Een van de dingen die ik nu rijkelijk kan oogsten is de aardappel. Misschien ook wel het leukste en spannendste om te oogsten want je moet er lekker voor wroeten en maar afwachten wat er boven komt. In mijn geval (het eko-aardappeltje "Frieslander") is een enkel pootaardappeltje van nog geen 50 gram uitgegroeid tot een gezin van gemiddeld 1.7 kg. Wów!
En er staan er nogal wat, en er komen straks nog meer aardappelen dus een beetje dooreten is wel gewenst. Alleen, tijdens zo'n hittegolf....aardappelen? Pfff
Maar dan is daar de tortilla!! Heerlijk om zowel warm als koud te eten (doe maar koud) en je hebt er óók nog eens courgette voor nodig, ook al zo'n vrucht waar je op een gegeven moment geen raad meer mee weet in de moestuin, vanwege de hoge productie.
Dit recept kreeg ik in mijn studententijd aan de kunstacademie van een exchange-student/vriendin uit Spanje: Naia. Ben ik haar nog altijd dankbaar voor want ik eet het best vaak en recepten zijn altijd leuker als er een herinnering aan vastzit. Bovendien, authentiek Spaans recept: Tortilla de patatas!
Zo staat het in mijn kookboekje van toen opgeschreven . De techniek van frituren, eerst veel en dan weinig olie, heb ik inmiddels op z'n Nederlands versimpeld, want ik hield daar zoveel olie aan over. Zo doe ik het nu:
Snipper een ui in de pan. Snijd intussen een halve grote courgette (of een geheel kleintje uit de moestuin) en ongeveer 4 aardappelen (afhankelijk van de grootte) in stukjes. Laat samen bakken in net voldoende olijfolie om het niet aan te laten branden.
Terwijl de pan verder bakt kluts je in een grote kom 3 eieren met wat zout (en peper)
Als de aardappelen een beetje aangebakken zijn en de ui en courgette zachter zijn geworden haal je de pan van het vuur en gooit het bij het eimengsel in de grote kom.
Prak het geheel losjes samen. Het hoeft zeker niet helemaal tot moes, je mag nog steeds herkenbare stukken zien. (je kunt ook een vork met grote tanden gebruiken om te prakken.)
Doe nu het gehele mengsel terug in de pan en zet het op middelhoog vuur voor een paar minuten. Als het goed is hoef je geen extra olie toe te voegen. Ik doe er vaak nog een deksel op. Op een gegeven moment merk je dat het als een soort pannekoek los komt van de bodem terwijl het wel een geheel blijft.
Tja, als je dan toch foto's aan het maken bent.. de deksel! Onmisbaar bij het draaien!
Want het engste en moeilijkste gedeelte is om het geheel om te draaien. Ik heb gemerkt dat dat het beste gaat als je dat een beetje kordaat doet, alsof je niet anders gewend bent. Neem een platte deksel, leg die op de tortilla en dan in één vloeiende beweging pan plus deksel omdraaien, pan weer op de pit zetten en de tortilla weer van de deksel in de pan laten glijden. Gewoon doen.
Uiteindelijk is dit dan het resultaat. Warm erg lekker, maar het allerlekkerste eigenlijk toch wel koud de dag erna. Naia maakte er bij de warme variant nog een prutje van verse gepureerde tomaat met wat zout en knoflook erdoorheen bij. Als frisse tegenhanger om bij elk hapje wat van mee te nemen. Hoeft niet, is zo ook erg lekker!
Wat een lieve aardappelen zijn het toch, nietwaar?! Als dit je niet over de streep trekt om zelf aardappelen te poten in je eigen achtertuintje weet ik het ook niet meer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten