C: De heemstede in juli

Nieuwe maand in de reeks maandelijkse opsommingen over onze "heemstede", om zo inzichtelijk te maken wat er hier aan soort werkzaamheden voorbij komt. (Moestuin, kippetjes, huishouden.) Want ook al zit ik niet op een feitelijk boerderijtje, heemsteden kan onder allerlei omstandigheden. In mijn geval met 2 honden, 2 katten, 2 kippen en één echtgenoot in een gewoon rijtjeshuis en met een gehuurde moestuin. Nu de beurt aan juli.

Vers terug van een paar dagen Vlieland, eind juni (waar het al heerlijk zonnig weer was gebleken) werd duidelijk dat voor juli het zuiden van Nederland op de drempel van een periode Heus-Heet-Zomerweer stond. Naar mijn gevoel was het achteraf eigenlijk de hele maand één lange hittegolf. Ik had nog maar een weekje kantoorwerk voor de boeg (wel met allerlei doemberichten over grote bezuinigingen en ontslagen, maar op een of andere manier was ik daar een beetje murw voor geworden) maar eigenlijk werd gaandeweg het andere gegeven steeds duidelijker: De zomer is nu echt serieus aangebroken, de vakantie is een feit! Voorlopig heb ik geen cursussen, geen kantoor, geen stress, meer vrij! Jaaahoe!

De moestuin:

Eerste zorg op de moestuin was de kas. Met die scherpe zon werd het daarin letterlijk een broeikas, niet te doen voor die jonge plantjes. Dus het witten van het glas werd hoogste prioriteit. Wel wat lastiger dan gedacht want dat spul bleek haast overal uitverkocht. Zelfs via internet moest ik even zoeken, maar uiteindelijk kreeg ik het dan toch binnen. Volgende keer iets eerder in huis halen, Chantal!

Alleen de bovenste nok werd dit keer versierd met het traditionele vogeltje, de rest ging voor de zekerheid toch maar effen wit. En achteraf maar goed ook, gezien de aanhoudende zon. Wát een hitte daalde er neer. Ik vond het niet te doen eigenlijk en heb helemaal niet zoveel in de moestuin gewerkt. Gewoonweg te warm. Ging voornamelijk steeds even om alleen de kas water te geven eigenlijk.

Het witkalk houdt veel van het licht tegen maar desondanks hadden de planten in de kas wel behoorlijk last van de warmte. Ondanks dat de 4 dakramen én de deur continu open stonden voor wat tocht en afkoeling (vooral 's nachts). Meer gekrulde bladeren dan normaal was het gevolg. Maar gelukkig bleef het daarbij.

De rest van de moestuin heb ik eerlijk gezegd niet zo heel veel water gegeven. Vond het te warm om steeds met gietertjes rond te zeulen ook, en in het begin had de tuin er ook nog niet heel erg last van leek wel. Geen al te erge slappe bladeren. De courgette deed het bijvoorbeeld fantastisch (te goed om tegenop te kunnen eten) en dat is toch een plant die veel vocht nodig heeft. Maar de aanhoudende warmte weerhield me er wel van om jong groen uit te planten. Heb niet echt meer iets bij geplant of gezaaid.

Ook het pompoen-bed groeide inmiddels aardig dicht en al gauw legde ik me er maar bij neer dat de moestuin in het algemeen eerder een kwestie van behouden werd dan van vernieuwen. Toch een soort tropenrooster. Je kunt niet alles hebben.

En zo groeide alles lekker door, ondanks de aanhoudende droogte en mijn niet al te vake bezoeken.

Totdat er hier en daar haast letterlijk paadjes onbegaanbaar werden. Laat dat maar aan de pompoenen over!

 

Wat een mooi vooruitzicht weer, al die jonge vrolijke pompoenen onder dat grote bladerdek. Ik ben blij met allerlei groente en fruit uit de tuin, maar de gewassen die min of meer voor zichzelf zorgen zijn in periodes zoals deze toch wel heel erg fijn. Niks bij te snoeien, niks op te binden, niks extra te wieden. Hmmmm 

Het is sowieso erg stil op het complex. Haast iedereen is op vakantie of zit ergens in de schaduw. Alleen in de ochtenden zijn er wat mensen te vinden.

Dan zijn de temperaturen namelijk nog enigszins te handelen. Wel jammer eigenlijk want in juli vind ik de tuin vaak op haar mooist. Alles ziet er zo groeizaam en kleurrijk en vol uit. Maar goed. Zo gaat dat soms en het lijkt ook weer zo ondankbaar om te mopperen dat het in de zomer nou weer té zomers is, toch?

