M: zelf eveloppen-boekje maken

klein enveloppen-boekje

Als een klein en leuk cadeautje, bleek dit een snelle en leuke manier te zijn.
Niet helemaal volgens de boekjes van het boekbinden, maar af en toe eens iets proberen kan geen kwaad, dacht ik zo.
Ik kwam dit op pinterest tegen (het boekje dan) en wist eigenlijk nog niet of het echt handig zou zijn...
Een enveloppen-boekje, heel simpel gezegd een boekje gemaakt van enveloppen i.p.v. losse papieren vellen. En in die enveloppen kun je dan van alles kleins doen. Envelopje dicht, mooi opgeruimd!

En laat ik nou, in de afgelopen december maand tegen mooie gedessineerde enveloppen aanlopen. In verschillende kleuren en motieven. Niet te groot, niet te klein, eigenlijk precies goed.

En hoe leuk zou het zijn om zelf enveloppen te maken, van mooi bestaand papier, of zelf getekend, beschreven, geschilderd, beplakt...









Tijd voor een projectje!
In het kort:

• Enveloppen mooi verdeeld, 15 stuks in totaal.
• met perforator de gaten gemaakt in enveloppen, aan de onderzijde 
• lintje erdoorheen  en vastgelijmd met onverdunde boekbinderslijm
• Karton op maat gesneden, net iets groter dan de enveloppen. In 2 delen dit keer omdat ik het goed open wou kunnen doen.
• karton geperforeerd.
• karton met gekleurde duct-tape beplakt (hoe leuk! van de Action...). Alleen het karton dit keer, niet de "rug" (zie hier de technieken van het beplakken bij de tekenmap)
• perforatergaten weer doorgeprikt met dikke naald of priem, van buiten naar binnen
• lint door enveloppen en karton gehaald, strikje erin
• klaar!

Een highlighter gebruikt om de maat van de perforator goed te houden. Niet alle enveloppen konden in 1 keer door de perforator.



 

Een lintje van een boeket bloemen, voldoet prima

 

 

 

Beetje straktrekken en vastzetten met onverdunde boekbinderslijm

Het boekblokje is klaar, nu de kaft nog en in elkaar zetten, zie hoe de lijm een glimmend laagje achterlaat op papier. Voor de binnenkant niet erg, als je papier gebruikt bij de kaft is dit jammer. Niet knoeien dus...

 

de kaft in wording

 

mooi de hoekjes bijsnijden, net kaften...

 

 

 de 2 delen van de kaft worden aan elkaar geplakt, eerst de buitenkant, dan afwerken aan de binnenkant. Zorg dat de kneep goed aangedrukt wordt, dan kan het makkelijker bewegen.

 

eerst de buitenkant kaften (groen) en dan mooi afwerken aan de binnenkant (met rose)

 

de binnenkant met duct-tape gedaan. De uiteindes niet aandrukken maar meteen bijsnijden met een afbreekmesje en voorzichtig de tape weghalen

 kijk, ziet er mooi uit , toch?

 

keuzes... rose of groen lintje om alles aan elkaar te maken

met een priem of (haak) naald door de duct-tape gaan. lintje erdoor frommelen met (haak)naald, door de kaft, het boekblokje en weer de kaft , andere kant weer terug, strikje erin, klaar!

 

de groene gemaakt door mij, met de vlinder door de vriendin van mijn zoon

 

de achterkant met de ooievaar door mijn zoon

 

deze gaat gebruikt worden om gedroogde bloemblaadjes in te bewaren

Oude kalenders (zie: vlinder en ooievaar), tekeningen van je (klein)kinderen, tijdschriften, kranten, spreuken van je scheurkalender, kleurboeken, echt alles kan als kaft dienen!
Het hoeft ook niet in 1 formaat, kleinere formaten , net iets overlappen, kan ook prima.


Met het precies meten en bedenken van alles ben je langer bezig dan met het in elkaar zetten. Maar is dat eigenlijk niet bij alles zo??
Hierbij de maten zoals ze bij dit project waren:

enveloppen zelf: iets verschillend, maar ik ging uit van de grootste maat, 16,2 bij 11,4 cm
de kaft maak ik aan alle kanten , behalve de rug, 2mm groter . Dat ziet er mooier uit en zit het boekblok er mooi binnenin. Iets verschil valt dan ook minder op... De rug van dit boekje is hier open, dus daar hoef ik niks bij te tellen.
kaft bij de rugkant: 2,0 bij 11,8 cm (2 mm groter dan de envelop aan beide kanten en die 2 cm komt mooi voorbij de perforatiegaten)
kaftgedeelte dat kan openklappen: 11,8 bij 14,0 cm (tussenruimte (kneep) om de kaft te kunnen bewegen is 4 mm)  Sommetje in cm: 16,2 als envelopmaat + 0,2 voor de kaft= 16,4 . Dit -0,4 voor de kneep=16,0. Dit -2,0 voor het vaste gedeelte van de kaft =14,0 cm

 

Tijd zal nog moeten uitwijzen hoe handig een envelopboekje is en hoe sterk de duct-tape is in plaats van het boekbinderslinnen dat je normaal hiervoor gebruikt)

 

                                                       dit boekje is vergeven,               

 

deze ook,

 

en toen hadden we er nog 1... (de groene)

 

 

en daar is ook een plekje voor gevonden inmiddels! Een verjaardag van een nichtje, wordt alweer 14, met als verjaardagswens: geld, dat is toch veel leuker in zo'n boekje verstopt dan in een enkele kaart of losse envelop...

