C: Zomer-moestuin

Meteorologisch is de zomer inmiddels begonnen, de langste dag van het jaar bereikt. Tijd voor weer een wandelingetje door de moestuin, want er is natuurlijk wel weer het een en ander gebeurd sinds mid-lente, anderhalve maand geleden. Ik heb hard gewerkt, maar niet met hetzelfde fanatisme als het voorjaar want dat was uiteindelijk best frustrerend. Het gevecht tegen zevenblad, akkerwinde en heermoes dúúrde maar voort en dat vertraagde alle andere plannen in m'n hoofd wat me het gevoel gaf dat ik maar niet opschoot.
Uiteindelijk heb ik m'n planning dus wat bijgesteld en geaccepteerd dat ik er dus nog een jaartje langer over doe voor de tuin helemaal naar m'n zin is en ik qua timing gelijk loop met de seizoenen, in plaats van achter de feiten aan. Dat geeft me voor nu wat meer rust en ruimte om meer te genieten van datgene wat wél al loopt. Geen model-tuin dus, maar wel een meer relaxte tuinder!

Even voor het totaalbeeld hierbij de foto's van de lente en mid-lente tuin. Waarin ik vooral de erfgrenzen heb aangepakt met het ingraven van wortelscherm en het plaatsen van nieuw gaas. En begon aan de kruidentuin in het rechterdeel.

En nu het resultaat zover. De linker en de rechterkant van het centrale gangpad. Links is niet heel veel verandering te zien, behalve veel groei van de braamstruik vooraan. Daarachter liggen de traditionele rotatiebakken voor aardbei, aardappel, peul-, wortel-, vrucht-, blad-, en koolgewassen. En twee vaste bakken met groene asperges. Sommige daarvan alweer (of nog) leeg. Alle kolen moeten er nog in, en de bonen ook (die staan nog in hun zaaibakjes). Bladgewassen en vruchtgewassen voor de helft. Dat komt wel goed. Aardbeien alweer over hun hoogtepunt..aaaghrr, díe waren lekker!!

Rechts is meer gebeurd. Vooraan zijn nét de knofloken geoogst, daarachter de 'kruidentuin" in opbouw. De bakken zijn klaar, de paadjes bedekt. Het beplanten is in volle gang.

In de middelste bak staat nu vooral bijenmengsel, zodat het in ieder geval begroeid is met iets functioneels. Maar in de twee houten zijbakken en de twee stenen bakken raakt het steeds voller met kruiden. (Met het accent op medicinaal voor mens en kip, vooral.) Daar schrijf ik nog wel eens uitgebreider over als we verder in het seizoen zijn.

Ook nieuw en nét te zien op bovenstaande foto is de nieuwe compostbak. De scheiding tussen de kruidentuin en het achterliggende nieuw-gewonnen stuk tuin.

Dat zag er anderhalve maand geleden nog zo uit. En nu lijkt dat vrij onschuldig eruit te zien, maar hier zit dus daaaaagen werk in want dit hele stuk was vooral heeeeel veel zevenblad -en akkerwinde wortel. En nog stukken braam en brandnetel en heermoes. Dat heb ik geprobeerd zo minutieus mogelijk schoon te pluizen. Tot ik er gék van werd.

Met dit als resultaat. Een omkaderd en opgehoogd stuk grond, met een paadje rondom. En de dubbele compostbak dus. Aan de zijkant is een smal stuk voor de peulen en kapucijners. En in dat middenstuk groeien tomatillo's, boomspinazie, mais en pompoen. De pompoen heb ik nog gedeeltelijk bij moeten zaaien want daar hebben de slakken nog huisgehouden.

Want ondanks flessen ter bescherming wisten ze tóch het gaatje te vinden. Slimme beesten zijn het, daar moet je toch een beetje respect voor hebben. Mijn meest succesvolle actie ter bestrijding van die beestjes was uiteindelijk herhaaldelijk rond schemer naar de moestuin fietsen om ze handmatig weg te vangen. Zo werden het er per dag duidelijk minder. Ik liet ze daarna los in het bos op weg naar huis. Slakken kan ik niet doodmaken, daar vind ik ze te veel diertjes voor.

O, en de mooie kas hè? Dat was een leuk uitstapje tussendoor. klik hier. Ik wilde dat vorig jaar al zo graag doen maar had er toen helemáál geen tijd voor. Dit jaar moest het gewoon! Met de stokrozen erbij wordt ie alleen maar mooier. Zouden ze dit idee leuk vinden bij tuin-tijdschriften? Ik heb het nog nooit eerder gezien. Misschien stuur ik wel wat foto's op en dan zien we wel of het wordt opgepikt.

In de kas ook een kleine verandering. De helft van de tafel links is weggehaald zodat ik er meer plant-grond bij heb gekregen. Daar staan pas sinds kort de tomaten (die lopen dus een beetje achter en ik ben benieuwd of ze nog tijd genoeg hebben om veel te gaan produceren.) Het heeft trouwens nogal wat voeten in aarde gehad om dat halve stuk tafel weg te krijgen want met metaal voel ik me helemaal niet handig. Het werd steeds weer uitgesteld omdat ik het niet met de hand doorgezaagd kreeg (te brede rand voor de metaalzaag) en er verder geen stroom is voor een recipro-zaag. (en een accu-zaag bleek na veel rompslomp onmogelijk om te huren)

Was de nood al bijna nabij toen ik plots hulp kreeg van Ko die even langskwam. (Ko is onze "bos-opa", jaren geleden steeds meer leren kennen met het honden-uitlaten.) Die stond met z'n 76 jaar en astma-longen in de loeihete kas dat ding voor me door de midden te raggen met de handzaag. Hup, zo doe je dat! Respect hoor, en eeuwig dank! We hebben er samen een boel zoete aardbeien op gegeten om dat te vieren.

Verder in de kas aubergines, paprika's, gember en komkommers.

Hmmm. nog gauw een plaatje van m'n mooie kas tussendoor. Geniet daar zo van.

Tot slot dit overzichtje nog. De eerste foto is van anderhalve maand terug. Het stukje van de linkertuin, achter de rotatiebakken en groene asperges (waar ik volgend jaar eindelijk volop van mag gaan oogsten maar die dit jaar nog meteen door mochten schieten.) Er is voor de artisjokken een rijtje grond schoongemaakt voor de palmkolen. Doe ik een stapje verder naar links naar de andere kant van de asperges, dan zie je dit:

Het stukje waar de koude bak nog moet komen. Dat project zit nog in de koker. Net als het maken van een hek aan de hele voorzijde van de tuin, compleet met poortje. Het zou leuk zijn als dat nog gaat lukken de komende tijd. We zullen zien, ik beloof niets meer.

Wat ik expres niet laat zien, net als de vorige keer trouwens, is het stuk wildernis achter de kas. Want neem van mij aan, dat is inmiddels echt wildernis van het soort dat de moed meteen in je schoenen laat zinken. Mirjam was afgelopen week even op bezoek in m'n tuin (voor de traditionele multi-culti avond die onze tuinvereniging ieder jaar organiseert, waarbij allerlei lekkere hapjes worden gekookt door meerdere tuinders. Hmmm) en zij stond hoofdschuddend naar die wildernis te kijken. Het overschaduwde alle dingen die ik wél had gedaan. 

Het temmen van die wildernis is wel zo'n groot project dat ik daar dit seizoen echt niet de kracht meer voor heb. Het betekent o.a. het rooien van twee appelbomen die te oud zijn geworden. Het weghalen van de druif. (Ik heb meer druif dan me lief is.) Weer o-ver-al zevenblad, akkerwinde, brandnetelwortels. (alsjeblieft even niet, zeg!) en het opnieuw inrichten met lei-fruitboompjes, vijvertje, verplaatsen van de pergola, tuinafscheiding, oooh, teveel om op te noemen. Er moet ook iets overblijven voor volgend jaar toch? Stel je voor dat het dan té rustig zou worden!! haha.