De kippetjes:

Met de kippetjes gaat het ondanks de hitte uitstekend. Ze mogen de hele tijd lekker los in de tuin zodat ze de fijnste plekjes uit kunnen kiezen. Fops, de grijze kip, is weer helemaal in een ei-ritme terecht gekomen. Eens in de 2 dagen ligt er een eitje in het legnest. Nou ja, soms duurt het 3 dagen. Maar dat vergeef ik de oude dame wel.

De kippen-kruidentuin waar ze volop van mogen snoepen staat er nu uitnodigend bij en daar wordt ook dagelijks dankbaar gebruik van gemaakt. Het is voor mij het topvoorbeeld van een gelukkige kip als ik ze daarin zie rondhangen. Een nibbeltje hier, een pikje daar, en dan voldaan neerploffen. Wat een genot.

Op echt hele hete dagen zet ik een bak met extra koud water neer. Het is niet zo dat ze daar uit zichzelf in gaan zitten, maar als ik de kippen oppak en daar inzet dan blijven ze wel een minuutje of 5 een beetje hangen om af te koelen tot ze weer weg fladderen. Over het algemeen zijn ze wel een stuk slomer dan normaal hoor. Wij allemaal trouwens.

Het huishouden:

Ik moet zeggen, ondanks het feit dat de vakantie is ingetreden heb ik nog niet veel van een vakantiegevoel ervaren. Meestal duurt het toch eventjes voordat allerlei werkgedachten uit je systeem zijn, maar de maand begon ook met extra veel bezoeken aan het zorgcentrum. Dit omdat Mirjam met vakantie vertrok en m'n vader ziek in bed kwam te liggen. Haast elke middag reed of fietste ik wel even naar m'n moeder toe aangezien ik de enige was die voor gezelschap kon zorgen. Dan hees ik haar in een rolstoel en reed haar naar de dichtsbijzijnde ijswinkel. Juli was bij uitstek de maand van de druipende ijsjes, ik geloof dat we alle smaken wel een keer gehad hebben. M'n moeder genoot van de warmte en het buiten zijn. Ze is redelijk vrolijk en 'wakker' op het moment.
In het zorgcentrum was inmiddels het Noro-virus uitgebroken (een besmettelijke buikgriep) en dan gaat er een heel protocol van start. Alle zieken blijven op hun kamer, tussendeuren blijven gesloten, personeel loopt in beschermende kleding rond, overal staan ontsmettingsmiddelen. Alles bij elkaar komt het erop neer dat de levendigheid in de ruimtes een stuk afneemt en het personeel het razend druk heeft. Voor m'n moeder wel fijn om dan af en toe eruit te kunnen. Dus vandaar.
Maar uiteindelijk werd ik later in de maand zelf ziek van dat virus. Ben een volle week kwijt geweest met overgeven en als een vaatdoekje op de bank liggen, voor de ventilator. Energie tot het nulpunt gedaald. Gelukkig was m'n vader toen weer wat opgekrabbeld en kwam m'n zus niet al te lang daarna weer thuis van vakantie. Wisseling van de wacht.

Op het eind van de maand rezen de temperaturen helemaal de pan uit. We tikten 36 graden met gemak aan. Tegen die tijd was het huis al zo opgewarmd dat we het maar met moeite weer wat koeler konden krijgen. (Het maandgemiddelde overdag voor juli was hier al ruim 28 graden!! Acht-en-twin-tig!!) Meestal ging om 5 uur 's ochtends de achterdeur al open met de ventilator aan. Gordijnen bijna altijd dicht. Het dagelijkse leven wordt dan feitelijk overgenomen door de omstandigheden. Het is te warm om iets van substantie te doen. In de ochtend doe je zoveel mogelijk de hoognodige zaken, zoals boodschappen, opruimen, honden uitlaten...en de rest van de dag ben je meer aan het uitzitten. Tenminste, zo ervoer ik het. Koelelementen bij de wormentoren, kippen in een voetenbad, hondjes laten zwemmen en weer neerploffen.

Nog zoiets, ik slaap ontzettend slecht door die warmte. De slaapkamer voelt broeierig en klam, en uiteindelijk ben ik steevast op een luchtbedje met klamboe in de achtertuin gaan liggen. Vlak bij het kippenhok die 's nachts ook openstond vanwege de warmte. Dus ik lag bijna letterlijk bij de kippen op stok.
Het is niet ideaal hoor, buiten slapen. De geluiden in ons volkswijkje gaan nog tot laat door en 's ochtends is het weer vroeg licht. Maar je drijft tenminste niet van het zweet weg.

Pfff, vermoeiend hoor, vakantie.