C: Dahliaknollen delen

Zoals beloofd een blog over het delen en planten van de dahliaknollen die uit de "winterslaap" komen. (Over het overwinteren van dahlia's klik hier.)

Het duurde dit jaar wat langer voor de eerste scheuten weer tevoorschijn kwamen. Het voorjaar is ook erg lang erg koud gebleven. (Teruglezend in m'n aantekeningen van vorig jaar viel dit zelfde moment op 8 april...dat is ruim 3 weken vroeger dan dit jaar.) Maar geduld is een schone zaak en ook nu bleek er na een beetje wachten nog steeds leven in te zitten. Al moet je soms goed kijken.

Eigenlijk wacht ik altijd op het moment dat ik weer teken van leven zie voor ik de knollen in de grond ga zetten. Alsof ze zo zelf aangeven wanneer ze weer "wakker" willen worden. Maar het hoeft niet per se. Je kunt de knollen binnenshuis al eerder voortrekken door ze in een pot te planten en warmer en lichter weg te zetten. Zo ongeveer vanaf half maart. Zet of plant ze pas buitenshuis als alle kans op vorst is geweken. Officieel ná IJsheiligen, half mei.

Maar als je knollen wil delen dan zou ik wel wachten tot het verschijnen van de eerste scheuten. Op die manier zie je duidelijk waar je de knol in tweeën kunt snijden want elk deel mòet een actief oog of scheut hebben om uit te kunnen groeien. Op bovenstaande foto zie je het goed, daar liggen beide scheuten een eind van elkaar en kun je daartussen een plek zoeken waar je met een scherp mes een zo klein mogelijk oppervlak kunt doorsnijden. Soms is dat even zoeken want de knollen kunnen als een kluwen in elkaar zitten. Hoe ingedroogder de knol, hoe taaier het snijden is.

Bovenstaand filmpje laat zien dat het soms niet altijd even soepel gaat (M'n mes had eerlijk gezegd ook wel iets scherper mogen zijn) maar weerhoud je van de neiging om de knollen ruw van elkaar te trekken.

Overigens..Je hóeft de knollen niet per se te scheiden als er meerdere scheuten op zitten. Maar soms kunnen ze zo onhandig groot worden, of wil je dezelfde plant wat meer verspreiden over de tuin. Het is in ieder geval de goedkoopste manier om aan meer knollen te komen!

De wat grotere knollen gaan met een klein beetje voedsel alvast in de grond. Ik gebruik meestal eerst een tijdelijk bed. Pas als alle knollen goed zijn aangeslagen zet ik ze pas op hun eigen plek in de tuin. Zo hoeft het natuurlijk niet maar ik vind het wel fijn om wat extra tijd te hebben om m'n tuin op gang te laten komen zodat ik goed kan zien waar straks (na IJsheiligen) welke dahlia's komen te staan.

Plant je de dahlia's wel meteen op hun eigen plek vergeet dan niet om er meteen een stok bij te zetten. Dahlia's moeten namelijk later in het seizoen aangebonden worden omdat ze erg windgevoelig zijn met hun zware bloemen. Ze kiepen onherroepelijk om. Door er nu al een stok bij te zetten zul je later in het seizoen de knollen niet beschadigen. Bovendien is het ook een (bijna letterlijk) geheugensteuntje dat ze, zodra ze wat groter zijn, nog aangebonden moeten worden. (Zie ook hier.)

Kleinere knolletjes kunnen zolang nog wel even in een pot. Gemengd met wat turf, kokospeat, zaaigrond en wat voeding. De knol helemaal bedekken en goed labellen.

In hun tijdelijke plantbed mogen de knollen best wat dichter bij elkaar staan. Zie je alle labeltjes uitsteken? Daar zitten de knollen dus onder. Later hebben de knollen toch minstens wel een halve m2 per stuk nodig qua ruimte.

En hoewel het volgens de weersverwachting eigenlijk niet hoeft (er wordt geen vorst meer voorspeld en in mijn beschutte tuintje is het sowieso al iets warmer.) doe ik er tóch een kasje overheen. Vorig jaar, toen de dahlia's al wat eerder de grond ingingen was het wel noodzakelijk vanwege kans op lichte vorst. Dit jaar zal het ze nóg wat extra warmte geven. Als de zon erop schijnt merk je dat aanzienlijk in temperatuur. Kunnen ze lekker warm ontwaken!!

Overigens zijn niet al mijn knollen al wakker. Ik heb nog 4 doosjes in afwachting staan. Voorgaande jaren dacht ik dan nog wel eens dat ze het niet overleefd hadden. Sommige zijn ook wel iets meer ingedroogd dan andere en zien er erg dood uit. Maar de werkelijkheid bleek anders. Iets meer geduld en ook daar vormen zich kleine uitlopers. De echte achterblijvers liepen uiteindelijk na planten nog uit.

Dit jaar doe ik een klein experiment. Heb de droge knollen een seconde of 15 onder water gehouden en daarna weer op hun turfbedjes gelegd. Ik verwacht dat het water ze een prikkel geeft om wakker te worden. 

Nog wat vers turf overheen gestrooid en met open doosjes onder het afdak buiten gezet, zodat ze wat luchtiger staan. 

Natuurlijk kan ik ook die gewoon in de grond planten en zo afwachten, maar eigenlijk wil ik het liefst al zien dat ze tot leven komen voor ze de grond in gaan. En ik weet dat ze het kunnen dus ik geef ze nog even de tijd. Maar ik moet nu natuurlijk wel opletten qua uitdrogen en schimmelen.

Ach ja.. voor mij is dat ook wel een beetje de charme van een voorjaar. Ben op vrije momenten continu in de weer met kweekbakjes en potjes verplaatsen. Zon, licht en warmte opzoeken, water geven..kijken hoe alles opkomt en groeit. Een extra ronde langs de dahliaknollen kan er makkelijk bij. Mensen die daar geen voldoening uit kunnen halen kunnen maar beter niet aan tuinieren beginnen. Groene vingers zijn niet het allerbelangrijkste. Maar groene zín... daar begint het mee!!

Een mooi dahliajaar allemaal!

P.S. Check ook eens mijn blog over plantenvoeding voor in de vaas.. voor al die prachtige bloemen die je straks kunt gaan plukken.) zie hier.