Pagina's
▼
zaterdag 27 december 2014
C: De beste wensen voor 2015
De allereerste kennismaking met sneeuw voor de kippen vandaag. Ze zijn er niet erg van gecharmeerd en blijven liever binnen in het hok zitten. Maar voor de gelegenheid kwam Popo toch even naar buiten om jullie een persoonlijke nieuwjaarswens te geven. En wat mij betreft: Oók een heel mooi moestuinjaar toegewenst. Maak er wat moois van!
dinsdag 23 december 2014
C: Winter-moestuin
Eventjes getwijfeld of ik dit berichtje over de wintermoestuin wel moest schrijven want eerlijk gezegd heb ik de afgelopen anderhalve maand haast NIKS meer gedaan in de tuin. Het ligt een beetje te wachten, zeg maar. Maar ondanks dat is het tóch onderdeel van de reeks tuinwandelingetjes van dit jaar. Daar horen de stille periodes óók bij..Nietwaar?
Heb namelijk wel nog het voorste openbare strookje grond bij de hekjes helemaal onkruidvrij gemaakt. Normaal gesproken een werkje waar ik nooit aan toe kwam. (Daar ben ik van plan in het voorjaar iets van betegeling neer te leggen zodat het ook een werkje wordt wat zeker nooit meer terugkomt!!)
En heb ik de rode klimroos die thuis in de kippenren stond te kwijnen verhuist naar de moestuin. Aangebonden tegen de pergola, die nog gauw wat steunbalkjes kreeg. Hopelijk gaat die roos zich hier prima thuis voelen want een beter plekje heb ik er eigenlijk niet voor.
En ik heb het paadje naar de kas toe helemaal zevenblad-vrij gemaakt. Maar toen was de werklust eigenlijk wel op. Zoals je ziet moet ik overduidelijk nog steeds naar de stort.
En moeten de gemberplanten ook nog opgegraven worden en naar een vorstvrij plekje worden verhuist om te overwinteren.
De artisjokken heb ik trouwens ook nog geen bescherming gegeven tegen de vorst. (Wat een geluk heb ik toch dat het tot nu toe zacht is gebleven!!)
Verder ook nog geen appelboompjes in het achterste stuk vrijgemaakte tuin, of zelfs maar een leuk tuinhuisje....
Heb namelijk wel nog het voorste openbare strookje grond bij de hekjes helemaal onkruidvrij gemaakt. Normaal gesproken een werkje waar ik nooit aan toe kwam. (Daar ben ik van plan in het voorjaar iets van betegeling neer te leggen zodat het ook een werkje wordt wat zeker nooit meer terugkomt!!)
En heb ik de rode klimroos die thuis in de kippenren stond te kwijnen verhuist naar de moestuin. Aangebonden tegen de pergola, die nog gauw wat steunbalkjes kreeg. Hopelijk gaat die roos zich hier prima thuis voelen want een beter plekje heb ik er eigenlijk niet voor.
En ik heb het paadje naar de kas toe helemaal zevenblad-vrij gemaakt. Maar toen was de werklust eigenlijk wel op. Zoals je ziet moet ik overduidelijk nog steeds naar de stort.
En moeten de gemberplanten ook nog opgegraven worden en naar een vorstvrij plekje worden verhuist om te overwinteren.
De artisjokken heb ik trouwens ook nog geen bescherming gegeven tegen de vorst. (Wat een geluk heb ik toch dat het tot nu toe zacht is gebleven!!)
Verder ook nog geen appelboompjes in het achterste stuk vrijgemaakte tuin, of zelfs maar een leuk tuinhuisje....
Nee, het ligt er allemaal heel stil en roerloos bij.
In diepe rust.
Eigenlijk kom ik alleen voor kippenbezoekjes in de tuin. Tweemaal per week even kijken of alles er nog steeds vredig bijligt en om vlug wat wintergroen te plukken. Palmkool, boerenkool, broccoliblad.
Want daar zijn de kippetjes zo dol op. Popo, de bruine kip, beloont al die goede zorgen nog stééds met verse eitjes. Zelfs nu we in het kortste daglicht van het jaar zitten.
Maar onderhuids is er natuurlijk wel weer van alles aan het broeden. Gister is namelijk officieel m'n kerstvakantie ingegaan! En na de drukke periode op m'n werk is dat wel even een verademing. Als het nou droog blijft deze vakantie, en niet te koud dan komt er zeker nog wel wat van, qua tuin-werkzaamheden.
Want ik heb een jong appelboompje én een tuinprieeltje aangeboden gekregen van m'n lieve verhuizende schoonmama die ik gratis mag meenemen. Wat een toeval! Wat een geluk!
Dus even uitrusten en dan toch maar gauw die moestuin weer in!
vrijdag 5 december 2014
C: Applaus voor Popo
Wilde even een klein berichtje de wereld in sturen om te laten zien hoe trots we zijn op Popo, onze bruine kip. Vanmorgen lag er namelijk weer een eitje in het legnest.
Maar 4 december vorig jaar, 2013, was de dag dat ze haar alleréérste eitje legde, en daarmee was ze ook de eerste van m'n eerste eigen kippen, dus dat was wel even feest. Bovenstaande foto is van die dag en ze keek er zelf nog wel een beetje onwennig bij.
Vandaag de dag is ze wel wat eitjes gewend. Maar wat ík dan weer bijzonder vind is dat ze dus het hele jaar door is gegaan. Ze heeft 12 maanden vol gemaakt. Wel afgezien van een paar broedse perioden in de zomer waarbij ik haar gelukkig steeds binnen no-time weer broedsaf en aan de leg kreeg, maar toch. Ik vind het bijzonder knap van d'r. Want het ging wel dwars door haar rui heen. En ook de afnemende lichtsterkte en de kortere dagen heeft haar er nog niet toe bewogen een pauze in te lassen.
Fops, m'n grijze kip, is daarentegen al bijna twee maanden met winterreces.
Zou dat van al die goede zorgen, lekkere biologische kippenvoer en knuffelliefde komen? Of is ze gewoon een super-kip van nature? Hoe dan ook, het is wel een applausje waard!! Een kippen-applausje!