C: Paas-ei

Een ei hoort erbij!
Voor mij is Pasen geen religieus feest. Ik zie het meer als viering van de lente (of het afscheid van de winter.) Een overgang naar een nieuw seizoen en het begin van een nieuwe cyclus. De tuin begint weer heel zachtjes aan te leven, zaadjes gaan al in de grond.. nog even en we zijn weer volop buiten bezig.
Nu nog heel even rust, vooruitblikken op wat komen gaat, stilstaan bij het moment.
En een ei is bij uitstek hét symbool voor een nieuw begin, vandaar dat het zo toepasselijk is.
Dus toch nog een klein ei-blogje met Pasen. Maar ook omdat dit zo'n mooie tegenhanger is van de paddenstoeleieren die ik in de herfst beschreef (zie hier.) En ze zijn ook zooo schattig!

Het is niet m'n eigen idee, maar ik weet niet wie ik de eer kan geven. Als je op Google zoekt naar Deviled Egg Chicks kom je verschillende varianten tegen. (Deviled eggs klinkt trouwens wel erg duivels op zo'n Paasdag, maar het betekent gewoon dat het Gevulde eieren zijn.)

Je hebt nodig, een aantal hardgekookte eieren. Snijd op ongeveer 1/3 deel het kapje eraf, en nog een klein stukje aan de onderkant zodat ze mooi stevig blijven staan.

 Wip de eidooiers eruit en verkruimel deze met een vork in een apart schaaltje.

Gebruik de eidooiers als basis voor je eigen eiersalade. Daar is geen officieel recept voor. Ik doe er een dikke lepel mayonaise, een klein beetje mosterd, wat peper en zout en wat bieslook bij. Maar je kunt het zo uitgebreid maken als je wil. Op internet zag ik een filmpje waarbij ze er ui, knoflook, paprikapoeder, worcestersaus etc. bij deden (zie hier)

Wel een kleine tip, als je met kleinere hoeveelheden werkt moet je echt wel uitkijken met de zout en mosterd. Het wordt al gauw té veel.

Vul de eieren met het eiermengsel. Dat kan met een officieel spuitzakje, of je snijdt een puntje van een steviger plastic zakje af en doet het daarmee. Stuk handiger dan met theelepeltjes vullen!

De snaveltjes heb ik gesneden van stukjes rode paprika. Maar je kunt ook wortel of stukjes rode peper gebruiken, net wat je het beste uitkomt of het lekkerste vindt.

Hetzelfde principe geldt ook voor de oogjes, je kunt gebruiken wat je in huis hebt. Ik gebruikte hier stukjes groene olijf (Zwarte olijven zouden mooier zijn geweest maar die waren op.) Stukjes augurk of kleine kappertjes kunnen ook.

En kijk dan eens hoe lief! Alsof ze net uit het ei komen! Het is in een fluitje van een cent gemaakt en spreekt meteen tot de verbeelding. Het was zelfs zo dat ik bijna weerstand had om ze in m'n mond te stoppen, zo'n jong en onschuldig leven meteen al in de kiem smoren. Haha.
Fijne Paasdagen allemaal, en ook al lijkt het nog niet écht lente buiten, het is in alle onzichtbaarheid al volop bezig. Straks knalt alles met de eerst mooie dagen meteen uit de knoppen, wacht maar af!

C: Lente-taart

Dat is óók wat.. om zo vlak voor de paasdagen wakker te worden met wéér een klein laagje sneeuw buiten! Tijd voor wat lente-invloeden (al is het maar in de keuken) want dit is haast niet vol te houden.

Deze taart heb ik al heel lang op m'n doe-lijstje staan. Zag 'm een paar jaar geleden op de site van Martha Stewart en was er meteen door betoverd. (klik hier voor link)
Dit schreeuwt toch lente?!?  Vooral het vogelnestje vond ik zo schattig. Het schijnt in Amerika een bekend iets te zijn om te maken, blijkt na een kleine zoektocht op Google (edible birds nest). Hele volksstammen hebben ze wel eens gemaakt in hun jeugd. Hoog tijd voor mij dus om eens te proberen.
Vandaag is de dag!

