor het blauwmaanzaad.
Maar dat ook bloem en blad eetbaar zijn? Goh.

~° Sarah °~ zei

Ik ben hier ook aan het bijleren, hoor! In bibboekjes aan het neuzen.
De blaadjes niet als de plant al in bloei staat, dan zijn ze te taai en bitter.
De bloemblaadjes kunnen kruidenboter of roomkaas opfleuren!
(Uit Eetbare planten, bloemen en zaden van François Couplan; Eten en drinken met wilde planten van Laurette van Slobbe)

cr-mics zei

Nou, dat ga ik zeker een keer uitproberen! Dank je voor het delen van de informatie!

~° Sarah °~ zei

Graag gedaan! Ik moet het zelf ook nog proberen maar met jouw tip kan ik klaprozen meenemen voor enkele dagen later pas te bereiden! :)