Door nieuwe ontwikkelingen in de moestuin is mijn lapje grond opeens verdubbeld! Ben er al een aantal dagen zenuwachtig over. Eerst over de mogelijkheid dat het zou kunnen gaan gebeuren, daarna over het feit dat het ook echt is gebeurd.
Het zit zo. Vorig jaar heb ik de helft van een dubbele tuin over kunnen nemen van iemand die de grootte daarvan niet meer aankon. Dat was ook wel een beetje aan de tuin af te zien want het stond er allemaal behoorlijk verwaarloosd bij. Dat weerhield me er echter niet van om flink aan de slag te gaan (getuige al mijn vorige blogs over het nieuwe stukje moestuin). Maar hoewel de ene kant van het pad dus weer een beetje onder controle gebracht werd, bleef het aan de andere kant stil en wellustig doorgroeien.
Na de meivakantie ben ik toch maar poolshoogte gaan nemen bij m'n buren, want je mag toch verwachten dat je rond die tijd aan een nieuw seizoen bent begonnen, misschien was er wel wat ergs gebeurd?
Na een dikke week kreeg ik mail terug. Ze hadden na lang beraad besloten om ook de andere helft van de moestuin op te geven en de grote kas die erop stond te verkopen.
Daar begonnen de zenuwen..
Stiekem had ik namelijk al wel gefantaseerd over dat tweede stukje tuin, en de kas. Hoe geweldig het zou zijn als ik dat over zou kunnen nemen als het zover zou komen. Maar tegelijkertijd verwierp ik het idee ook. Ik wist hoe moeilijk de buren het al hadden gevonden om het ene deel op te geven, dus het leek me niet erg realistisch om te verwachten dat ze het helemaal van de hand zouden doen, vooral met zo'n grote kas erop.
Maar ja.. ondertussen gebeurde er nog steeds niets in de tuin.
Zenuwen dus, want opeens werd het wel realistisch. Zouden er al andere gegadigden zijn? Zou het bestuur ermee akkoord gaan? (want officieel mag je pas uitbreiding van je tuin als je minimaal één jaar lid bent en dat ben ik nog niet.) Meteen een mail terug gestuurd dat ik wel geïnteresseerd was mits het ook mocht van de vereniging.
En dan wachten..
Een akelig lange 38 uur van regelmatiger dan normaal je mail checken, hopen, fantaseren, jezelf weer herroepen.
Toen het verlossende telefoontje. Ik was de eerste gegadigde, de vereniging ging akkoord met de uitbreiding van de tuin en de prijs van de kas was meer dan redelijk. Ik hoefde alleen maar ja te zeggen.
JAAAAAAAAAA!!!!! (Dat was het inwendige gevoel.. in werkelijkheid bleef ik beschaafd opgewonden.)
In al m'n euforie zie ik alles ietwat zonnig in dus al dat zevenblad rondom de kas...... Mwâh..een peulenschilletje..
Want die kas.. Die KAS!! oh. Ongeveer 3 bij 4 meter, dat worden tomaten, komkommers, aubergines!!
Het gelukkige gevoel is nog niet gaan liggen. Ben als een kind zo blij. Mijn realistische kant piept er af en toe tussendoor met de hysterische vraag hoe ik dat allemaal dacht te gaan bolwerken, dat wieden, bewerken, schoonmaken, planten, bijhouden etc. maar dan komt er weer een golf van praktische naïviteit overheen die zegt dat het heus niet allemaal in één seizoen op orde hoeft te zijn.. Hoewel de kas toch wel bovenaan het prioriteitenlijstje is gekomen. Met stip!
Als cadeautje voor mezelf, om dit heugelijke feit te vieren, heb ik een boek besteld. Het komt pas in december uit maar ik voorzie dat het precies in m'n straatje past. Met illustraties van Golly Bard's Drawing Room kan er al niet veel mis mee zijn. Tegen de tijd dat ik weer met warme sokken en thee bij de kachel zit valt dit boek dan op de mat, vol inspiratie voor het volgende seizoen. Net als de kas een warmhoudertje!
2 opmerkingen:
sjonge...grootgrondbezitter
Heel veel plezier toegewenst!
Lees ik af en toe mee, vind 3 vierkante meter al best wel wat om bij te houden...maar ben nog een beginner, geldig excuus vind ik.
Nathalie
Haha, dankjewel Nathalie. Vorig jaar had ik ook nog maar 3 m2. Zo snel kan het soms gaan, dus je bent gewaarschuwd :-) Veel plezier met je eigen tuintje.
Een reactie posten