Heb wel het een en ander veranderd. Want hoewel erg lekker, vond ik een chocoladetaart niet erg "lente", ben het gaan zoeken in een citroentaart. Dat past beter voor m'n gevoel.
En op het recept van de vogelnestjes heb ik ook een eigen variant gemaakt. De recepten die ik daarvan vond op internet waren geen van allen erg toegankelijk vond ik. (heb nooit noodles of kataifi in huis.) En het moet naast eetbaar natuurlijk óók lekker zijn.

Citroentaart:

Ook hier werd ik verder geholpen door Martha. (Nu ik toch op haar site was...toch?) Werd doorgelinkt naar een heerlijk Amerikaanse video-tutorial over het maken van lemon cake. (Ik kan echt uuuren kijken naar zulk soort filmpjes!) (klik hier voor de link.)

In Nederlandse gewichten en volumes komt het hierop neer:

• 250 gram Griekse yoghurt (of evt. crême fraiche/zure room)
• 2 theelepels vanille extract
• 2 theelepels citroenzest
• 3 eetlepels vers citroensap

(Dit zijn je natte ingrediënten. Samen in een kom doorroeren.)

• 400 gram patentmeel
• 1 theelepel bakpoeder
• 0.5 theelepel zuiveringszout
• snufje zout

(Dit zijn je droge ingrediënten. Samen in een kom doorroeren)

• half pakje ongezouten boter (kamertemperatuur)
• 3 hele eieren
• 3 eiwitten (bewaar de overgebleven dooiers zolang in de koelkast voor een ander recept.)
• 275 gram suiker

Doe de zachte boter met de suiker in een keukenmixer en klop het romig door. Voeg dan de mix van natte ingrediënten toe (yoghurtmengsel) en laat ook dat even luchtig doorkloppen.

Vervolgens gaan beetje bij beetje de eieren erbij terwijl de machine door blijft kloppen.

Tot slot, ook beetje bij beetje, de droge ingrediënten erbij (meelmengsel) tot alles goed gemengd is.

Het cakemengsel in een ingevette en met bloem bestoven springvorm gieten en alles in een voorverwarmde oven, ongeveer 40-45 minuten bakken op 170* graden C. (*Niet dus, zie onder) Het is klaar als je er een houten prikker weer droog uithaalt.

Bij mij liep het iets anders. De korst ging barsten en na 40 minuten was de binnenkant nog steeds enorm zacht. Niks geen droge prikker. Snel even nagezocht wat er fout was gegaan. Blijkt dat je cakes beter op een lagere temperatuur (150 C.) en voor een langere tijd (1.15 u.) kunt bakken. Dan blijft de cake platter, gaart het gelijkmatiger en barst het niet. Ik heb de temperatuur dus maar wat lager gezet en 'm nog een poosje in de oven laten staan.

Een beetje poedersuiker camoufleert de barst niet, helaas. Al staat het wel symbool voor dat beetje sneeuw wat er 's ochtends nog lag. brrrr.

De bloemetjes maak je door wat crêpepapier om ijzerdraad te wikkelen. En, in mijn geval, met een beetje plakband vast te zetten. Ik had geen groen papier anders had ik nog blaadjes erbij kunnen maken. 

Maar zo ziet het er ook al heel feestelijk uit, nietwaar? Al zit voor mij de echte eye-catcher in het vogelnestje. Dat vertedert meteen het geheel!

