vrijdag 29 augustus 2014

C: Natuurlijk moestuinhek

Jaa, ik heb eindelijk een hekje gemaakt bij m'n moestuin. Dat was steeds een ding op m'n doe-lijstje waar ik nooit aan toe leek te komen, maar wat ik wél erg graag wilde omdat alles er zo open bijlag steeds. En nu staat ie er opeens!
(Eerlijk gezegd stond ie er afgelopen zondag óók al, want toen heb ik 'm gemaakt, maar daarna begon m'n zomercursus illustreren in Rotterdam. 4 volle dagen waarin ik 's ochtends om half 8 al van huis moest en 's avonds pas om half 8 weer moe thuiskwam. Geen puf om naar m'n moestuin om te kijken... Vanmorgen op weg naar m'n werk kon ik het echter niet laten om toch weer even langs te fietsen om te zien hoe alles erbij stond en toen voelde het wel even alsof ie er 'opeens' stond.. was alweer bijna vergeten dat ik 'm gemaakt had na die vier intensieve dagen.)

Voor en na, altijd leuk.

Ik wist al die tijd al dat ik een zelfgemaakt hek wilde maken van stammetjes of takken. Vanwege de natuurlijke uitstraling vooral, maar ook wel omdat ik het dan lokaal bij elkaar kon sprokkelen en voor bijna geen kosten. In eerste instantie had ik m'n oog laten vallen op eikenhouten takken. Want dat is hard hout en gaat wel een tijdje mee. Dat was nog in de tijd dat het WK-voetbal aan de gang was en er hier langs een binnendoor-weggetje wat eikenbomen waren gerooid waarvan de dunne takken achterbleven. Andere mensen keken voetbal en ik was op strooptocht naar bruikbaar materiaal. Maar de oogst viel tegen. Bijna alle takken waren veel te grillig van vorm, als bliksemschichten. Terwijl ik juist iets wilde wat redelijk recht was.
Dus toen kwam het hele project weer terug op m'n doe-lijstje terecht.


Uiteindelijk kwam ik uit bij lijsterbes-stammetjes. Die groeien mooi recht en behoorlijk gelijkmatig van diameter. Vanwege een hoog gehalte aan looistoffen is ook dat vrij hard hout. En het bos staat er hier vol mee. Duizenden dunne lijsterbessen waar ik dagelijks langsloop. Komt dat even mooi uit!

De stammetjes die in de grond staan als steunpalen zijn iets dikkere kastanjehouten palen, gekocht bij het tuincentrum. (En zo gekozen omdat ik iets wilde wat iets duurzamer was dan de gewone (vaak bespoten) grenen paaltjes die je normaal koopt. Het grondwater staat vooraan in de moestuin best hoog buiten het seizoen, dus die rotten anders zo weg.) De 2 lange horizontale planken van 4 meter waren oorspronkelijk één plank maar heb ik met de decoupeerzaag in de lengte in tweeën gezaagd, en daar zijn de lijsterbes stammetjes vervolgens met rvs-schroeven tegenaan gezet.

Het is wellicht niet het meest degelijke hek wat er bestaat, maar ik vind 'm supermooi. Vooral als het hout wat verder gaat vergrijzen en het meer één geheel wordt. Heb het idee dat het toch wel een jaar of vijf mee zou moeten gaan. Op zich raken de stammetjes nergens de grond, ze zijn zwevend opgehangen dus dat moet schelen. En mocht het gaan rotten dan is het allemaal helemaal composteerbaar, dus geen afval! Ik weet nu ook dat een soortgelijk hek dan weer vrij snel gemaakt is dus vind het al met al nog steeds een mooi groen alternatief.

Aan de andere kant van het centrale looppad heb ik een tijdje terug een degelijk tweedehands houten hek voor niets kunnen meenemen, dus op een poortje na ben ik helemaal klaar. Maar ja, dat poortje staat dus nog wel steeds op m'n doe-lijstje!

Geen opmerkingen: