Maar eerst tussendoor even dit:
Voor degenen van jullie die al wat meer hebben gelezen op deze blog weten misschien dat ik een tijdje terug heb ontdekt dat ik geen gluten meer kan eten. Dat is uit een ontlastingstest onomstotelijk naar voren gekomen. Sinds het laatste bezoek aan m'n arts werd dat dieet echter nog flink wat aangescherpt. Termen als "overwerkte lever, bijnierschors en alvleesklier" kwamen voorbij, veroorzaakt door een spijsvertering die dus niet optimaal werkt waardoor deze bewuste organen veel meer te verduren hebben gekregen en "overwerkt" zijn geraakt. Voorlopig kon ik dus maar beter ook geen eieren, koemelk of chocola eten. En maar heel beperkt soja en suiker. Koffie en alcohol ook niet, maar dat drink ik sowieso al nooit dus dat is niet zo'n probleem. En liefst alles vrij van conservering uiteraard. Biologisch, puur en onbewerkt.
Ga er maar aanstaan! Het vergt nogal wat aanpassingen (en tijd..én geld trouwens ook).
En hoewel ik me lichamelijk de afgelopen 3,5 maand wel steeds beter ben gaan voelen, ben ik de afgelopen paar weken mentaal in een soort puberfase terecht gekomen. Ik wil niet meer! Ben het he-le-maal zat! Het is veel innerlijke strijd en chagrijn wat ik voer met mezelf. Al dat gedoe van voorbereiden, klaarmaken, uitzoeken...blèèèh! Ik wil met een pak koekjes op de bank liggen, een pizza bestellen, en chocolade-ijs eten!!!
De puber in mij krijgt geen gehoor. Ik blijf netjes naar de biologische markt gaan, de natuurvoedingswinkels, ekoplaza's..noem maar op. En geef me langzaam maar gestaag over aan een nieuw algeheel soort bewustwording wat daarmee gepaard lijkt te gaan.
Ik bedoel daarmee, ik vond mezelf altijd al redelijk bewust en groen. Kocht al steeds vaker biologische producten in de gewone supermarkt, scheidde netjes m'n afval, hergebruikte plastic zakjes. Maar sinds ik vaker toegewezen ben op de biologische winkels voor m'n afwijkende boodschappen komt er automatisch ook meer inzicht om de hoek piepen. Over voeding uiteraard, maar ook andere alternatieven zoals huishoudelijke producten en de uitwerkingen daarvan, en daarnaast ook over hoe je met zoiets als afval omgaat . En hoe je dat steeds meer kunt beperken.
Wat heeft dit met citroenen te maken, vraag je je misschien af? Nou, meer dan op het eerste gezicht lijkt. Om te beginnen. Van citroenen wordt ik blij. Het is een puber-verdrijver! Het geeft me associaties van zomer, van vakantie, van lekkere gerechten.
Citroenen zijn zo veelzijdig. Het past in avondeten, bij visgerechten, door marinades, salades. Leg een citroen op de BBQ en je krijgt rijkelijk zoetig sap. Het past ook heel goed in nagerechten. Kwark of ijs. Of in drankjes. Of in koekjes!
Ik eet het zelfs puur. Als kind sabbelde ik al op een schijfje citroen zonder met m'n ogen te knipperen. Tegenwoordig verkrampen m'n kaken een beetje en loopt er een rilling langs m'n ruggengraat als ik dat doe, maar dat is onderdeel van de kick, zullen we maar zeggen!
De geur van citroen is opwekkend, verfrissend, bevrijdend, muggenwerend, zuiverend. Dat laatste zelfs letterlijk trouwens. Zowel inwendig als uitwendig. Wil je wat liefs voor je lever dan is het drinken van wat citroensap in de ochtend een goede manier om je lever te zuiveren. Maar ook in natuurlijke schoonmaakmiddelen is het te gebruiken vanwege de ontvettende eigenschappen.
Dan nog daarbovenop. Van een citroen is alles te gebruiken, van sap tot schil! Maar dan moet je wel een biologische hebben, uiteraard.
Bij deze dus, een voorbeeld van een citroen, met huid en haar!
Nou, deze manier kennen we allemaal. Een versgeperst half citroentje. Op een warme zomerdag met wat blaadjes munt in een waterkan, nog eens extra gekoeld in de koelkast is het de beste dorstlesser die ik ken.
Of giet het sap in een beker met kokend water en doe er wat honing bij om de zuurgraad wat te temperen. Een snufje kaneel, misschien wat versgeperst gember en je hebt een heerlijk drankje om de dag mee te beginnen. Of voor het slapen gaan.
Maar gooi de schil niet weg. Zonde! Ook al gebruik je het niet meteen. Gewassen en onbespoten citroenschil is heel makkelijk te drogen tot voor later gebruik. Probeer de schil daarvoor zo dun mogelijk af te snijden. Geen dikke lagen wit erbij.
Leg het op een warm geventileerd plekje te drogen. Liefst niet vol in de zon. Je kunt het eventueel ook makkelijk aan een draadje rijgen zodat het ook opgehangen snel en makkelijk op allerlei plekken kan drogen. Het wordt hard en krimpt ietwat krullerig op. Gedroogd is het maanden houdbaar, als het niet langer is.
En mocht je het dan eens nodig hebben dan kun je het even in wat water leggen om het opnieuw te hydrateren. Of zo gedroogd rechtstreeks door de thee. Of je maalt het even in zo'n klein elektrische koffiemixer zodat je citroenpoeder krijgt. Kan prima door koekjesmeel of over toetjes heen. (Eenmaal gemixt tot poeder verliest het z'n kracht sneller dan als schilletjes, dus wacht met mixen tot je het zo nodig hebt.)
Maar wacht, gooi ook dat laatste restje citroen niet weg! Want dat ietwat zielige stukje uitgeperste en afgeschilde restje wat overblijft kan nog prima gebruikt worden voor het maken van geurige schoonmaakazijn. Want azijn is een hele goede 'groene' schoonmaker, maar ruikt vaak zo, ja, azijnerig. Citroen is een perfecte geur-verdoezelaar en brengt daarnaast nog wat extra ontvettende eigenschappen mee. Doe de citroen in een schoon potje (liefst niet met metalen deksel) en begiet het met natuurazijn tot het onder staat. Zo kun je het verder vullen elke keer als je weer wat meer citroen hebt. Eventueel nog wat takjes tijm of lavendelbloesem erbij. Minimaal twee weken laten staan, zeven en klaar is je natuurlijke schoonmaakmiddel.
Of gebruik dit citroen-azijnaftreksel 1:2 aangelengd met schoon water als gezichtstoner. Kan ook! Op een wattenschijfje na het wassen van je gezicht en voordat je een crème aanbrengt. Vooral geschikt voor de wat vettere huid of rond neus, kin, voorhoofd.
De uitgeperste, afgeschilde, uitgebeten, gezeefde stukjes citroen die nú nog overblijven kunnen ten slotte weer bij het GFT. Daarmee is de kringloop rond zonder dat je iets bruikbaars hebt hoeven weg te gooien. Op die manier haal je het meeste uit je (toch wel iets) duurdere biologische boodschappen. Jammer dat citroenen in ons klimaat niet groeien, anders zou er nu zeker wel een boompje in m'n moestuin staan!
7 opmerkingen:
Interessant! Bedankt!
Lekker hoor die citroentjes. Heb ook een tijd gehad dat ik de dag begon met een geperste citroen. Maar de schillen heb ik tot nu toe altijd weggegooid, goed idee om ze te drogen. Of in een oude pindakaaspot met azijn ook al zo´n goed idee.
Weet je, ik heb een echte citroenboom in een hele grote pot op de veranda en had twee jaar geleden 13 grote citroenen, vorig jaar slechts 2 en nu zitten er weer heel veel bloemetjes en kleine citroentjes aan. Alleen hij wordt zo groot en is op een gegeven moment niet meer naar binnen te halen in de winter. Maar het is leuk.
Groetjes, Janneke
Ha Janneke, ja..zo hebben wij inderdaad ook ooit een klein citroenboompje gehad, maar met hetzelfde probleem 's winters. Niet te doen hier vanwege de ruimte dus die heeft een keer de winter niet overleefd. Veel succes met jouw citroentjes, hopelijk groeien ze goed deze zomer.
Noppenfolie kan soms maar niet elke winter een verschil maken ... En de bloemetjes zelf bestuiven met een oorstokje
Hmm, ja noppenfolie, incl. de truc van kerstverlichting eromheen, dat geeft dan net genoeg warmte op zware vorstdagen/nachten om niet te bevriezen. Heeft niet mogen baten toen. Toe strenge winter.
Je kan ook erg goed een citroen invriezen en daarna raspen. Gebruik je ook de hele citroen. Echt handig
Je vergeet de pitten: hier kun je pectine uit halen om jam en gelei mee te maken, dan gebruik je pas ècht alles van de citroen (of andere citrusvruchten)
Een reactie posten