Vogelnestje:

Heb er een poosje m'n hoofd over gebroken, maar plots wist ik hoe ik het vogelnestje aan ging pakken. Namelijk met het recept van Arretje Nof.. Kennen jullie dat? Oe, dat is toch wel zo schandalig lekker, maar ook hartstikke ongezond. Vroeger kreeg ik dat altijd bij de verjaardag van m'n beste vriendin. Het is een en al boter en suiker en je krijgt er spontaan adervervetting van alleen al door ernaar te kijken. Omdat het zo verslavend lekker is heb ik het dus al jaren niet meer gemaakt, maar voor zo'n klein vogelnestje kun je best een uitzondering maken, daar kun je je niet echt aan te buiten gaan.

Het recept dus bij deze in het heeel klein:

• 3 biscuitjes (elk droog koekje is goed.) ongeveer 12 gram.
• 6 gram bruine basterdsuiker
• 7,5 gram gesmolten boter
• snufje cacaopoeder (klein theelepeltje)
• 0,25 eidooier... (Als je een eidooier een uurtje in de koelkast legt kun je er vrij gemakkelijk een klein "hapje" uit nemen met een theelepeltje. En van de citroentaart waren 3 eidooiers over dus daar kun je er best eentje van gebruiken.) Eidooier helpt enorm voor de vormvastheid.

Verpulver eerst de koekjes in een vijzel. Normaal gesproken hoeven ze voor een Arretjescake niet zo fijn gemalen te zijn, maar hier is het iets handiger.

Meng dan alle ingrediënten bij elkaar en vorm het tot een balletje.

Druk het daarna in een met folie bekleed eierdopje (of andere kleine ronde vorm) met een kuiltje in het midden, en zet het voor een uurtje in de vriezer om op te stijven. Meer werk is het niet.

Als "eitjes" gebruikte ik jelly beans, die heb je in allerlei kleuren. Bij de supermarkt koop je ze in zakjes, bij de Jamin kun je ze in losse kleuren en hoeveelheden kopen.

Het is bijna zonde om op te eten....

Toch doen hoor!

Lang leve de lente!!

C: Kweekbakjes van krantenpapier.

Ik wordt er een beetje moedeloos van, van dat weer buiten. De temperaturen zijn zo gemeen laag dat alle tuinactiviteiten steeds maar weer worden uitgesteld. Het is gewoonweg té koud.

Heb zelfs een beetje medelijden met de paar plantjes die inmiddels al binnen boven de grond zijn gekomen (4 aardbeienplantjes, wat pepers en een artisjok). Ik had ze graag wat meer zonlicht gegund maar over het algemeen is het hier grijs en ijzig. Ze hebben inmiddels al wel een paar 'echte' blaadjes gevormd (Dat zijn alle blaadjes die na het eerste paar kiemblaadjes tevoorschijn komen.) Hét teken dat ze verspeend kunnen worden naar een eigen potje. Typisch een klusje voor op een koude zondag!

Je kunt lege wc-rolletjes gebruiken hiervoor, al zit daar geen bodem in en vind ik de rolletjes vrij smal. Turfbakje werken ook maar het goedkoopst zijn toch wel potjes gemaakt van krantenpapier. Al helemaal als je ze gewoon kunt vouwen met een origami-techniek. Ik kwam het tegen op internet en ben meteen aan de slag gegaan. Kijk eens hoe mooi ze nu weer in hun warme kasje staan.. Alle ruimte om die worteltjes voorlopig flink te laten groeien.

Je begint met een enkele bladzijde krant. Je kunt ook van een dubbele pagina uitgaan, dan worden de potjes wat groter. (Die heb ik gebruikt voor de wat grotere tuinbonen die buiten ook al hun kweekbak uit begonnen te groeien.Wat ik erg dapper van ze vond in die koude bak!)

  

Sla de pagina een keer dubbel, van links naar rechts.

Daarna dubbelvouwen van boven naar beneden.

En weer een keer van links naar rechts.

Vouw van hieruit de rechterbovenhoek helemaal om.

Het geheel omdraaien en hetzelfde aan de andere kant met de linkerbovenhoek.

 Sla de linkerbovenhoek weer terug en klap het over de middellijn open tot een grotere driehoek.