 

Op naar een nieuw project!

 

M: zelf baard-muts maken

tja, het was weer Sinterklaas een tijdje geleden (al weer twee-en-een-halve-maand geleden inmiddels...) en het liefst maak ik dan zelf iets.

Ten eerste is het leuk om te doen,
ten tweede kan het zijn dat ik spullen gebruik die hier in huis liggen te wachten op een creatief moment... en dat ruimt weer lekker op (hoop ik) en
ten derde is het vaak iets wat je niet precies zo kunt kopen en dan toch krijgt!

Genoeg reden dus om mijn gedachten de vrije loop te laten. Vorig jaar maakte ik een tekenmap voor mijn oudste zoon en zijn vriendin (zie hier), en hoewel papier en karton altijd leuk is om mee te werken, was dat minder van toepassing op mijn jongste zoon en daar wilde ik iets voor maken. (al had ik wel een leuk idee voor de vriendin van mijn jongste, daar volgt nog een ander bericht over)

Een week voor Sinterklaas kwam het verlossende idee zomaar naar voren. Mijn jongste had een baardmuts gezien, die hem wel lekker warm leek, maar dat was veel te duur, dus streepte hij dat resoluut weer van zijn lijstje.

Een baardmuts???? Wat ??? Op een stil moment even zoeken wat ik me daarbij moest voorstellen .Gelukkig is daar de tablet en was het mysterie zo verholpen. Dit dus zo ongeveer...

Oké, dat is dus een baardmuts. En ja, ik kon me zo voorstellen dat het lekker warm was en waarom mijn zoon dat wel wat leek. En het is gehaakt (en dat kan ik, zie hier ), soms gebreid (kan ik ook, hele truien zelfs, al is dat al weer lang geleden...) En wat iemand anders kan maken, moet ik toch ook kunnen leren...
Die avond een bol wol uit de voorraad gehaald, een haaknaald nr.5 (schiet lekker op) en met de tablet op schoot een avond de engelse termen geleerd en de steken geoefend. Oh, you tube staat vol leuke en handige tutorial filmpjes! en met de pauzeknop en steeds even terug spoelen krijg je dus zelfs een baardmuts in een avond af!

• Ik gebruikte dit filmpje als eerste, baardmuts met rechte steken, om te beginnen: baardmuts beginner 23:49 minuten, mondelinge uitleg in het engels, stap voor stap, goed te volgen. Uiteindelijk vond ik de baard er minder mooi uit zien. Te veel een gehaakt uiterlijk, maar prima om mee te beginnen

• Later zag ik deze, met een soort bobbels (puff bubble stitch), veel "echter": baardmuts gevorderd, 11:33 minuten, geschreven uitleg, stap voor stap, heel duidelijk ook. Deze ben ik gaan gebruiken.

• En voor de beanie gebruikte ik deze: haken van beanie , in alle maten, 20:39 minuten, heel duidelijk! Beanies zitten goed, zelf te variëren in kleuren, strepen, enkele of dubbele stokjes. Prima te doen, je koopt nooit meer een muts!

Alleen het vastzetten aan de muts/beanie bleek niet handig. Zit het uiteindelijk mooi en goed aan elkaar, krijg je het geheel niet goed aan/op. Plus als het warmer wordt, moet je dan het geheel afdoen. Het leek me handiger om er een soort lussen voor achter je oren aan te maken en dan je muts/beanie er over heen. Zo aangedaan, zo weer af als je dat wil.

Tja, en dan.... Dan blijkt dat het restje wol wel leuk is om te oefenen, maar eigenlijk is bruin toch leuker en "echter" dan vaal mosgroen... En een paar dagen later blijkt een gemêleerde wol in verschillende bruin of zwart/wit nog veel leuker te zijn. En een beanie en de baard in verschillende kleuren maakt het "echter" en minder "donker" om tegen te komen. En zo bleef ik bezig tot de avond voor Sinterklaas. En is mijn voorraad wol weer een beetje gegroeid...

Het was een van de eerste pakjes die uitgepakt werden en het was een groot succes!
Een brede grijns op het gezicht van mijn zoon. Verbaasde blikken van mijn andere zoon die van het bestaan van baardmutsen nog niet afwist. Zijn vriendin die lachend in een toekomstbeeld keek en lachen alom toen iedereen het wel eens wilde proberen.

Helaas is het nog niet echt lang koud genoeg geweest om het volop te kunnen dragen, maar de pret die avond, is die paar avonden haken al wel waard geweest!

En haken op nr.5 is vèèèèl leuker dan op nr.3 die ik gebruikte voor de pannenlappen van Granny's squares. En iets maken dat je kan dragen vind ik ook veel leuker!

De pannenlappen zijn inmiddels doorgegeven aan de vriendin van mijn oudste zoon, ook als Sinterklaascadeautje. Het blijkt dat haar moeder bezig is met een hele grote sprei voor haar, van allerlei gehaakte stukjes, en dit zou een  welkome en mogelijke aanvulling kunnen zijn.
Fijn als spulletjes op hun goede plek terechtkomen!


Ook leuk voor "grote mensen"...


nou pap, eindelijk dan 2 zonen!!