 Draai het geheel weer om en doe hetzelfde principe aan de andere kant. 

Je hebt nu zoiets. Binnenin is de middellijn open.

Vouw nu de rechterflap helemaal om. Alsof je een bladzijde omslaat. Draai het geheel weer om en doe hetzelfde ook aan de andere kant. Je krijgt nu dezelfde vorm als hiervoor maar nu met een dichte binnenste middellijn.

Vervolgens vouw je de bovenste linkerflap een stukje om. De afstand kun je zelf bepalen. De stippellijn op de foto bovenaan is de afstand van het omgeslagen deel tot de middellijn. Dat staat gelijk aan de halve breedte die je bakje straks krijgt.

Voor de handigheid sla je het bovenste driehoekje even om.

Je kunt dan namelijk precies zien tot hoever je de bovenste rechterflap moet omslaan om dezelfde afstand tot de middellijn te krijgen.

Sla nu het onderste flapje naar boven en draai het geheel om, om aan de andere zijde hetzelfde te doen.

 Je vorm ziet er dan vervolgens zo uit.

 Til nu aan de onderzijde de vorm op. Als het goed is kun je zien hoe je het bakje kunt openen en de bodem kunt omklappen zodat het z'n open vorm houdt.

 Nog wel even de randjes afwerken. Als het flapje erg ver uitsteekt gewoon een stukje afknippen.

 En tot slot omvouwen en instoppen in het buitenste flapje. 

Stekaarde of potgrond erin en klaar ben je.

Voor het geval dat de foto's niet helemaal tot de verbeelding spreken heb ik ook een klein filmpje gemaakt.

Hopelijk hebben jullie er wat aan. Denk er wel om dat als het krantpotje erg nat wordt en blijft, het redelijk makkelijk kan scheuren. Best is het om ze op een draagbare ondergrond te zetten zodat ze niet teveel op de proef worden gesteld door steeds te verzetten, dan houden ze het best lang vol. (Lang genoeg in ieder geval.) Tegen de tijd dat de plantjes in de volle grond kunnen, kunnen ze zo met bakje en al de grond in. Handig, want dat scheelt een hoop gedoe aan de tere worteltjes!

Veel plezier ermee, dat het nu toch echt maar gauw lente mag worden!!

Oorspronkelijke bron: klik hier

C: Chinese craquelé eieren

We komen langzaam in de buurt van pasen. Ik voel wat eierblogjes aankomen! 

In mijn keramiekcursussen zijn de meeste cursisten zich met hun werk al aan het voorbereiden op de laatste dag van het seizoen, wat over zo'n anderhalve maand is. Dat vieren we namelijk met een speciale buitendag waarbij we gaan Raku-stoken. Raku is een stooktechniek waarbij er door temperatuursverschillen en rookbranden karakteristieke zwarte craquelé in het glazuur ontstaat. Een erg onvoorspelbaar maar spannend proces. En dat iedereen op die dag óók nog eens de meest heerlijke zelfgemaakte gerechten meeneemt maakt het helemaal een feestelijke afsluiting! Buiten werken, eten én Rakustoken... genieten!

Vandaar dat ik dit ei receptje zo ontzettend leuk vond toen ik het zag. Het lijkt net een raku-ei. Maar dat is het natuurlijk niet. Officieel is het een populair Chinees gerecht, al komt het overal in de Aziatische keuken voor. Je kunt het eten bij een rijsttafel, of gewoon als tussendoortje. Warm of koud.

En als het nou ook net zo lekker is als mooi..... Tijd om eens uit te proberen dus.  

Verreweg de meeste recepten die ik hierover opzocht kwamen voor het grootste gedeelte met elkaar overeen. Het best is om een aantal eieren tegelijk te maken want het is niet veel werk, maar het duurt wel lang eer het klaar is. In de koelkast zijn ze zo'n 4 dagen houdbaar.

Je neemt een aantal eieren (zoveel als er in je pan in een enkele laag passen) en brengt ze aan de kook. Daarna 10 minuten op een laag vuur hardkoken.
Vervolgens de eieren laten schrikken onder koud water.
Buts dan de schil in kleine stukjes zonder het te verwijderen. Dat kan door er met de bolle kant van een lepel of je platte kant van een mes tegen te tikken, of door het zachtjes te rollen over het aanrecht, totdat het eruit ziet als op de foto.
Leg de eieren weer voorzichtig terug in de pan. Voeg daaraan toe:

• 125 ml sojasaus
• 1 eetlepel bruine suiker
• 1 kaneelstokje
• 2 anijs-sterretjes
• 1 theelepel zwarte peper
• 2-3 zakjes zwarte thee (earl grey, ceylon)
• Zest of gedroogde stukjes schil van sinaasappel of mandarijn.
• (Ik heb ook gelezen dat er soms, ipv de sinaasappelschil, 1 plakje verse gember en wat lente-ui wordt toegevoegd.)

Voeg daarna precies zoveel water toe tot de eieren nét een halve cm. onder het water staan. En breng het opnieuw aan de kook. Laat minimaal 1 uur doorborrelen op zacht vuur. Hoe langer je het laat trekken hoe donkerder de kleur en sterker de smaak wordt.

Ik heb ze hier een uur laten borrelen, daarna de theezakjes verwijderd en de vloeistof af laten koelen en zo met pannetje en al een nacht in de koelkast verder laten trekken. De volgende ochtend pas de eieren gepeld.

En dit is dan het resultaat! Prachtig toch? Op sommige plekken is het ei over een groter stuk bruin geworden, waarschijnlijk vanwege de luchtkamer waardoor er teveel vloeistof onder de schil kon komen. (Volgende keer de eieren toch even doorprikken voor het voor het eerst de pan in gaat.)

En de smaak? Ik was een beetje bang dat de zwarte thee erg dominant zou zijn (Ik ben niet zo'n fan van zwarte thee, namelijk) maar dat was niet zo. Ik vond het erg lekker. Inderdaad allerlei, beetje rokerige, diepe smaken...maar daarnaast nog net zo goed de eigen lekkere smaak van ei nog! 

Een blijvertje hoor, lekker voor bij de nasi of een ander oosters gerecht!

Variaties op het thema:

• Heb je minder tijd en gaat het je alleen om de smaak en niet om het visuele, dan kun je de hardgekookte eieren meteen van hun schaal ontdoen voordat je ze in in het soja-thee-mengsel laat trekken. Ze hoeven zo veel minder lang te trekken. Je krijgt dan wel compleet bruine eieren.  

• Voor een Pasen-variant kun je de gebutste hardgekookte eieren ook laten trekken in een ander soort vloeistof. Een kleurstof bijvoorbeeld. (Natuurlijke kleurstof of voedsel-kleurstoffen.) Dan krijg je dezelfde craquelé in fellere kleuren, maar dan zonder de extra smaak. Vinden kinderen vast aantrekkelijker! En past ook meer bij Pasen waarschijnlijk!

Veel plezier allemaal!

C: Oesterzwammen op stam kweken.

Ik ben dol op oesterzwammen. Vooral lekker krokant gebakken op een bruine boterham met wat kruidenzout en olijfolie. Hmmmm! 

Vandaar dat ik me afgelopen winter, toen ik zaadjes voor de moestuin ging bestellen op internet, makkelijk liet verleiden tot het kopen van deuvelbroed. Dat zijn gewone deuvels (houten pluggen) waarop bepaalde paddestoelsporen zitten. In mijn geval de gele zomer-oesterzwam. (Pleurotus pulmonarius) Daarmee kun je zelf een eigen kweek opzetten die enkele jaren oogst geeft. Ik kreeg ze al snel thuisgestuurd en in de koelkast zijn ze dan 3 maanden houdbaar.

Wat je verder nodig hebt zijn houten stammen of dikke takken van minimaal 15 cm doorsnee als gastheer, om die deuvels in te stoppen. De sporen kunnen zich dan door het hele hout verspreiden en na verloop van tijd oogst gaan geven.

Maar het klinkt makkelijker gezegd dan gedaan want niet alle houtsoorten zijn geschikt (al las ik veel tegenstrijdige berichten) en timing komt ook om de hoek kijken. Allereerst moet het hout van een gezonde boom komen. Maar dan ook nog minimaal één maand en maximaal 3 maanden geleden gekapt. 

De reden voor die krappe tijdsspanne is dat het hout eerst een maand moet versterven om de eigen afweer tegen schimmels te verzwakken, maar ook weer niet zo lang wachten dat andere schimmels al de kans hebben gekregen zich te nestelen. En uiteraard een gezonde boom omdat er anders al ziekten en schimmels de overhand hebben.

Maar waar vind je gezonde, vers afgestorven stammen...want ik kan het toch niet over m'n hart verkrijgen om een mooie grote gezonde boom om te zagen!?!

Gelukkig was dat ook niet nodig. Een hoveniersbedrijf kan je een stuk verder helpen want die moeten regelmatig bomen kappen in wintertijd, en ze weten vaak de conditie én de kaptijd van de boom precies. 

(En heb je vrienden met een hoveniersbedrijf dan hoef je er wellicht niet eens voor te betalen... dat geluk had ik!)  Binnen een week na m'n verzoek naar stammetjes stonden er al 3 mooie berkenstammen in m'n achtertuin. Met een diameter van 20 cm. en een hoogte van 1.20 m. Joepie! (Dankjewel tuincentrum Soontiëns!! Sorry voor de sluipreclame.) 

Voor oesterzwammen zijn berken heel geschikt. Net als populier, els en beuk. Eigenlijk zijn oesterzwammen zo makkelijk dat elke loofboomsoort wel kan. Al zijn over eik en tamme kastanje de meningen verdeeld, en schijnt kers zeker niet geschikt te zijn. (Het is ook afhankelijk van het soort paddestoel dat je wil kweken, sommigen kunnen zelfs op dennenhout!)

Door alle vorst en kou was het er nog niet eerder van gekomen, maar dit weekend moest het maar eens gebeuren. Helemaal niet zo'n lastig klusje. Ik begon met het gelijkmatig boren van de gaten.  Op de boor had ik een plakkertje zitten zodat ik precies wist hoe diep ik mocht gaan.

Ook hier had ik trouwens tegenstrijdige informatie... Het ene formulier dat ik meegestuurd gekregen had gaf aan dat de oesterzwam een bijzonder snelle groeier was en dat ik voor een stam van mijn formaat maar 20 pluggen per stam nodig had. Maar het andere formulier dat ik erbij gekregen had schreef dat het enten pas lukt als je voldoende plugs gebruikt. De rekenformule kwam daarbij uit op wel 50 plugs per stam. Wat te doen? Mijn eigen boerenverstand ging richting 50 per stam. De ervaring zal leren of dat juist was.

Na het boren kun je de pluggen er in slaan met een hamer. Precies gelijk met het oppervlakte van de stam. Het is niet de bedoeling dat ze iets blijven uitsteken.

Daarna heb ik de pluggen (en zaagvlakken) afgedekt met wat wax zodat het niet te erg kan uitdrogen of andere schimmels kan opnemen. (Kan met bijenwas, paraffine etc. Ik gebruikte gesmolten theelichtjes.) (Theelichtjes kun je heel makkelijk smelten in een leeg conservenblikje in een pannetje kokend water. Wilde daar geen extra pannetje aan viesmaken.. Phoe, het schoonmaken alleen al!)

En dan zitten ze mooi dichtgestopt in hun holletjes. Klaar om zich inwendig te verspreiden tot het hout helemaal doorgroeit is van de zwamdraden. Pas dan gaan ze knoppen vormen.

Dat kan bij een snelle groeier als de oesterzwam toch nog zo'n 6 maanden duren. In de tussentijd is het belangrijk dat ze enigszins vochtig en luchtig staan. Dus in een schaduwrijk plekje in de tuin. Als het te warm wordt in de zomer kun je de stammetjes natsproeien.
Als in het najaar de temperaturen 's nachts weer gaan dalen mag ik de eerste knopvorming gaan verwachten. Binnen een week groeien die dan uit tot flinke trossen oesterzwammen!! Als het najaar zacht blijft wordt zo elke 4 weken een nieuwe "vlucht" gevormd, tot de nachttemperaturen rond het vriespunt komen. In de praktijk kan dat soms wel 5 keer oogst betekenen!!  Daarna moet je weer wachten tot het volgende jaar. Na ongeveer drie jaar is de stam uitgeput en zul je weer voor nieuw hout én pluggen moeten zorgen.

Ik ben zooo benieuwd! Na 2 uurtjes werk heb ik nu twee berkenstammen in de tuin staan. Ik hoop maar dat de katten het niet als krabpaal gaan zien, haha! De rest is afwachten. Geduld, zoals altijd.
Maar ik zal het laten weten als we zover zijn!

C: Dat mag in de krant.

Ongeveer drie weken geleden werd ik gebeld door mijn vrienden van tuincentrum Soontiëns uit Eindhoven. Ze wilde graag iets nieuws voor hun advertenties in de krant en vroegen zich af of ik voor de komende 13 weken elke keer een klein tekeningetje wilde sturen wat ze daarvoor konden gebruiken... Voor in het Eindhovens Dagblad op donderdag. 

Gewoon een simpel lijntekeningetje, tuingerelateerd en "grappig".. Ze dachten dat ik dat wel kon...

euh... JA! Dat wil ik best doen. Of proberen in ieder geval, want heb zoiets nog nooit eerder gedaan. Klinkt wel spannend om mee aan de slag te gaan.

Dus een paar uur later zat ik al met wat eerste ideeën en schetsen met de directeuren aan tafel om het een en ander door te nemen. Wat zijn de mogelijkheden, waar moeten de onderwerpen over gaan, bevalt de stijl van de tekeningen enz. En daarna wat concreter aan de slag want binnen een paar dagen moest het eerste tekeningetje al naar de drukker.

Inmiddels heb ik, op 4 tekeningen na, alles klaar. Vandaag was er een overleg over de volgorde en eventuele kleine aanpassingen. In de tussentijd zijn ook al twee advertenties geplaatst en zag ik daar voor het eerst de krantenversies van. Echt wel leuk!

Ik weet niet wat het precies is maar als het zo gedrukt en wel in een officiële krant staat dan ziet dat er meteen ook een stuk echter uit. En doordat het een tekeningetje is valt het veel meer op tussen alle tekst en foto's. Ben best wel een beetje trots!

Deze twee zijn van de afgelopen twee donderdagen... De tweede moest specifiek over het gazon gaan. Het kostte een uurtje denkwerk voordat ik daar wat passends op verzonnen had wat ook nog duidelijk te tekenen was.           

Als weggevertje hierbij ook al de advertentie voor komende week, nog vers op de computer van de pr-afdeling van het tuincentrum. Met het thema: Natuurlijk doen! De rest blijft natuurlijk nog geheim, maar daar zitten nog hele leuke tussen, al zeg ik het zelf!

Phoe, ik kan jullie verzekeren dat ik ondanks de sneeuw en de complete pauze daardoor in de tuin, nog nóóit zoveel aan de tuin heb gedacht als de afgelopen tijd! Maar het is wel heel leuk om te weten dat ik door middel van de tekeningetjes mensen kan proberen te verleiden om weer in de tuinsferen te komen. En voor zo'n goed tuincentrum als Soontiëns maak ik graag reclame!
Dat het maar snel wat warmer mag worden...dan kunnen we allemaal weer lekker beginnen met wroeten!